کریستیانو رونالدو خیلی خوش شانس است که منچستریونایتد از مدت‌ها پیش دیگر یک باشگاه فوتبال جدی که توسط افراد جدی فوتبال اداره بشود، نیست. زمانی او بازیکن بزرگی بود و دوران حرفه‌ای بسیار درخشانی داشت، اما حقیقت این است که هیچ تیمی که کسب جام‌های قهرمانی را به فروش پیراهن‌ها اولویت بدهد، به‌اندازه آدم‌های کودنی که اولدترافورد را اداره می‌کنند، مطیع او نمی‌شدند و او را این قدر مطلق قبول نمی‌کردند.

یونایتد میدانی در اختیار او گذاشت که قدرت رو به زوال او نمی‌توانست چنین جایگاهی را به تنهایی بدست بیاورد. اما اکنون خبر رسیده که رونالدو می‌خواهد اولدترافورد را ترک کند زیرا این باشگاه او را به آرزوی بازی در لیگ قهرمانان نمی‌رساند. شاید از ادب به دور باشد که به این نکته اشاره کنیم که یونایتد تا حدودی به دلیل تاثیر ضعیف‌کننده‌ای که رونالدو بر این تیم گذاشت، در رقابت‌های این فصل حضور ندارد.

مطمئناً رونالدو گل‌های زیادی به ثمر رساند و کسانی که برای فرد بیشتر از تیم ارزش قائل هستند، همچنان این نکته را برای دفاع از او عنوان می‌کنند. برخی دیگر اشاره کرده‌اند که یونایتد با وجود رونالدو در فصل گذشته گل‌های بسیار کمتری نسبت به فصل پیش از آن بدون وجود او به ثمر رساند. بازیکن بزرگ‌تر از تیم شد. یونایتد حتی برای رسیدن به رتبه ششم در لیگ برتر هم مشکل داشت.

رونالدو گل زد اما کار دیگری نکرد. او در ۳۷ سالگی یک بازیکن لاکچری است و بازیکنان لاکچری دیگر در لیگ برتر کاربرد ندارند. حتی یک ناظر معمولی می‌توانست ببیند که یونایتد به اندازه منچسترسیتی و لیورپول در فصل گذشته سخت کار نکرده است.

بنابراین، اگر رونالدو واقعاً می‌خواهد برود، امیدوارم باشگاهی را پیدا کند که آماده باشد تا مانند فصل گذشته‌ی یونایتد مطیع او بوده و خود را تحت سلطه نفس و قدرت جاذبه او قرار دهد. هر باشگاهی که با او قرارداد ببندد به سوی دنیایی از درد پیش می‌رود. یونایتد که بقیه بازیکنان برجسته‌اش در اطراف رونالدو پژمرده شدند، هنوز هم در حال پرداخت هزینه است.

تاد بولی، مالک جدید چلسی، انگار به این فکر می‌کند که به خدمت گرفتن رونالدو برای شروع رژیم جدیدش قدرت می‌آورد. بولی با خرید رحیم استرلینگ شروع خوبی داشت، اما خرید رونالدو این سیگنال را ارسال می‌کند که او می‌خواهد چلسی را به تیمی از کهکشانی‌های ناموفق تبدیل کند.

چیزی که من نمی‌فهمم این است که چرا یونایتد برای بیرون کردن رونالدو عجله نمی‌کند؟ اگر می‌خواهد برود، او را تا فرودگاه ببرید، برای او آرزوی موفقیت کنید، از او برای تمام کارهایی که در این سال‌ها برای باشگاه انجام داده تشکر کنید و او را سوار هواپیما کنید تا به هر کجا که می‌خواهد برود. او یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ فوتبال جهان است، اما عظمت او در گذشته نهفته و نه در حال حاضر.

مطمئناً فقط مدیران تجاری اولدترافورد هستند که می‌خواهند او بماند تا بتوانند همچنان از او برای فروش کیت‌های خود استفاده کنند و بازخوردهای خود را در رسانه‌های اجتماعی افزایش دهند. البته طنز ماجرا این است که برخی از هواداران آنقدر از عملکرد تیم رونالدو ناامید شده‌اند که خواهان تحریم کیت جدید هستند.

