در روزهایی که انتقادات از حضور برخی افراد در انتخابات فدراسیون به اوج خود رسیده، جلال چراغپور عقیده دارد بیشتر از این افراد، کسانی مقصر هستند که او را انتخاب می‌کنند. چراغپور درباره دلیل حضور این افراد در انتخابات، مصاحبه ای انجام داد که در زیر می خوانید:

*مشکل این است که در فوتبال قحط‌الرجال است و چون لازم نیست برنامه خاصی وجود داشته باشد، همه می‌توانند کاندید شوند. نباید امثال افرادی را که قبلا امتحان پس داده‌اند را مورد مماشات قرار بدهیم. آنها آرزوی ریاست دارند و فکر می‌کنند شاید سیلی خورده و عوض شده‌اند، پس می‌توانند اوضاع را درست کنند. هرچند که نمی‌شود.

*به نظرم یک قدم به عقب برویم. کسانی که به این افراد رای می‌دهند، مشکل اصلی هستند. چه می‌شود که روسای هیات‌های برخی از استان‌ها که سالیان است در آن مسند نشسته‌اند، قرار است به چنین افرادی رای بدهند؟‌ این افراد چه منفعتی می‌برند و به دنبال چه خواسته‌هایی هستند؟ چرا این بی‌کفایتی‌هایی که ما می‌بینیم، آنها نمی‌بینند؟

*آن دوستانی که ۱۹ سال ‌و ۲۰ سال رییس هیات هستند، چرا به چنین افرادی رای می‌دهند تا تایید صلاحیت شوند؟ افرادی هستند که از جوانی رییس هیات می‌شوند و حالا با عصا در جلسات شرکت می‌کنند. هر وقت که شما به آن استان می‌رفتید، این دوستان آنجا بودند. باید یک قدم به عقب برداریم و ببینیم مسیر رای‌ها از کجا می‌آید. اگر این مسیر درست شود، دیگر آدمی که امتحان پس داده جرات نمی‌کند برای انتخابات کاندید شود. اما متاسفانه آدمی که قبلا اینجا بوده، راه رای جمع کردن را بیشتر بلد است. چون یک بار این کار را انجام داده و دو بار مجمع برگزار کرده است. این آدم امتحان پس داده که می‌داند از میان پیشکسوت‌ها، بازیکنان تیم ملی، نماینده وزارت ورزش و… چه کسی را با خود همسو کند که رای بیاورد. پس ابزارهای لابی این فرد از خودش خطرناک‌تر هستند.

*روزی چشمه‌ای بود که از بالا دست آن آب زلال می‌آمد و در طرف دیگر آن آب گل آلود جاری بود. مردی در طرف زلال رود نشست. از او پرسیدند چرا اینجا نشسته‌ای؟ گفت انقدر اینجا می‌نشینم که آب گل آلود، پاک شود. به او گفتند که مشخص شد که این آب گل آلود هم کار خودت است. اگر می‌خواهی آب پاک شود، چرا نمی‌روی منشا آن را پیدا و آن را پاک کنی؟ حالا این داستان کسانی است که می‌خواهند برای اصلاحات به فدراسیون بیایند. آنها خودشان مسبب این اتفاقات هستند، اما طوری رفتار می‌کنند که انگار می‌خواهند همه چیز را درست کنند.