نمایش ایران در برابر آمریکا در سومین مسابقه مرحله گروهی جام‌جهانی چندان جای دفاع نداشت. تکلیف نیمه‌اول که کاملا روشن است و نیازی نیست در موردش حرف بزنیم اما عملکرد شاگردان کارلوس کی‌روش در کل بازی هم چنگی به دل نزد. در مقابل ۱۲شوت آمریکا در این مسابقه، تیم ملی ایران فقط ۴شوت به سمت دروازه داشت و اگر ۵ضربه تیم حریف داخل چارچوب بود، این عدد در مورد تیم ایران فقط محدود به یک شد. طبیعتا با این آمار نمی‌شد داعیه صعود از مرحله گروهی را داشت و در حقیقت تیمی موفق به کسب برتری شد که بیشتر دلش می‌خواست دست پر از میدان خارج شود.
با این همه اما مهم‌ترین شانس تیم‌ملی ایران برای بازگشت به مسابقه مقابل ایالات‌متحده را سامان قدوس از دست داد. هافبک هجومی تیم ایران بازی را از روی نیمکت شروع کرد اما در پی میدان‌داری بی‌چون و چرای آمریکایی‌ها، او از آغاز وقت دوم به جای سردار آزمون به زمین رفت تا تعادل را برقرار کند.
دقیقه ۶۴، قدوس می‌توانست به‌معنای واقعی کلمه تعویض طلایی لقب بگیرد. در این لحظه پاس به بیرون علی قلی‌زاده پس از عبور از مهدی طارمی، در حالی به‌سامان رسید که او بدون مراقبت رها شده بود. قدوس هم با یک ضربه فنی دروازه حریف را هدف گرفت اما توپ او با فاصله کمی از کنار تیر عمودی دروازه به بیرون رفت. پس از آن و تا پایان بازی دیگر چنین موقعیتی نصیب تیم ملی نشد تا حسرت ناشی از فرصت‌سوزی قدوس دوچندان شود.
به جرأت می‌توان گفت به ثمر نشستن آن توپ، می‌توانست شرایط سامان قدوس را در رده ملی و حتی شاید باشگاهی تغییر بدهد. او در شرف به ثمر رساندن یکی از حساس‌ترین گل‌های مرحله گروهی بود؛ گلی که شرایط را برای این بازیکن تغییر می‌داد و چه‌بسا او را از نیمکت‌نشینی در تیم ملی می‌رهاند.
قدوس در برنتفورد هم بازیکن اصلی نیست و به ندرت به میدان می‌رود. توجه کنید که به ثمر رسیدن این گل، آن هم در گروهی که انگلستان هم در آن بود و هواداران فوتبال در این کشور مسابقاتش را تماشا می‌کردند، می‌توانست آنجا هم ورق را برای قدوس برگرداند اما او در چند سانتی‌متری رستگاری متوقف شد.