سرمربی جدید یونایتد، اریک تن‌هاخ، هرگز نمی‌تواند مستقیماً این را بگوید، اما در عین حال که کار خود را برای معکوس کردن روند افول یونایتد آغاز می‌کند، رفتن رونالدو بهترین اتفاقی است که می‌تواند برایش بیافتد. رونالدو فقط قرار بود یک خرید کوتاه مدت باشد که برای منحرف کردن توجهات از مشکلات عمیق‌تر در باشگاه طراحی شده بود. خرید او بخشی از هرج و مرج فصل گذشته یونایتد بود، اما اگر آن‌ها مصمم هستند تا تیم را زیر نظر تن‌هاخ بازسازی کنند، این کار را فقط بدون رونالدو می‌توانند انجام دهند، مگر اینکه او آماده باشد که به عنوان بازیکن غیرثابت بازی کند. فکر می‌کنم همه ما پاسخ را می‌دانیم.

تن‌هاخ هنوز آنطور که باید کار خود را شروع نکرده است. او اولین خرید خود را هفته گذشته با جذب تایرل مالاسیا، مدافع چپ فاینورد انجام داد، اما به غیر از آن، به نظر می‌رسد که قصد او جذب بازیکنانی است که برای آژاکس بازی می‌کنند یا قبلاً برای آژاکس بازی می‌کردند. او همچنین ظاهراً قصد دارد هرکسی را که دیر برای تمرین حاضر می‌شود کنار بگذارد. امیدوارم موفق باشد.

با وجود این، تن‌هاخ باید قدرت خود را در اولدترافورد تثبیت کند و او نمی‌تواند این کار را با وجود رونالدو انجام دهد. او باید سبک بازی خود را پیاده کند و نمی‌تواند با وجود رونالدو این کار را انجام دهد. او کار بزرگی دارد تا این گروه از بازیکنان را به تیمی تبدیل کند که بتواند جام‌های بزرگ را به چالش بکشد و نمی‌تواند با وجود رونالدو این کار را انجام دهد.

ترفند یونایتد تلاش برای حفظ رونالدو نیست، بلکه یافتن باشگاهی است که بتواند او را به آنجا منتقل کند. با وجود تمام شور و شوق مالک باشگاه چلسی (تاد بولی)، سرمربی باشگاه (توماس توخل) علاقه‌ای به جذب رونالدو در تیمش ندارد. با توجه به اینکه توخل، با فاصله، دارایی اصلی چلسی است، بولی بهتر است که طبق خواسته‌های سرمربی خود عمل کند.

از برخی جهات، باید جاه‌طلبی آشکار رونالدو را تحسین کرد. او هرگز به دنبال پنهان کردن خواسته‌هایش نبوده است. او می‌خواهد در بالاترین سطح فوتبال باشگاهی یعنی در لیگ قهرمانان بازی کند و هر چیز دیگری برایش در درجه دوم اهمیت قرار دارد. اگر بتواند کسی را بیابد که دستمزدش را بپردازد و یک بار دیگر به توانایی‌های رو به زوال او پر و بال بدهد، پس امیدوارم موفق باشد.

دیگران می‌گویند که او باید به جای لیگ قهرمانان اروپا به لیگ MLS آمریکا فکر کند، اما تا آنجا که به یونایتد مربوط می‌شود، مقصد او مهم نیست. از آنجایی که باشگاه بدون او در خاور دور و استرالیا سفر می‌کند و برای خریدهای جدید برای فصل پیش رو تلاش می‌کند، و همه در تلاشند تا با قوانین رفتاری سفت و سخت جدید تن‌هاخ‌ کنار بیایند، مشخص است که تیم به دنبال شروعی تازه است. و تا زمانی که رونالدو هنوز در صفوف آن‌هاست، نمی‌توانند به چنین هدفی دست یابند.