خبرورزشی - چند روز پیش پسر کیک‌بوکسور حرفه‌ای، جیک، که با یک دست به دنیا آمده بود و تمام دنیا را به مبارزه میطلبید، به دنیا آمد. وقتی که نشریه «سان» با بازیکن سابق کوئینرپارک‌رنجرز و چلسی تماس گرفت تا در مورد مبارز خانواده صحبت کند، پیکاک با غرور از اولین نوه‌اش چارلی که حدوداً ۳۰ ساعت از زمان تولدش می‌گذشت، حرف زد.

معلولیت و قدرت جیک

بازوی راست جیک در اثر اتفاقی نادر نتوانست درست رشد کند و به عبارتی با معلولیت به دنیا آمد. اما این پسر شجاع به درون استخرها می‌پرید، فوتبال بازی می‌کرد، کاراته کار می‌کرد و قهرمانی‌های جهانی به‌دست آورد و در حال حاضر هم باشگاه خودش را اداره می‌کند؛ باشگاهی با نام «دونامیس» که در زبان یونانی معنی مشابه قدرت، نیرو و توانایی دارد.

ستاره ۲۷ ساله بوکس موای‌تای و مددکار اجتماعی سابق می‌گوید: «پدر و مادرم همیشه فوق‌العاده بودند. آنها نمی‌دانستند که قرار است من با یک دست متولد شوم و قطعاً از این موضوع خیلی شوکه بودند اما هیچوقت به من ترحم نکردند و من را از تلاش کردن منصرف نکردند. من به شکلی بزرگ شدم که همه کارها را برای خودم انجام دهم و هیچوقت محدودیتی در مسیر زندگی‌ام احساس نکردم.»

مبارزه در روز تولد فرزند

چارلی کوچک تصمیم گرفت که در روز دوازدهم فوریه پا به دنیا بگذارد، درست در روزی که پدر باید پنجمین مبارزه حرفه‌ای خود را در چایان وایومینگ داشته باشد و این اولین مسابقه‌اش بود که از شبکه «UFC Fight Pass» در ۱۷۴ کشور و برای نزدیک به ۲۵۰۰۰۰ مشترک پخش می‌شد.

باید ۹۰۰ مایل رانندگی می‌کرد یعنی چیزی حدود ۱۵ ساعت، اما سرنوشت او را از رفتن به مسابقه دور کرد و دچار مصدومیت شد. او به «سان» گفت: «من متفاوتم. مبارزه با من برای حریفان خیلی فرق دارد. من خیلی از پاهایم استفاده می‌کنم. با بازوی راستم خیلی کارها می‌کنم. از آن مثل آرنج استفاده می‌کنم و ضربه‌های شدیدی وارد می‌کنم. به عنوان یک مبارز و همچنین یک مربی، استفاده از مغزم خیلی مهم است. از آنجایی که با یک دست متولد شده‌ام خیلی فکر می‌کنم به اینکه چگونه به مردم کمک کنم تا به مشکلاتی که با آنها دست و پنجه نرم می‌کنند غلبه کنند.»

پسر استثناییِ ستاره چلسی

مهارت جیک به عنوان یک ورزشکار و تاثیرگذار بودنش به عنوان یک انسان، ژنتیکی است. قبل از اینکه پدر از لیگ برتر بیرون برود تا به عنوان یک کشیش مسیحی بر منبر بنشیند، پدرش کیث اسطوره چارلتون با بیش از ۵۰۰ بازی بود. 

به نظر میرسد که بی‌رحمی فوتبال حرفه‌ای با فضایل خیرخواهانه و مهرورزی مسیحیت در تضاد است. اما رفتار مملو از عشقی که گاوین و همسرش به جیک و خواهرش اوا دارند نشان می‌دهد که این دو با هم هماهنگی دارند. گاوین گفت: «جیک اولین بچه خانواده ما بعد از ۲۰ سال بود و یک مبارز از کار درآمد. ما تصمیم گرفتیم که فرزندانمان را نازپرورده بار نیاوریم چون زندگی پر از سختی و درد و رنج است و اگر شما سپر بلای فرزندان‌تان شوید آنها در اولین موقعیتی که تنها شوند شکست می‌خورند. ما به جیک اجازه دادیم هر کاری میخواهد بکند. یک روز دیدم جیک با پسری که از خودش بزرگ‌تر و البته بهتر است مبارزه می‌کند. جیک می‌دانست قرار است بدجور کتک بخورد اما اصلاً از تلاش کردن دست نکشید. در راه برگشت به خانه به او گفتم که این مبارزه شجاعت و توانایی‌هایش را بیشتر از تمام پیروزی‌های قبلی‌اش به من ثابت کرد.»

جیک که تحصیلات دانشگاهی دارد هیچوقت خود را معلول نمی‌داند و هرگز اجازه نمی‌دهد که داخل یا خارج از رینگ مسابقه با معلولیت شناخته شود. اما پدرش به شدت به پیامی که پسرش با روحیه جنگویانه‌اش ارسال می‌کند افتخار می‌کند. «جیک می‌خواهد مردم او را مبارزی خوب بدانند، نه مبارزی که یک دست ندارد. اما واقعیت این است که او یک دست ندارد و همین امر هم تماشای مبارزات او را جذاب‌تر می‌کند. جیک الهام‌بخش خیلی از مردم است و همینطور الهام‌بخش من. همه ما به او افتخار می‌کنیم.»