خبرورزشی/فتح‌الله فتحی؛ سارا بهمنیار تنها دختر مدال‌آور کاراته ایران در مسابقات جهانی اسپانیا، برای المپیک توکیو دورخیز کرده و می‌خواهد با کسب مدال این بازی‌ها به عنوان اولین بانوی گیلانی در المپیک ماندگار شود. سارا لحظه شماری می‌کند و تمام تلاش خود را به کار می‌گیرد تا یکی از مسافران اعزامی به المپیک باشد. او برای رسیدن به این رؤیای بزرگ نمی‌خواهد هیچ فرصتی را از دست بدهد، به همین دلیل قصد دارد با حضور در مسابقات پیش رو، کاراته‌وان‌ها و مسابقات قهرمانی آسیا و... رنکینگش را ارتقا دهد و بعد در انتخابی‌های المپیک سهمیه بگیرد.
سارا خودش را هنوز اول راه می‌داند و می‌گوید: «با ۱۹ سال سن می‌توانم سال‌ها برای کاراته ایران افتخارآفرینی کنم و کسب مدال برنز جهانی اسپانیا یک شروع خوب بود تا بتوانم با انگیزه بیشتر به مسابقات بعدی فکر کنم.»
تنها مدال‌آور کاراته بانوان ایران در گفتگو با خبرورزشی از انگیزه اش برای ورود به کاراته تا حضورش در جمع برترین‌های کاراته، دور خیزش برای المپیک و... حرف زد.
* خودت را معرفی کن.
سارا بهمنیار، متولد فروردین ۱۳۷۸، دومین فرزند خانواده، اصالتاً اهل آستانه اشرفیه، دانشجوی تربیت‌بدنی دانشگاه آزاد لاهیجان، در یک خانواده کاملاً ورزشی متولد شدم و از چهار سالگی کاراته را زیر نظر مادرم و استاد فاطمه قاسمی دخترخاله‌ام شروع کردم.
* کاراته را از چه سنی شروع کردی؟
تقریباً سه ساله بودم که از طریق خانواده به ویژه دخترخاله‌ام و خواهرم به این رشته روی آوردم و در چهار سالگی تمام فوت و فن کاراته را یاد گرفتم و نزدیک به ۱۵ سال است به طور حرفه‌ای در این رشته فعالیت دارم.
* در خانواده شما فرد دیگری به ورزش حرفه‌ای می‌پردازد؟
بله، به جز خانواده‌ام و دخترخاله‌ام که مربی پایه‌ام هستند، خواهرم کاراته کار می‌کند و هم‌اکنون علاوه بر اینکه خودش در بخش کاتا تمرین می‌کند، مربیگری هم می‌کند.
* درباره مسابقات جهانی بگو.
مسابقات جهانی اسپانیا اولین حضور من در رده‌سنی بزرگسالان بود و واقعاً تجربه این مسابقات حس خیلی خوبی داشت. من قبل از مسابقات نیز اطمینان داشتم که روی سکو می‌روم، اما در مورد رنگ آن مطمئن نبودم. حالا خوشحالم که انتظاری که از خودم داشتم نتیجه داد، اما این تازه اول راه است و باید به فکر مدال‌های خوش‌رنگ‌تر باشم.
* سطح کمی و کیفی مسابقات چطور بود؟
به دلیل در پیش بودن المپیک توکیو، تمامی کاراته‌کا‌های نامدار در این مسابقات حضور داشتند و مسابقات در سطح فنی بسیار بالایی برگزار شد، از رقبا شناخت کافی داشتم و پیش از این بار‌ها حریفان را آنالیز کرده بودیم و برای کسب مدال روی تاتامی رفتم.
* آماده‌سازی قبل از مسابقات جهانی اسپانیا چطور بود؟
چهار مرحله اردو زیر نظر کادرفنی تیم ملی در شهر‌های رشت و تهران باعث شد از نظر روحیه به سطح بالایی برسیم و با آمادگی کامل به رقابت‌های جهانی اسپانیا اعزام شدیم. شرایط تمرینی و امکانات فدراسیون عالی بود و خوشحالم توانستم پاسخ اعتماد سرمربی تیم ملی و مسئولان فدراسیون را بدهم.
