یکی از رایج‌ترین مباحث این روزهای فوتبال ایران، ترافیک عجیب و شاید بی‌سابقه استقلال در خط حمله است. وضعیت بسیار عجیبی در این تیم پیش آمده، طوری که انگار باشگاه عطش جذب بازیکن برای خط حمله را دارد و اصلا به فکر این نیست که این همه مهره چطور باید مورد استفاده قرار بگیرند. با پیوستن تقریبا همزمان مهدی قائدی و محمد محبی به استقلال، شمار مهاجمان این تیم باز هم افزایش یافت.
پیش از این دو نفر، استقلال در خط حمله بازیکنانی همچون کوین یامگا، ارسلان مطهری، سجاد شهباززاده، آرمان رمضانی، کاوه رضایی، پیمان بابایی و... را در اختیار داشت که طبیعتا بعضی از این بازیکنان می‌توانند به‌عنوان وینگر یا پشت مهاجم بازی کنند، اما در اصل ماجرا که ترافیک این منطقه است، تفاوتی به‌وجود نمی‌آورد.
از همه بدتر اینکه حالا فهرست بازیکنان بزرگسال استقلال هم پر شده و این تیم برای جا دادن سیاوش یزدانی از خدمت برگشته، باید نام یک بازیکن را خط بزند. اینکه بازیکن حذف‌شده چه‌کسی خواهد بود محل بحث شده، اما عمدتا از آرمان رمضانی یا امیرارسلان مطهری یاد می‌شود.
به‌طور کلی و فارغ از این شایعه، ماجرای مطهری واقعا عجیب است. او بازیکن مؤثری به‌نظر می‌رسد که تقریبا هر بار به زمین آمده کار خودش را کرده و آمار بدی هم در گلزنی ندارد، اما انگار همیشه قرار است نادیده گرفته شود. علیرضا منصوریان هنگام حضورش در استقلال، او را با خودش از نفت به این تیم نیاورد. بعد هم که ارسلان آبی‌پوش شد، در دوران فرهاد مجیدی اغلب روی نیمکت می‌نشست و از او به‌عنوان «ذخیره طلایی» یاد میشد. حالا هم استقلال بدون توجه به حضور این بازیکن، تا جایی که می‌توانسته مهاجم خریده تا حتی شایعه حذف او به گوش برسد. آیا مطهری واقعا اینقدر بازیکن ضعیفی است؟ عجیب اینکه حتی ۳ بار گلزنی در داربی تهران هم تغییر خاصی در وضعیت او به‌وجود نیاورده است!
