به گزارش خبرورزشی، نه فقط نتیجه بازی تیم ملی برابر ویتنام بلکه آمار و ارقام بازی هم به سود ما بود. ایران در این بازی ۶۸۰ پاس را به نام خود ثبت کرد و در در نقطه مقابل ویتنامیهای سرعتی ۳۲۳ پاس به هم دادند. درصد دقت پاس ایرانیها ۸۳ درصد بود و از سویی تیم کارلوس کیروش در ۶۸ درصد از زمان بازی صاحب توپ و میدان بود.
همه اینها بیانگر تغییر سبک بازی تیم ملی است. کیروش میگوید با این سبک تا آخر جام ادامه خواهد داد و قرار نیست سبک بازی تیم ملی در بازیهای آتی دستخوش تغییر شود. البته طبیعی است در دیدارهای آتی و در مصاف با حریفان قوی میزان مالکیت توپ ایرانیها به نسبت بازی با یمن و ویتنام کمتر شود و همچنین تعداد پاسهای حریف نیز افزایش یابد، اما تیم ملی به بازی مالکانه خود ادامه خواهد داد.
البته تیم ملی در جام جهانی نمیتوانست اینگونه بازی کند به این خاطر که حریفان در جام جهانی تیمهایی، چون پرتغال و اسپانیا بودند و اگر قرار بود تیم ملی اینگونه بازی کند، چه بسا شکستهای سنگینی را متحمل میشد، اما در دوره قبلی جام ملتها هم تیم ملی دفاعی فوتبال کرد. نگاهی میاندازیم به آمار دیدار ایران برابر امارات؛ مسابقهای که با گل رضا قوچاننژاد به سود تیم ملی خاتمه یافت. در این بازی میزان مالکیت توپ توسط ایران ۳۲ درصد بود! تعداد پاسهای ایران ۲۵۹ در برابر ۵۹۲ امارات بود. به واقع اماراتیها بیش از دو سوم از زمان بازی صاحب توپ بودند و از سویی تعداد پاسهای این تیم دو برابر ایرانیها بود، اما نتیجه به سود ما شد. امروز به وضوح میبینیم شرایط تغییر کرده و تیم ملی بازی تیکیتاکا را به نمایش میگذارد و علاقهمند است بعد از این همه دفاع کردن، مالکانه بازی کند و توپ و میدان را توأمان در اختیار داشته باشد.
در تغییر سبک بازی تیم ملی البته حضور دو تیم خوب تأثیرگذار بوده است. تیم ملی هماکنون یک تیم خوب در زمین دارد و یک تیم خوب روی نیمکت. دست کارلوس کیروش برای اجرای هر پلنی باز است و حضور پرتعداد مهاجمان باکیفیت که قابلیت بازی در خط هافبک را دارند، سبب شده تیم ملی تغییر سبک دهد و این بار با بازی تهاجمی در پی فتح جام ملتهای آسیا باشد. از یاد نبردهایم که در جام ملتهای گذشته بیشتر گلهای ایران روی ضربات ایستگاهی به ثمر میرسید، اما در این جام بیشتر گلهای ایران روی کار ترکیبی به ثمر میرسد.
چه خوب که قرار است تیم ملی به بازی تهاجمی و مالکانه خود ادامه دهد.