* مسیر مدال‌آوری را چگونه طی کردی؟
ابتدا کریستین ویچا نماینده لتونی را از پیش رو برداشتم. در دومین دیدار ران لی چینی نایب‌قهرمان آسیا را پس از تساوی صفر- صفر با رأی داوران در هانتی شکست دادم. سپس در مصاف با آیچا سیاح حریف مراکشی پیروز شدم، اما مقابل سراپ اوزچلیک ترک نتیجه را واگذار کردم و با صعود به جدول شانس مجدد جلنا ملیوچویچ از صربستان را شکست دادم و به دیدار رده‌بندی راه پیدا کردم و در این مرحله با پیروزی مقابل تاتیاناریبالچنکو روسی به مدال برنز دست پیدا کردم.
سارا خودش را هنوز اول راه می‌داند و می‌گوید: «با ۱۹ سال سن می‌توانم سال‌ها برای کاراته ایران افتخارآفرینی کنم و کسب مدال برنز جهانی اسپانیا یک شروع خوب بود تا بتوانم با انگیزه بیشتر به مسابقات بعدی فکر کنم.»
تنها مدال‌آور کاراته بانوان ایران در گفتگو با خبرورزشی از انگیزه اش برای ورود به کاراته تا حضورش در جمع برترین‌های کاراته، دور خیزش برای المپیک و... حرف زد.
* خودت را معرفی کن.
سارا بهمنیار، متولد فروردین ۱۳۷۸، دومین فرزند خانواده، اصالتاً اهل آستانه اشرفیه، دانشجوی تربیت‌بدنی دانشگاه آزاد لاهیجان، در یک خانواده کاملاً ورزشی متولد شدم و از چهار سالگی کاراته را زیر نظر مادرم و استاد فاطمه قاسمی دخترخاله‌ام شروع کردم.
* کاراته را از چه سنی شروع کردی؟
تقریباً سه ساله بودم که از طریق خانواده به ویژه دخترخاله‌ام و خواهرم به این رشته روی آوردم و در چهار سالگی تمام فوت و فن کاراته را یاد گرفتم و نزدیک به ۱۵ سال است به طور حرفه‌ای در این رشته فعالیت دارم.
* در خانواده شما فرد دیگری به ورزش حرفه‌ای می‌پردازد؟
بله، به جز خانواده‌ام و دخترخاله‌ام که مربی پایه‌ام هستند، خواهرم کاراته کار می‌کند و هم‌اکنون علاوه بر اینکه خودش در بخش کاتا تمرین می‌کند، مربیگری هم می‌کند.
* درباره مسابقات جهانی بگو.
مسابقات جهانی اسپانیا اولین حضور من در رده‌سنی بزرگسالان بود و واقعاً تجربه این مسابقات حس خیلی خوبی داشت. من قبل از مسابقات نیز اطمینان داشتم که روی سکو می‌روم، اما در مورد رنگ آن مطمئن نبودم. حالا خوشحالم که انتظاری که از خودم داشتم نتیجه داد، اما این تازه اول راه است و باید به فکر مدال‌های خوش‌رنگ‌تر باشم.
* سطح کمی و کیفی مسابقات چطور بود؟
به دلیل در پیش بودن المپیک توکیو، تمامی کاراته‌کا‌های نامدار در این مسابقات حضور داشتند و مسابقات در سطح فنی بسیار بالایی برگزار شد، از رقبا شناخت کافی داشتم و پیش از این بار‌ها حریفان را آنالیز کرده بودیم و برای کسب مدال روی تاتامی رفتم.
* آماده‌سازی قبل از مسابقات جهانی اسپانیا چطور بود؟
چهار مرحله اردو زیر نظر کادرفنی تیم ملی در شهر‌های رشت و تهران باعث شد از نظر روحیه به سطح بالایی برسیم و با آمادگی کامل به رقابت‌های جهانی اسپانیا اعزام شدیم. شرایط تمرینی و امکانات فدراسیون عالی بود و خوشحالم توانستم پاسخ اعتماد سرمربی تیم ملی و مسئولان فدراسیون را بدهم.
