استقلال نشان داد واقعاً دو ستارهای که روی پیراهنش درج شده نشان از بزرگی این تیم دارد. استقلال با شفر، تیام و... نشان داد توان قهرمان شدن در آسیا و حضور در فینال را دارد. ذوبآهن هم عالی بود. تیمی جنگنده که بر اثر اشتباهات فردی بازنده شد. هوش بالای تیام برای برتری آبیها کافی بود. وقتی او توپربایی کرد و پس از برداشتن چند گام با ضربهای دقیق و پای چپ از فاصله 30 متری دروازه ذوبآهن را باز کرد، رقبای آسیایی این تیم فهمیدند که با چه رقیبی مواجه خواهند شد. سطح فنی و کیفی بازی آنقدر بالا بود که حتی داور عمانی هم محو در آن میشد و سطح فنی بازی بسیار فراتر از سطح فنی داور بود و قطعاً کنفدراسیون فوتبال آسیا از این پس نگاه دیگری به فوتبال باشگاهی ما خواهد داشت. پرسپولیس هم که مقابل الجزیره عالی بود. یک گل اروپایی از نوراللهی و یک گل حساس از سیدجلال کار تیم اماراتی را یکسره کرد. حالا آسیا دوباره به سرخابیهای فوتبال ایران با احترم نگاه خواهد کرد. حالا دوباره تیمهای آسیایی از رویارویی با پرسپولیس و استقلال هراس خواهند داشت و الدحیل و السد قطر آرزو میکنند کاش شرایط طوری نمیشد که با تیمهای ایرانی روبهرو شوند. خوشحالم که سرخابیها دوباره در آسیا آقایی میکنند ولو اینکه قرار باشد طبق قرعهکشی ۲ خرداد این دو تیم با هم رودررو شوند.
۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه
چقدر خوب است که فوتبال ما دارد کم کم به بلوغ میرسد. انصافاً کسانی که بازی آسیایی استقلال و ذوبآهن را تماشا کردند شاهد یک جدال سطح بالا و نفسگیر بودند که قدرت، سرعت و خلاقیت حرف اول و آخر را در آن میزد. این بازی جنبه بینالمللی داشت و حتی عربهای حوزه خلیجفارس و شرقیها هم نیمنگاهی به آن داشتند و به جرأت میتوان گفت کمی هم ترس وجودشان را فرا گرفت.