به گزارش خبرورزشی، در تعداد پاسها هم تیم کرواسی برتری فاحشی به نسبت تیم فرانسه داشت. شاگردان دالیچ در این بازی توپ را ۵۴۷ بار به هم پاس دادند، اما تعداد پاسهای شاگردان دشان حتی ۳۰۰ پاس هم نبود. ۲۷۱ بار توپ بین بازیکنان تیم ملی فرانسه رد و بدل شد.
اما کرواسی با وجود برتری در آمار ره به جایی نبرد و یک مغلوب تمامعیار در بازی با فرانسه بود. اینطور میشود گفت که فرانسه بهتر بازی کرد و مستحق قهرمان شدن در جام جهانی در سال ۲۰۱۸ بود...
این شکل از بازی سبک بازی تیم ملی در سالهای اخیر بود. همواره در بازیهای تیم ملی فوتبال ایران در برتری در مالکیت توپ و همچنین تعداد پاسها از حریفان بهتر هستند، اما در خیلی از بازیها ایران به نتایج شگفتانگیزی دست یافته است. نمونه اش در بازی مقابل پرتغال که با یک امتیاز و نتیجه یک- یک به کار پایان داد.
سبک بازی تیم ملی از زمانی که کارلوس کیروش به تهران آمده اینطور است که توپ را به حریف میدهد، اما فضا را در اختیار میگیرد و بعد از توپ گیری دست به حملات سریع میزند. یا همان ضدحمله. این تدبیر در سالهای اخیر برای تیم ملی یک تاکتیک مؤثر بوده به طوری که مدت هاست تیم اول آسیا به شمار میرود و بعد از دو صعود مستقیم به جام جهانی به رده بیستم رنکینگ فیفا هم صعود کرده است.
البته فرانسه در خیلی از بازیها تهاجمی فوتبال کرد، اما در بازی با کرواسی دست به ریسک نزد و محتاط فوتبال کرد و با حملات سریع به آنچه که میخواست دست یافت. گلهای فرانسه شیرازه تیمی و مقاومت کرواسی را شکست و در دقایقی که زمان جبران از سوی کرواتها بود تیم دالیچ ناامیدانه به بازی ادامه داد و در نهایت تیم فرانسه بود که با منطق فوتبالی و فوتبالی با منطق خوشبخت شد.
به این سبک از بازی- بازی دفاعی نمیگویند. ایتالیاییها هم در خیلی از بازیها اینگونه فوتبال میکنند. تز ایتالیاییها این است تیمی که حمله میکند وقتی توپ را از دست میدهد در دفاع قوی نیست به این خاطر که به هم ریخته است و به این تیم میشود خیلی راحت ضربه زد.
به هر صورت در بازی نهایی رگههایی از سبک بازی تیم کیروش در تیم ملی فرانسه دیده شد. جالب اینکه سبک دفاعی بازی ایران در جام جهانی ۲۰۱۸ مورد توجه خیلی از تیمها و آنالیزورهای فوتبال قرار گرفته است.
اما کرواسی با وجود برتری در آمار ره به جایی نبرد و یک مغلوب تمامعیار در بازی با فرانسه بود. اینطور میشود گفت که فرانسه بهتر بازی کرد و مستحق قهرمان شدن در جام جهانی در سال ۲۰۱۸ بود...
این شکل از بازی سبک بازی تیم ملی در سالهای اخیر بود. همواره در بازیهای تیم ملی فوتبال ایران در برتری در مالکیت توپ و همچنین تعداد پاسها از حریفان بهتر هستند، اما در خیلی از بازیها ایران به نتایج شگفتانگیزی دست یافته است. نمونه اش در بازی مقابل پرتغال که با یک امتیاز و نتیجه یک- یک به کار پایان داد.
سبک بازی تیم ملی از زمانی که کارلوس کیروش به تهران آمده اینطور است که توپ را به حریف میدهد، اما فضا را در اختیار میگیرد و بعد از توپ گیری دست به حملات سریع میزند. یا همان ضدحمله. این تدبیر در سالهای اخیر برای تیم ملی یک تاکتیک مؤثر بوده به طوری که مدت هاست تیم اول آسیا به شمار میرود و بعد از دو صعود مستقیم به جام جهانی به رده بیستم رنکینگ فیفا هم صعود کرده است.
البته فرانسه در خیلی از بازیها تهاجمی فوتبال کرد، اما در بازی با کرواسی دست به ریسک نزد و محتاط فوتبال کرد و با حملات سریع به آنچه که میخواست دست یافت. گلهای فرانسه شیرازه تیمی و مقاومت کرواسی را شکست و در دقایقی که زمان جبران از سوی کرواتها بود تیم دالیچ ناامیدانه به بازی ادامه داد و در نهایت تیم فرانسه بود که با منطق فوتبالی و فوتبالی با منطق خوشبخت شد.
به این سبک از بازی- بازی دفاعی نمیگویند. ایتالیاییها هم در خیلی از بازیها اینگونه فوتبال میکنند. تز ایتالیاییها این است تیمی که حمله میکند وقتی توپ را از دست میدهد در دفاع قوی نیست به این خاطر که به هم ریخته است و به این تیم میشود خیلی راحت ضربه زد.
به هر صورت در بازی نهایی رگههایی از سبک بازی تیم کیروش در تیم ملی فرانسه دیده شد. جالب اینکه سبک دفاعی بازی ایران در جام جهانی ۲۰۱۸ مورد توجه خیلی از تیمها و آنالیزورهای فوتبال قرار گرفته است.