فضای فوتبال ایران در هفته‌های پایانی لیگ برتر به‌شدت سنگین و غیرقابل تحمل شده است.
هفته گذشته مجتبی حسینی، سرمربی پیکان به‌خاطر شکست برابر پرسپولیس آماج اتهامات تند و تیز قرار گرفت و حالا مهدی تارتار در آستانه بازی تیمش یعنی ذوب‌آهن برابر سرخپوشان فشار مشابهی را تجربه می‌کند.
گروهی از هواداران رقیب می‌گویند این مربیان از قصد به پرسپولیس می‌بازند؛ حسینی به‌خاطر لطف کردن به استادش یحیی گل‌محمدی و تارتار هم برای دلبری از هواداران تیم سابقش!
البته که طبق معمول سند و مدرکی ارائه نمی‌شود و حتی شایعه‌سازان نیازی به استدلال منطقی هم حس نمی‌کنند.
عقل حکم می‌کند یک مربی همه زورش را بزند تا تیمش برابر پرسپولیس و استقلال بهترین نتیجه را بگیرد و خودش هم بازار بهتری پیدا کند، اما در ایران عده‌ای معتقدند تارتار حاضر است خودش ببازد تا هواداران پرسپولیس لذت ببرند!
جالب اینجاست که آمار نشان می‌دهد سرمربی فعلی ذوب‌آهن در دوران کارش دقیقا ۱۱بار به پرسپولیس و ۱۱بار به استقلال باخته، اما این هم ذهنیت مسموم یک عده را عوض نمیکند و آنها همچنان تارتار را زیر سؤال می‌برند.
طبیعتا آشفته‌بازاری که ایجاد شده به همین مقدار محدود نمی‌ماند.
پرسپولیسی‌ها که امروز تیم محبوب خود را در مظان اتهام می‌بینند، لابد فردا به قصد انتقام از رقیب فضایی مشابه ایجاد خواهند کرد.
استقلال در ادامه مسابقات لیگ باید با فولاد و آلومینیوم اراک مصاف بدهد؛ تیم‌هایی که هدایت‌شان برعهده ۲بازیکن سابق این تیم یعنی جواد نکونام و مهدی رحمتی است.
بیچاره این دو مربی که قبل و بعد از بازی (اگر نتیجه نگیرند) باید تهمت‌های بی‌پایه و اساس را تحمل کنند؛ حرف‌هایی که فقط واکنش گروهی از هواداران پرسپولیس به رفتار مشابه استقلالیها خواهد بود.
البته که قرمزها همین حالا هم رضا عنایتی را به‌خاطر ۲ شکست هوادار برابر استقلال در لیگ امسال زیر سؤال می‌برند.
این یک رقابت ناجوانمردانه در اتهام‌زنی کور است؛ فضایی زشت و تاریک که همه ارزش‌های اخلاقی را به مسلخ می‌برد.
کاش به‌خاطر فوتبال، اصول با ارزشی مثل عدالت، انصاف و فتوت را فدا نکنیم. به خدا قسم که نمی‌ارزد.
