از اسکوچیچ که انتظار نداشتیم جواب حرف‌های طارمی را بدهد چون اصلاً در موقعیتی نیست که با ستاره اول تیم ملی سرشاخ شود اما سؤال اینجاست که فدراسیونی‌ها و مدیران تیم ملی چرا سکوت کردند؟ آیا این سکوت به معنای تأیید حرف‌های طارمی نیست؟ مهاجم پورتو گفته بود در تیم ملی نظم و انضباط نیست و بازیکنان تا ۴ صبح بیدار بودند. او حتی به فدراسیون هم کنایه زد و گفت ما در اردوی قطر پول چای را خودمان می‌دادیم!

در مقابل تمام این حرف‌ها و البته صحبت‌های طارمی در مورد دعوت ۵۰ نفر! به اردوی تیم ملی، اسکوچیچ، ماجدی و بقیه سکوت کردند تا شاید این نیز بگذرد اما مسلماً اینها همه آتش زیر خاکستری است که دوباره شعله‌ور می‌شود، یعنی تجربه نشان داده که شعله‌ور می‌شود و همه جا را آتش می‌زند.

ماه‌ها بود که همه از اختلاف در تیم ملی خبر داشتند اما عده‌ای سرپوش می‌گذاشتند تا اینکه ۸۵ میلیون نفر فهمیدند سردار آزمون طرفدار اسکوچیچ است و طارمی نظر دیگری دارد. بدتر از این اختلافات را دایی و خداداد و علی کریمی با هم داشتند و فوتبال ایران به دفعات چوبش را خورد. در شرایط فعلی هم اصرار برای بازگشت کریم باقری به نیمکت تیم ملی به این دلیل است که اسکوچیچ نمی‌تواند با بی‌نظمی برخورد کند و یکی مثل باقری را می‌خواهد که نقش مبصر را بازی کند و همه از او حساب ببرند.