به گزارش خبرورزشی، نواک جوکوویچ، رافا نادال و راجر فدرر سال هاست یکی پس از دیگری تورنمنت‌های مهم را به نام خودشان می‌کنند و به نظر می‌رسد این سلطنت دست‌کم برای چند صباح دیگری هم ادامه داشته باشد. با وجود اینکه سالیان زیادی از این حکمرانی بر دنیای تنیس می‌گذرد ولی شرایط برای این سه نفر تقریباً مشابه بوده؛ البته قبل از اینکه «بیگ تری» به ثبات برسد دنیلی تنیس به «بیگ فور» عادت کرده بود ولی اندی ماری اسکاتلندی، ضلع دیگر مربع قدرتمند قدیمی خیلی سریع از کشتی پرقدرت‌های تنیس پیاده شد تا حالا دیگر اثری از او نباشد؛ با رفتن اندی ماری که هرگز بعد از مصدومیتش دیگر نتوانست به سطح بالای تنیس برگردد هم بیگ فور از بین رفت و هم اینکه بیگ تری متولد شد.
زمانی برای قدرتنمایی جوکوویچ
فصل گذشته دنیای تنیس تازه از ماه مارس برای نواک جوکوویچ شروع شد؛ او که بعد از عمل جراحی آرنج نزدیک به شش ماه از میادین دور بود، بازگشت بسیار باشکوهی داشت. نتیجه آن شد که دو گرنداسلم را برد و دو مسترز ۱۰۰۰ را هم به کارنامه اش اضافه کرد. البته کار مهمتر این تنیس‌باز ۳۱ ساله صرب این بود که دوباره خودش را به عنوان مرد شماره یک تنیس دنیا معرفی کرد؛ آن هم در شرایطی که از جمع ۲۰ تنیس‌باز برتر دنیا خارج شده بود و به نظر می‌رسید کار دشواری برای بازگشت به روز‌های اوج دارد. نواک، اما مهمترین کام‌بک ممکن را رقم زد و خودش را به جمع مدعیان که هیچ، مدعی‌ترین تنیس‌باز دنیا کرد. حالا، اما دیگر کسی به توانایی‌های او شکی ندارد. «فکر می‌کنم نواک تا ۳۶ سالگی هما ن‌قدر که راجر فدرر در این سن خوب کار کرده، عملکرد مثبتی داشته باشد». این را جیمی کوریر یکی از تنیس‌بازان قدیمی و مشهور دنیای تنیس و مرد شماره یک سابق این رشته به زبان می‌آورد تا نشان دهد نواک جوکوویچ دست‌کم ۵ سال دیگری در این رشته خواهد بود، آن هم بالای جدول رده بندی.

دو، سه سال پیش‌روی نادال
ضلع دوم مثل بیگ تری رافا نادال اسپانیایی است؛ ورزشکاری که البته به دلیل مصدومیت نتوانست فصل را آن‌طور که دوست داشت به پایان ببرد. اتفاقاً یکی از دلایلی که نواک جوکوویچ توانست انتهای فصل به قدرت‌نمایی اش ادامه دهد همین مصدومیت رافا نادال بود. نادال، اما در نیم‌فصل نخست خوب کار کرد؛ او با وجود شکست در فینال ملبورن برابر فدرر دوباره به روز‌های خوبش برگشت و کمی بعد، برای یازدهمین بار در زندگی حرفه اش توانست فاتح رقابت‌های گرنداسم رولان گروس شود؛ رکوردی بی‌نظیر برای این ماتادور اسپانیایی که بعید است به این زودی‌ها شکسته شود. نادال، اما همچنان درگیر مصدومیت‌های ریز و درشتش است. این تنیس‌باز ۳۲ ساله مجبور شد در نیمه‌نهایی اوپن آمریکا به دلیل مصدومیت از ادامه رقابت‌ها و بازی برابر دل پوترو کنار بکشد تا وضعیت مصدومیتش بدتر نشود. با همه این‌ها او آنقدر خوب کار کرده بود که سال را به عنوان مرد شماره ۲ تنیس دنیا به پایان برساند. وضعیت روحی او و انگیزه اش برای مبارزه کردن در تورنمنت‌های بزرگ آنقدر خوب است که هنوز هم بتواند چند سالی در دنیای تنیس دوام بیاورد. خوان کارلوس فررو، دیگر مرد شماره یک سابق تنیس دنیا در ارزیابی شرایط نادال می‌گوید: «فکر می‌کنم او هنوز بتواند دو یا سه سال دیگر در سطح بالا به تنیس ادامه دهد. چیزی که من را بیش از بقیه موارد درباره نادال شگفت‌زده می‌کند این است که انگیزه اش در طول این همه سال دست نخورده باقی‌مانده است. امیدوارم مصدومیت‌هایش تشدید نشود، چون وقتی سن شما بالا می‌رود و مصدوم می‌شوید دیگر به این راحتی‌ها نمی‌توانید از دست مصدومیت رهایی پیدا کنید».