* مسیر مدال‌آوری را چگونه طی کردی؟
ابتدا کریستین ویچا نماینده لتونی را از پیش رو برداشتم. در دومین دیدار ران لی چینی نایب‌قهرمان آسیا را پس از تساوی صفر- صفر با رأی داوران در هانتی شکست دادم. سپس در مصاف با آیچا سیاح حریف مراکشی پیروز شدم، اما مقابل سراپ اوزچلیک ترک نتیجه را واگذار کردم و با صعود به جدول شانس مجدد جلنا ملیوچویچ از صربستان را شکست دادم و به دیدار رده‌بندی راه پیدا کردم و در این مرحله با پیروزی مقابل تاتیاناریبالچنکو روسی به مدال برنز دست پیدا کردم.
* سخت‌ترین مسابقه را مقابل کدام حریف داشتی؟
کاراته‌کای ترکیه‌ای. او صاحب‌نام بود و چند مدال قهرمانی جهان و مدال طلا، نقره و برنز اروپا را در کارنامه داشت. مقابل این حریف ۳- ۲ مغلوب شدم، واقعاً مبارزه نزدیکی داشتم. امتیازات ما به گونه‌ای بود که با هم امتیاز کسب می‌کردیم. در لحظه آخر نیز همزمان حمله کردیم، اما متأسفانه من کارت ویدئوچک نداشتم تا اعتراض کنم و همین مسئله باعث شد تا دیگر نتوانم امتیاز کسب کنم و از حضور در دیدار نهایی باز ماندم و برای کسب مدال برنز تلاش کردم.
* از اینکه روی سکو رفتی چه احساسی داشتی؟
هم خوشحالم و هم ناراحت. خوشحالم برای اینکه به عنوان کوچک‌ترین عضو تیم ملی بانوان توانستم در آوردگاه بزرگی مثل مسابقات جهانی به مدال دست پیدا کنم و ناراحت از اینکه بقیه هم‌تیمی‌هایم بدشانسی آوردند و نتوانستند به مدال دست پیدا کنند. البته این باخت هیچ چیز از توانایی‌های آن‌ها کم نمی‌کند و مطمئن هستم که در مسابقات بعدی مثل گذشته باز هم مدال‌آوری می‌کنند.
* اگر کاراته‌کا نمی‌شدی، سراغ کدام رشته ورزشی می‌رفتی؟
به این موضوع فکر نکرده بودم، اما به تیراندازی و شمشیربازی خیلی علاقه دارم، شاید یکی از این دو رشته را انتخاب می‌کردم.
* چند سال است عضو تیم ملی هستی؟
پنج سال است عضو تیم ملی هستم. اولین مسابقه رسمی که در آن حضور پیدا کردم مسابقات قهرمانی نوجوانان آسیا مالزی بود که توانستم به مدال طلا دست پیدا کنم.
* چرا کومیته را انتخاب کردی و سراغ کاتا نرفتی؟
تا قبل از اینکه به تیم ملی برسم در هر دو بخش کاتا و کومیته تمرین می‌کردم و در لیگ‌های آینده‌ساز‌ان در هر دو مسابقه می‌دادم، اما وقتی به تیم ملی رسیدم در کاتا و کومیته مسابقه دادم و قهرمان شدم. همان موقع به من گفتند که یکی از آن‌ها را باید انتخاب کنم به خاطر همین محدودیت با مشورت مربی‌ام کومیته را انتخاب کردم.
* روزانه چند ساعت تمرین می‌کنی؟
روزی چهار ساعت، دو ساعت صبح که شامل تمرینات بدنسازی و میدانی است و دو ساعت بعدازظهر که به تمرینات کومیته اختصاص دارد.
* اردو‌ها به درست لطمه نمی‌زند؟
به درس‌هایم لطمه نمی‌زند، اما شرایط را سخت‌تر می‌کند. طوری برنامه‌ریزی می‌کنم تا برای درس‌هایم مشکلی به وجود نیاید.
