آرتین زهرابی؛ آنچه از وضعیت تیم ملی ایران مشخص است اینکه پس از بردهای فراوان و شکست حریفان ایران، شانس مسلم صعود به جام جهانی ۲۰۲۲ قطر هستیم و در شرایط خوبی به سر می‌بریم.
نقطه تاریک تیم ملی اما در این مقطع تاریخی؛ لابد مسئله همچنان لاینحل «دراگان اسکوچیچ و مهدی طارمی» است و هر روز در این ارتباط خبری می‌شنویم. سکوت کریم باقری و وحید هاشمیان و اظهارات تازه سرپرست تیم ملی نیز هیچ کدام به حل این مشکل کمک نکرده است و اسکوچیچ هم اشاره ای به این اختلاف نمی‌کند.
واقعیت این است که در حال حاضر هر کدام از طرفین ماجرا به زندگی عادی و حرفه ای خود مشغول هستند. از طرفی مهدی طارمی که بازیکن پورتو پرتغال است به کارش ادامه میدهد و راهش در این تیم ادامه دارد؛ از سوی دیگر اسکوچیچ نیز تیم ملی را هر طور که خودش صلاح بداند اداره میکند و زندگی چنان که ملاحظه میکنید در جریان است.
اینکه اسکوچیچ در نهایت چه تصمیمی‌در مورد طارمی می‌گیرد و چگونه با مشکل به وجود آمده برخورد میکند به خودش مربوط است. نه قرار است او از سمت کسی تحت فشار قرار بگیرد؛ نه قول و قرار تازه ای برای نقد دوباره این ماجرا وجود دارد.
طارمی آماده است تا به تیم ملی برگردد و از توئیت‌های حمایتی او پیداست که تیم ملی کشورش را دوست دارد؛ اسکوچیچ هم با نتایجی که گرفته (و بدون طارمی در دو بازی مقابل لبنان و سوریه پیروز میدان شده) حاکم بر تمام امور است. اینکه او طارمی را در ادامه راه و بازیهای تیم ملی میخواهد یا نه، مسئله‌ای نیست که با اصرار این و آن اتفاق بیفتد. اسکوچیچ نشان داد اگر خودش تشخیص بدهد و صلاح بداند؛ یا با طارمی یا بدون طارمی قرار است تیم ملی ایران را اداره کند.
بنابراین بهتر است نه به او در این زمینه اصرار کنند، نه التماس دعا داشته باشند؛ بگذارید هر طور که خودش دوست دارد تصمیم بگیرد و تیم ملی را با نظر و سلیقه اش اداره کند. این احساس استقلال و حق رای، شاید در این مقطع زمانی برای اسکوچیچ لازم باشد!
