آرتین زهرابی؛ درست از لحظه ای که خبر حضور ریکاردو ساپینتو در استقلال اعلام شد، انتشار عکس ها و ویدیوهایی از دوران مربیگری او در تیم های مختلف از ساپینتو یک چهره عصبی و تند مزاج ترسیم کرد؛ تا جایی که وقتی ریکاردو وارد تهران شد فقط سعی کرد مقابل فلاش دوربین عکاسان ورزشی لبخند بزند!
حواشی مراسم معارفه این مربی که با مسابقه چالشی عکس گرفتن حضار همراه بود اما فرصت را برای حمله به ریکاردو فراهم کرد؛ تا آنجا که هنوز این مربی در باشگاه استقلال مستقر نشده، تعدادی زیادی از پیشکسوتان استقلال به او حمله کردند.
نسخه ساپینتو را هنوز نیامده به تهران، طوری پیچیدند که گویی او در لیگ، چند شکست پیاپی را تجربه کرده و استقلال زمین خورده است!
این در حالی است که از نحوه کار مربی پرتغالی و آنچه او برای استقلال در ذهن دارد، هیچ کس خبر ندارد. حتی آجورلو که او را به ایران آورده هم نمی داند ساپینتو در عرصه مربیگری، صاحب چه قابلیت هایی است...
ساپینتو که از سال ۲۰۱۰ وارد عرصه مربیگری شده، تا امروز در تمام فصول فوتبال، تیمداری کرده و بیکار نبوده است. اگرچه کارنامه ای مشعشع ندارد اما یک قهرمانی در جام حذفی بلژیک و نایت قهرمانی در لیگ همین کشور در لیست افتحاراتش به چشم می خورد.
از ساپینتو در دنیای مربیگری اما چه توقعی داریم؟ آیا قرار است او خالق لحظه های ناب فرگوسنی در من یونایتد باشد یا مانند گواردیولا در من سیتی بدرخشد؟ اگر چنین است؛ پس چرا خودمان را در انتخاب مربی خارجی به در و دیوار می زنیم و مورینیو و گواردیولا را به ایران نمی آوریم؟!
ساپینتو در استقلال قرار نیست یک ابر قهرمان باشد؛ از او در حال حاضر اطلاعات چندانی وجود ندارد؛ درست مثل همان روزهای نخست که استراماچونی سرمربی استقلال شده بود و کمتر کسی او را می شناخت اما رفتنش از استقلال مایه عذاب و حسرت خیلی ها شد؛ تا جایی که همچنان از این مربی ایتالیایی به عنوان یک چهره فقید یاد می شود!
به نظر می رسد وقتی هنوز کار ساپینتو شروع نشده و رقابت های لیگ نیز استارت نخورده، برای حمله به ریکاردو ساپینتو و پیچیدن نسخه او در فوتبال ایران خیلی زود باشد؛ این طور نیست؟
