خبرورزشی - آرتین زهرابی؛ انتخابات هیئت فوتبال تهران که شاید برای خیلی ها مسئلهای بیاهمیت تلقی میشود، امروز در شرایطی برگزار شد که آگاهان میدانستند وقتی پای حبیبالله شیرازی در میان است، نامزدهای دیگر هیچ شانسی برای پیروزی نخواهند داشت.
تاریخچه برگزاری انتخابات فوتبال به طور کلی نقشهای واضح را ترسیم میکند؛ افرادی که بر مصدر کار هستند و سال ها با فدراسیون فوتبال و اعضای مجمع ارتباط گرفتهاند، بازی انتخابات را به شخص دیگر واگذار نمیکنند. انتخابات فرسایشی هیئت فوتبال تهران که به دلیل اختلافات شدید رئیس همین هیئت با مدیرکل تربیت بدنی استان به درازا کشیده بود سرانجام با ۲۳ رای به سود حبیبالله شیرزای به پایان رسید.
این اتفاق، مدلی کوچک از انتخابات فدراسیون فوتبال است که به زودی برگزار میشود و منتقدان همواره درباره چرایی حوادث، پیشبینیهایی که قاعدتا درست از آب درمیآید و نقش اعضای مجمع در آن نوشتهاند.
شیرازی طبق همان فرمول همیشگی هیئتهای فوتبال در این انتخابات ماندگار شد؛ همانطور که در گیلان سالهاست چنین فرمولی را میبینیم یا در سایر هیئتها، با همین وسواس، رؤسای هیئتها انتخاب میشوند و آب هم از آب تکان نمیخورد. برای اعضای مجمع چه اهمیتی دارد که کارنامه نامزدهای انتخابات فوتبال چیست و این رؤسا که هر ۴ سال یکبار رای اعتماد می گیرند، چه عملکرد مشعشعی دارند که هر بار پیروز انتخابات می شوند؟ در سایر استانها هم اعضای مجمع با همین تفکر قدم در سالن برگزاری انتخابات میگذارند و رای خود را در گلدان میاندازند و بازی را تمام میکنند.
انتخابات هیئت فوتبال تهران فقط نمونهای کوچک و به ظاهر بیاهمیت میان همه انتخابات فوتبال کشور است؛ ببینیم در انتخابات فدراسیون فوتبال که در تاریخ ۱۰ اسفندماه برگزار میشود شاهد چه اتفاقات خیرهکنندهای خواهیم بود!
مهمترین مسئله شاید در این میان شنیدن صدای فوتبالیها باشد. به عنوان نمونه، نیما نکیسا کاندیدای فوتبالی هیئت تهران پیش از برگزاری انتخابات گفت: من مدرس و عضو هیئت علمی دانشگاه هستم و اگر مورد اقبال اعضای مجمع قرار بگیرم قول می دهم از ظرفیت و پتانسیل نیروهای اجرایی استفاده کنم. کمیتهها و چارت سازمانی را با مشارکت صد در صدی اداره میکنیم.
نکیسا همه اینها را گفت اما اعضای مجمع صدای او را نشنیدند. راستی در انتخابات فوتبال آیا اعضای مجمع فدراسیون، صدای گرفته و خسته فوتبال را میشوند؟