کار سخت راجر
ضلع آخر مثلث بیگ تری راجر فدرر افسانه‌ای است؛ پرافتخارترین مرد دنیای تنیس با ۳۷ سال سن در مقایسه با دو ضلع دیگر شرایط مناسبی از لحاظ سنی ندارد. به همین خاطر است که بعد از هر باختی که او در دنیای تنیس متحمل می‌شود، می‌گویند کارش تمام است و باید خداحافظی کند، با این حال راجر همواره برگشته است. او فصل را با قهرمانی در یک گرند‌اسلم که اوپن استرالیا بود به پایان رساند ولی دو بار دیگر دو شکست مهم خورد؛ یکی در گرنداسلم ویمبلدون مقابل رافا نادال و دیگری برای جوکوویچ در رقابت‌های مسترز پاریس. راجر به نظر می‌رسد فعلاً با سطح بالایی که جوکو و رافا پیدا کرده‌اند شرایط سختی برای زدن حرف آخر در دنیای این روز‌های تنیس داشته باشد.

سلام بر تازه‌وارد‌ها
با وجود حضور همین مثلث که از سال ۲۰۱۶ به این طرف همه گرنداسلم‌ها را به جز یکی، دو تا (اوپن آمریکا برای واورینکا و ویمبلدون برای ماری) به نام خودشان کرده‌اند شرایط در فصل پیش‌رو برای بقیه تنیس‌بازان هم حسابی سخت می‌شود. البته این موضوع دلیل نمی‌شود که تنیس‌باز دیگری مقابل آن‌ها مقاومت نکند. همین فصل گذشته تازه‌وارد‌هایی از راه رسیده‌اند که تا حدودی برای سه نفر کله‌گنده تنیس دردسر درست کردند. الکساندر زفرف آلمانی، تنیس‌باز ۲۱ ساله و جوان، در رأس نسل جدید قرار دارد. او مسترز لندن، آخرین مسترز سال را با شکست دادن نواک جوکوویچ مال خود کرد تا حسابی برای فصل جدید و برای سه نفر هیولای مذکور خط و نشان بکشد. زفرف در این دایره تنها نیست؛ کارن خاچانوف، غول ۲۲ ساله روسی هم یکی از آن‌ها جوان‌تر‌های این رشته است که فصل گذشته نشان داد آینده زیادی دارد؛ او هم در فینال رقابت‌های پاریس بعد از شکست دادن ۴ عضو از جمع ۱۰ تنیس‌باز برتر دنیا، جوکوویچ را شکست داد. تعریفی که جوکوویچ بعد از مسابقه از او کرد بیانگر خیلی چیز‌ها بود. «الکساندر قابلیت‌هایش را نشان داد و ثابت کرد چرا می‌گویند آینده از آنِ او است».