* در لیگ بازی می‌کنی؟
فصل گذشته با توسعه تعاون لیگ را تجربه کردم و همراه این تیم موفق به قهرمانی شدم، برای فصل جدید هنوز با تیمی قرارداد امضا نکرده‌ام، اما پس از توافق نهایی در لیگ ۹۷ مبارزه می‌کنم.
* قرارداد لیگ راضی‌کننده است؟
قرارداد یک ملی‌پوش که عناوین جهانی و قاره‌ای دارد، خیلی کم است و حتی کفاف هزینه‌های جاری نظیر مکمل‌های ورزشی، تغذیه و ایاب و ذهاب او را نمی‌دهد.
* برای آینده چه برنامه‌ای داری؟
بعد از مسابقات جهانی اسپانیا، هدف اصلی من المپیک توکیوست. به همین دلیل ابتدا در کاراته‌وان‌ها شرکت می‌کنم تا با کسب امتیازات ورودی رنکینگ خود را بالا ببرم و بعد از آن در انتخابی المپیک حضور پیدا کنم و به عنوان یکی از نمایندگان ایران به المپیک بروم و مدال المپیک را به کارنامه افتخاراتم اضافه کنم.
* فکر می‌کنی بتوانی المپیک را هم تجربه کنی؟
آرزوی همه ورزشکاران حضور در المپیک است که بتوانند مدال این مسابقات را به دست آورند، من هم از این قاعده مستثنی نیستم و اطمینان دارم روزی به این آرزو دست پیدا می‌کنم. البته مدال طلای المپیک برای من آرزو نیست بلکه هدف است و مسلماً به آن خواهم رسید.
* خیلی‌ها معتقدند مردانه مبارزه می‌کنی، نظر خودت در این باره چیست؟
شاید به این خاطر است وقتی وارد تاتامی مبارزه می‌شوم به اسم و مدال حریفان توجه نمی‌کنم و فقط به این فکر می‌کنم فرد پیروز میدان مسابقه باید من باشم به همین خاطر با جسارت و بدون ترس حمله می‌کنم و از حریف امتیاز می‌گیرم.
* چه جایگاهی در رنکینگ جهانی داری؟
پیش از رقابت‌های جهانی مادرید رنکینگ ۳۶ جهانی را داشتم، اما با کسب مدال برنز در اسپانیا جهش خوبی در رنکینگ جهانی پیدا می‌کنم و می‌توانم چندین پله صعود کنم، برای رسیدن به رنکینگ تک‌رقمی نیاز است در همه کاراته‌وان‌ها حضور پیدا کنم. این رقابت‌ها علاوه بر افزایش رنکینگ می‌تواند نحوه رقابت با رقبای قدر جهانی را برایم به ارمغان بیاورد.
* برای المپیک برنامه خاصی داری؟
اوج فعالیت یک ورزشکار رقابت‌های المپیک است، تمام تلاشم را می‌کنم در وهله اول مجوز حضور در این رقابت‌ها را کسب کنم و بعد با کسب خوش‌رنگ‌ترین مدال المپیک پرچم مقدس کشورم را برافراشته کنم.
* کاراته در المپیک در چند وزن برگزار می‌شود؟
در بخش کومیته انفرادی مردان در سه وزن ۶۷-، ۷۵- و ۷۵+ کیلوگرم و در بخش بانوان در سه وزن ۵۵-، ۶۱- و ۶۱+ کیلوگرم برگزار می‌شود که با تجمع بهترین‌های جهان در دو وزن ۵۰- و ۵۵- کیلوگرم، کار برای رسیدن به المپیک سخت‌تر می‌شود و تلاش مضاعفی را طلب می‌کند.
* به فوتبال علاقه داری؟
به فوتبال باشگاهی علاقه ندارم، اما اگر تیم ملی بازی داشته باشد حتماً آن را تماشا می‌کنم.
* مراسم استقبال چطور بود؟ راضی بودی؟
نسبت به سال‌های قبل مردم و مسئولان استقبال خوبی کردند، امیدوارم باز هم مدال‌آوری کنم و از من استقبال کنند، چون این‌گونه مراسم‌ها به من انگیزه بیشتری می‌دهد.
