پورشیب پس از از دست دادن حضور در المپیک با انتقاد از قوانین فدراسیون جهانی در صفحه شخصیاش نوشت: همیشه شکر گذار خدا بودم و هستم در هر شرایطی، هر چی دارم از خدا دارم، همیشه با افتخار برای نام ایران عزیزم پرچم کشورم جنگیدم، تاریخ ورزش و المپیک نباید فراموش کنه که نفر دوم رنکینگ المپیک به المپیک نره، اوج بی رحمیه اوج بی انصافیه، هیچکس جای من نیست و نمیتونه درک کنه، متاسفانه مسیر المپیک از مسیر واقعی خودش خارج شد، من شکست نخوردم و تسلیم نشدم و تلاشم رو کردم، بهترین شاهد خدای من و وجدان منه، تو این ۲ سال در مسیر المپیک خیلی اتفاقها افتاد چه داخل تاتامی چه بیرون تاتامی که کمهم نبود!
با همه چیز جنگیدم روز به روز جدی و مصممتر از قبل شدم، هیچگاه نا امید نمیشدم حتی خیلی از مواقع تنها بودم..! گاهی اوقات یه چیزایی هست از دست شخص خارجه و نمیشه کاری کرد، پارسال همین موقعها بدترین شرایط رنکینگ رو داشتم در رده ۷ یا ۸ بودم و هیچکس به من امیدوار نبود، اما تلاش کردم نفر دوم رنکینگ شدم، اما با قانونهای مزخرف فدراسیون جهانی کاراته المپیک رو از من گرفتن، قانونی که تا ۱ ماه پیش هیچکس خبر دارنبود، از روز اول هم همچین چیزی وجود نداشت، اما یهو...
شاید این قسمتی از کتاب زندگی من باشه، سرنوشت من ... نمیدونم اسمش رو چی بزارم، اما هیچوقت آدمی نبودم که تسلیم اتفاقهای این دنیا بشم و نخواهم شد، خیلی حرفها هست خیلی دلم پره، اما نمیشه تو چند خط گفت.
ممنون از تمام کسانی که تو این مدت کنارم بودن، خصوصا کسانی که شجاعانه و بدون ترس و قلبن به من انگیزه انرژی دادن وحمایت کردن فراموش نمیکنم هیچوقت ...!
با آرزوی سلامتی موفقیت و شادی برای تمام مردم عزیز ایران در سال جدید، تبریک میگم به بچههایی که سهمیه المپیک رو بدست آوردن و با آرزوی موفقیت و سربلندی برای این عزیزان. یا علی.