۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه

این بازی «شهرآورد» نبود و بیشتر «محلات‌آورد» بود، یک بازی که مشابه‌اش را به زور می‌توان در سطح محلات هم پیدا کرد.

به گزارش   خبرورزشی ، تحلیل فنی درباره شهرآورد؟ قطعاً شوخی می‌کنید... اولاً که این بازی «شهرآورد» نبود و بیشتر «محلات‌آورد» بود، یک بازی که مشابه‌اش را به زور می‌توان در سطح محلات هم پیدا کرد، اما همین دیدار سرد و کسل‌کننده که حیف توپ بود، چه برسد به حیف تماشاگر و حیف پول، پرده‌هایی برای تماشا داشت.
پرده اول: کاپیتان با کاپیتان، باز با باز!
از قدیم گفته‌اند کبوتر با کبوتر، باز با باز... حالا شما کبوتر‌ها را بردارید و جای‌شان کاپیتان بگذارید... سیدمهدی رحمتی، کاپیتان استقلال که با سیدجلال حسینی، کاپیتان پرسپولیس رفیق فابریک است، با عکس زنده‌یاد هادی نوروزی به زمین آمد و متأسفانه بابت زنده نگه داشتن یاد کاپیتان مرحوم تیم رقیب، با حمله تیفوسی‌های استقلال مواجه شد.
پرده دوم: شکم فغانی در آفساید بود
علیرضا فغانی مرد اول بازی بود، هم رفتارهایش بیشتر به چشم آمد و هم همه دیروز بیشتر درباره او حرف می‌زدند تا درباره بازی! فغانی که یک بار پیراهن علی کریمی را کشید و چیزی نمانده بود خودش دست به کار شود و بازیکنان دو تیم را به چوب فلک ببندد و با ترکه مرطوب تنبیه‌شان کند، وقتی به زمین آمد، شکمش داخل آفساید بود! احتمالاً سرخابی‌ها مراعات اضافه‌وزن او را کردند تا فغانی زیاد ندود!
پرده سوم: ماهینی مهربان، ماهینی مصدوم
همین که ماهینی مصدوم شد و بلافاصله بعد از آسیب‌دیدگی‌اش، هواداران استقلال با او مهربان شدند و برایش در فضای مجازی آرزوی سلامتی کردند، برای باز هزارم این فرضیه را به اثبات رساند که رقیب خوب، رقیب مصدوم است و برای آن که محبوب باشی، باید مصدوم شوی! البته ماهینی قبل از مصدمیت به شدت مهربان شده بود و حتی وقتی یک بار برای پرتاب اوت از محدوده زمین خارج شد، با تک‌تک بازیکنان ذخیره استقلال دست داد!
پرده چهارم: رفتار مسئولانه بیرانوند
وقتی هواداران استقلال در اعتراض به رفتار‌های شجاع خلیل‌زاده که با کمال کامیابی‌نیا سر زدن بازیکنان استقلال کورس گذاشته بود و البته اصلاً بلد نبود به اندازه کمال از ضربه‌های آرنج برای به خطر انداختن سلامتی آبی‌پوشان استفاده کند، آب معدنی و میوه و فندک به زمین پرتاب کردند، بیرانوند به جای آن که این اشیا را به عنوان سند نزد فغانی ببرد، خودش شروع کرد به پرتاب آن‌ها به بیرون زمین و رفتار مسئولان قشنگی در شهرآورد زشت داشت.
پرده پنجم: تأثیر شایان روی پروفسور
معمولاً رفتار‌های کنار زمین سرمربی روی رفتار داخل زمین بازیکنان تأثیر می‌گذارد و آن‌ها در جریان بازی، تنش یا آرامش را از سرمربی می‌گیرند، اما اگر تو شایان مصلح باشی می‌توانی این فرضیه را برعکس کنی. شایان مصلح دقیقه ۶۰ با این که به چشم دید توپ به مدافع استقلال خورده و باید اعلام کرنر شود، از اعتراض به فغانی خودداری کرد و فقط با لبخند و اشاره دست به داور گفت: کرنر شده و برانکو هم تحت تأثیر اعتراض لبخنددار شایان (!) فقط به «حرص‌خند» و تکان دادن سر اکتفا کرد.
پرده ششم: خوش‌شانسی علی کریمی
علی کریمی خیلی خوش‌شانس بود که علیرضا فغانی زیر گوشش نزد. در صحنه‌ای که رفتار‌های شجاع حرص همبازیان خودش را هم درآورده بود، چه برسد به حرص علی کریمی، هافبک جوان استقلال قصد برخورد با شجاع را داشت که فغانی در رفتاری کولیناوار، ابتدا پیراهن کریمی را کشید و او را از صحنه دور کرد و بعد برای محکم‌کاری تخت سینه‌اش کوبید و چیزی نمانده بود چک و لگدی‌اش کند که یادش آمد داور است نه گنده‌لات شهرری!
پرده آخر: معمای پنالتی
زیاد نمی‌توان به تصمیم‌های فغانی شک کرد. اگرچه او باید آرمین سهرابیان را با کارت زرد دوم، اخراج می‌کرد و کمال کامیابی‌نیا را هم به خاطر سوء استفاده از آرنج به خانه می‌فرستاد، اما در مجموع قضاوت خوبی داشت و تنها نکته مبهم و معماگونه داوری‌اش صحنه برخورد پژمان منتظری و علی علیپور بود که میان کارشناسان هم محل اختلاف است. البته فغانی اعتقاد دارد؛ پنالتی نبود و علیپور مالکیت توپ را از دست داده بود.

وب‌گردی و دیدنی‌های ورزش

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

پربازدید امروز

آخرین خبرها

منهای ورزش

بازرگانی