* در کار‌های خانه مشارکت داری؟
سعی می‌کنم تا آنجا که بتوانم در کار‌های خانه مشارکت داشته باشم، اما به خاطر حضورم در اردو‌ها کمتر فرصت پیدا می‌کنم تا در کار‌های خانه بتوانم کمک کنم، به همین خاطر خواهرم جور مرا در کار‌های خانه می‌کشد.
* نحوه کسب سهمیه المپیک چگونه است؟
این رقابت‌ها به سه مرحله تقسیم می‌شود، ساده‌ترین شیوه قرار گرفتن در صدر رنکینگ جهانی است، دو نفر برتر رنکینگ وزن ۵۰- و ۵۵- کیلوگرم می‌توانند سهمیه المپیک توکیو را کسب کنند، اما اگر فردی نتوانست یکی از دو نفر برتر وزن خود در رنکینگ جهانی باشد می‌تواند از دو طریق دیگر شانس خود را آزمایش کند. مسابقات سهمیه ورود به المپیک در اردیبهشت ۹۹ به میزبانی پاریس در سه وزن المپیکی بانوان برگزار می‌شود و سه نفر برتر هر وزن جواز حضور مستقیم در المپیک را کسب می‌کنند.
* اگر کاراته‌کایی نتوانست در این دو مرحله سهمیه بگیرد، تکلیف چیست؟
رقابت‌های قاره‌ای آخرین شانس برای حضور در المپیک توکیوست و نفر برتر این رقابت‌ها می‌تواند راهی توکیو شود، در صورتی که نفر برتر پیش از این مجوز حضور در المپیک را کسب کرده باشد اولویت با مدال‌آوران نقره و برنز است.
* حضور در کاراته‌وان‌ها شرایط خاصی می‌خواهد؟
تمامی کاراته‌کا‌های دارای رنکینگ زیر ۱۰۰ می‌توانند در لیگ جهانی شرکت کنند، از ابتدای سال ۲۰۱۸ میلادی و به خاطر المپیکی شدن کاراته، مقررات کاراته‌وان‌ها تغییر کرده است و در هر وزن تنها ۶۴ کاراته‌کا می‌توانند حضور پیدا کنند که اولویت با ورزشکارانی است که رنکینگ بهتری دارند.
* حرف پایانی؟
می‌خواهم از خانواده‌ام، مسئولان فدراسیون، کادر فنی و همه مردم عزیز که با دعای خیرشان کمک کردند تا به این موفقیت‌ها دست پیدا کنم، به ویژه استاد و مربی پایه‌ام خانم فاطمه قاسمی که با تمرینات حرفه‌ای که برایم در نظر می‌گیرند نقش بسزایی در موفقیتم ایفا کرده‌اند و کادر فنی استاد ستاره موسوی سرمربی تیم ملی که در کسب مدال برنز نقش پررنگی داشته‌اند تشکر کنم.
سارا بهمنیار از نگاه مربی پایه و اختصاصی‌اش
فاطمه قاسمی: سارا دختری جسور و باهوش است
فاطمه قاسمی مربی پایه و اختصاصی سارا بهمنیار است، او از ۹ سالگی در شهرستان آستانه اشرفیه زیر نظر پدر و مادرش که استاد و مربی کاراته هستند، کاراته را آغاز کرده است. فاطمه آن‌قدر کارش را با جدیت و پرتلاش زیر نظر پدر دنبال کرد تا اینکه سال ۸۴ به اردوی تیم ملی کاراته دعوت شد و تا سال ۹۰ به طور مستمر در اردو‌های تیم ملی حضور داشت. این بانوی کاراته‌کا که نسبت فامیلی با سارا بهمنیار دارد از همان کودکی استعداد‌های دخترخاله اش را شناسایی کرد.
قاسمی با اشاره به افتخاراتش می‌گوید: «از سال ۸۴ که به اردوی تیم ملی دعوت شدم همواره تا سال ۹۰ در اعزام‌های مختلف حضور داشتم و علاوه بر مدال‌های کشوری و تورنمنت‌ها، مدال طلای لیگ جهانی ترکیه و همراه برادرم حضور در بازی‌های آسیایی گوانگ‌ژوی چین را تجربه کردم.»
