ادامه نقل و انتقالات و جذب بازیکنانی در پست مهاجم اما رویکرد دیگری را از استقلال به اثبات می‌رساند؛ اینکه شاید یارگیران باشگاه استقلال چندان به ارسلان مطهری اطمینان ندارند.
شاید اگر مطهری مهاجم ششدانگی بود و آمار گلهای زده بیشتری را در فصل بیست‌ویکم از خود به جا می‌گذاشت، مدیران استقلال سراغ بازیکنانی همچون شهباززاده، بابایی و رضایی نمی‌رفتند و قرارداد آرمان رمضانی را با آن آمار فاجعه‌بار فصل قبل تمدید نمی‌کردند.
سیاستگذاران در باشگاه اما ظاهراً به این نتیجه رسیده بودند که برای عبور از یک فصل پرفراز و نشیب نمی‌توانند چندان روی مطهری حساب کنند و باید مهاجمان دیگری را هم به خدمت بگیرند. اقدامی که حالا باعث شده زمزمه جدایی مطهری از استقلال شنیده شود و این بازیکن به پیشنهادی که از باشگاه تراکتور رسیده، چراغ سبز نشان دهد.
ارسلان می‌داند که با آمار ۳ گل زده از فصل قبل و تعدد مهاجمانی که برای فصل جدید به خدمت گرفته شده‌اند، شانس بالایی برای حضور مداوم در ترکیب اصلی استقلال نخواهد داشت و به طور قطع باید نیمکت‌نشینی‌هایی را در استقلال تجربه کند.
مطهری اما بازیکنی است که به لحاظ فنی قابلیت حضور در ترکیب اصلی بسیاری از تیمهای لیگ برتری را دارد. هر چند که او در برهه‌ای به ذخیره طلایی تیم استقلال هم بدل شده بود و هر گاه به‌عنوان بازیکن ذخیره به میدان می‌آمد عملکرد بهتری از خود به جا می‌گذاشت اما در هر حال او از نظر فنی در جایگاهی قرار دارد که برای مثال اگر در تیم تراکتور مهاجم رأس اول این تیم باشد، بازی‌های متعددی را در لیگ پشت سر می‌گذارد.
رفتن به تراکتور در واقع برای مطهری حکم حضور قطعی در لیگ آتی را خواهد داشت. او اگر تصمیم به ماندن بگیرد و احتمالاً زیر سایه دیگر مهاجمان باشد، شاید در نیم فصل حتی پیشنهادهایی را که در هفته‌های اخیر دریافت کرده، هرگز پیش روی خود نبیند. بنابراین فارغ از احساسات، عقل حکم می‌کند که بازیکنی با این درجه اهمیت، جایی را انتخاب کند که فرصت بیشتری برای بازی داشته باشد.
شاید اگر مدیران استقلال با کاوه رضایی قرارداد منعقد نمی‌کردند می‌شد اقبال بیشتری را برای ارسلان متصور بود اما حضور این بازیکن و خبرهایی که اخیراً درباره تمایل ساپینتو به بازی گرفتن از مهاجم تازه بازگشته از بلژیک به گوش می‌رسد، عرصه را برای مطهری تنگ خواهد کرد. ارسلان قطعاً مهاجمی در قواره آرمان رمضانی نیست که نیمکت‌نشینی را تاب بیاورد و بپذیرد که همواره نفر دوم و حتی سوم پست خود باشد.
آرمان رمضانی و حتی پیمان بابایی که تازه لباس استقلال را به دست آورده‌اند قطعاً در مقابل هفته‌ها نیمکت‌نشینی سکوت اختیار خواهند کرد اما ماجرای ارسلان متفاوت است و نیمکت‌نشینی او هم برای باشگاه استقلال و هم برای ساپینتو تبعاتی به همراه خواهد داشت.
در واقع جدایی از استقلال یک تصمیم آینده‌نگرانه است و اگر مطهری در روزهای آتی رسماً از استقلال جدا شده و لباس تراکتور یا هر تیم دیگری را در دست بگیرد، تصمیم عاقلانه‌ای اتخاذ کرده و نباید به آن خرده گرفت.
البته جدایی مطهری منوط به اقدام سریع باشگاه استقلال برای جذب بازیکن در پست هجومی است و چنانچه مدیران استقلال به ساپینتو قول بدهند که در پست رأس بازیکن جدید به خدمت خواهند گرفت، او برای آزاد کردن مطهری ترغیب خواهد شد اما اگر جز این باشد شاید در نهایت ساپینتو به مانعی سخت در برابر ارسلان تبدیل شده و اجازه ندهد این بازیکن استقلال را به مقصد تیم خواهانش ترک کند.