او به خداحافظی زودهنگام از تیم ملی اشاره می‌کند: «از سال ۹۰ به خاطر آسیب‌دیدگی دنیای قهرمانی را کنار گذاشتم، اما با توجه به تحصیلات و شاگردان زیادی که در تیم ملی داشتم به عنوان مربی رده‌های مختلف سنی به تیم ملی دعوت شدم و در تازه‌ترین تجربه به عنوان مربی همراه سمانه خوشقدم سرمربی تیم ملی به المپیک جوانان بوینوس‌آیرس رفتم.»
قاسمی درباره سارا می‌گوید: «سارا دختری جسور و باهوش است که قابلیت‌های خیلی زیادی دارد. او از چهار سالگی کاراته را با من و مادرش شروع کرد. او به رغم اینکه سن کمی داشت، در تمرینات خیلی جدی است و با جسارت مبارزه می‌کند.»
او ادامه می‌دهد: «سارا با مدال جهانی که به دست آورد، جایگاه خوبی در کاراته و تیم ملی به دست آورده است و به عنوان یکی از بازیکنان ثابت تیم ملی در اعزام‌ها حضور داشته و از هر مسابقه با دست پر بازگشته. شرایط سارا به گونه‌ای است که می‌شود به مدال‌آوری او در مسابقات جهانی آینده و حتی سهمیه المپیک امیدوار بود.»
فاطمه قاسمی: سارا دختری جسور و باهوش است
فاطمه قاسمی مربی پایه و اختصاصی سارا بهمنیار است، او از ۹ سالگی در شهرستان آستانه اشرفیه زیر نظر پدر و مادرش که استاد و مربی کاراته هستند، کاراته را آغاز کرده است. فاطمه آن‌قدر کارش را با جدیت و پرتلاش زیر نظر پدر دنبال کرد تا اینکه سال ۸۴ به اردوی تیم ملی کاراته دعوت شد و تا سال ۹۰ به طور مستمر در اردو‌های تیم ملی حضور داشت. این بانوی کاراته‌کا که نسبت فامیلی با سارا بهمنیار دارد از همان کودکی استعداد‌های دخترخاله اش را شناسایی کرد.
قاسمی با اشاره به افتخاراتش می‌گوید: «از سال ۸۴ که به اردوی تیم ملی دعوت شدم همواره تا سال ۹۰ در اعزام‌های مختلف حضور داشتم و علاوه بر مدال‌های کشوری و تورنمنت‌ها، مدال طلای لیگ جهانی ترکیه و همراه برادرم حضور در بازی‌های آسیایی گوانگ‌ژوی چین را تجربه کردم.»
او به خداحافظی زودهنگام از تیم ملی اشاره می‌کند: «از سال ۹۰ به خاطر آسیب‌دیدگی دنیای قهرمانی را کنار گذاشتم، اما با توجه به تحصیلات و شاگردان زیادی که در تیم ملی داشتم به عنوان مربی رده‌های مختلف سنی به تیم ملی دعوت شدم و در تازه‌ترین تجربه به عنوان مربی همراه سمانه خوشقدم سرمربی تیم ملی به المپیک جوانان بوینوس‌آیرس رفتم.»
قاسمی درباره سارا می‌گوید: «سارا دختری جسور و باهوش است که قابلیت‌های خیلی زیادی دارد. او از چهار سالگی کاراته را با من و مادرش شروع کرد. او به رغم اینکه سن کمی داشت، در تمرینات خیلی جدی است و با جسارت مبارزه می‌کند.»
او ادامه می‌دهد: «سارا با مدال جهانی که به دست آورد، جایگاه خوبی در کاراته و تیم ملی به دست آورده است و به عنوان یکی از بازیکنان ثابت تیم ملی در اعزام‌ها حضور داشته و از هر مسابقه با دست پر بازگشته. شرایط سارا به گونه‌ای است که می‌شود به مدال‌آوری او در مسابقات جهانی آینده و حتی سهمیه المپیک امیدوار بود.»
