به گزارش خبرورزشی، پیروز قربانی در آغازین روز‌های سال 1398 مهمان گپ کوتاهی با روزنامه خبرورزشی شد تا درباره نوروز، حال و هوای عید و تفاوت‌هایش با گذشته حرف بزند. او درباره دعایی که هر سال پای سفره هفت‌سین می‌خواند هم حرف زد.
*هر سال عید اول کجا می‌روید یا چه کسی به دیدنتان می‌آید؟
خیلی اوضاع متفاوت و همه چیز عوض شده است. در قدیم همه دید و بازدید هم می‌رفتند. الان همه فرار می‌کنند شمال!
* چرا؟
برای اینکه هیچ‌کس به خانه‌شان نرود (خنده ما)! باور کنید! بیشتر مردم در این سال‌ها به مسافرت می‌روند. دیگر دید و بازدید به معنای قدیم نداریم. خانه تمیز کردن و این بیاید و آن برود و این چیز‌ها از بین رفته و اصلاً قابل مقایسه با قبل نیست.
* سال تحویل چه دعایی می‌کنید؟
همیشه و هر سال دعا می‌کنیم اوضاع خوب شود، اما هر سال بدتر از پارسال می‌شود (خنده)! ولی باز هم دعا می‌کنیم ان‌شاءالله شرایط اقتصادی مردم خوب شود. ما فقط می‌توانیم دعا کنیم.
* چرا اوضاع تغییر نمی‌کند؟
چون آن‌هایی که مسئول کارند، یا عین خیال‌شان نیست یا بلد نیستند. فکر می‌کنم در ایران خیلی از مردان ایرانی شرمنده زن و بچه‌شان هستند. البته امیدوارم این‌گونه نباشد ولی فکر می‌کنم متأسفانه همین‌طور است. چرا باید خودمان را گول بزنیم و فقط خوبی‌ها را نشان بدهیم؟ باید واقعیت اجتماع را لمس کرد. شاید خیلی‌ها حرف نزنند و خیلی‌ها بترسند. خیلی‌ها هم می‌گویند نباید سیاه‌نمایی کرد ولی این عین واقعیت است که بسیاری شرمنده زن و بچه‌شان می‌شوند. یکی از دلایلش همان سوءمدیریت برخی مسئولان است.
* با این اوصاف دعایتان را تغییر می‌دهید؟
به نظرم باز هم باید دعا کنیم این وضعیت درست شود. عمده‌ترینش همین است.
* دید و بازدید عید دارید؟
الان چند سال است پس از فوت مادر و پدرم به هیچ عنوان عید آنچنانی نداریم. این سخت است و وقتی آدم یاد آن‌ها می‌افتد دلش می‌گیرد. زمان‌هایی هست که حتی نسبت به یک‌سری افراد حسودی‌ات می‌شود. امیدوارم سایه همه پدر و مادر‌ها برای فرزندان مستدام باشد. این رویه دنیا خوب نیست ولی راه فراری هم نداریم.
* در این مدت متنی دست به دست شد که قیمت‌های سال ۸۶ را با اسفند ۱۳۹۷ قیاس کرده بود. وقتی تفاوت‌ها را دیدید باورتان می‌شد تا این اندازه تورم داشته باشیم؟
گفتم که فقط می‌توانم ابراز تأسف کنم. ما نه می‌توانیم حرف بزنیم نه نظر بدهیم. حرف هم بزنیم و مشکلات مردم را منعکس کنیم خیلی‌ها ایراد می‌گیرند. مثلاً وریا غفوری راجع به مشکلات مردم یک پست منتشر کرد، ۱۰ نفر آمدند گفتند نگو! به شما چه ربطی دارد؟ وریا‌ها و قربانی‌ها را مردم وریا و قربانی کرده‌اند و صدقه سری آن‌ها این شده‌ایم. ما نمی‌توانیم سرمان را مثل کبک در برف فروکنیم و مشکلات جامعه را نبینیم.
* چرا این رفتار‌ها صورت می‌گیرد؟
متأسفانه برخی مسئولان، مردم ایران را در اولویت هزارم‌شان قرار داده‌اند. وضع مملکت‌مان خوب نیست. مردم‌مان با سختی زندگی می‌کنند. مردم که می‌گویم، نه قشر خاصی که از هر اتفاقی به نفع خودشان بهره برداری می‌کنند و پولدارتر می‌شوند، نه! مردم یعنی همان‌هایی که هر روز کف خیابان می‌بینیم. یعنی پیرمردی که راننده اسنپ شده و با ده جور درد و مرض برای یک لقمه نان از صبح تا شب کلاچ می‌گیرد و دنده عوض می‌کند. ما خودمان هم از همین مردم هستیم. واقعاً شرایط زندگی‌شان سخت است. یک عده هر روز گردن‌کلفت‌تر می‌شوند عده‌ای هر روز لاغرتر! قدیم‌ها هم فقر بود ولی بین دو نفر که در یک شهر از کنار هم رد می‌شدند این‌قدر فاصله نداشتیم.
*هر سال عید اول کجا می‌روید یا چه کسی به دیدنتان می‌آید؟
خیلی اوضاع متفاوت و همه چیز عوض شده است. در قدیم همه دید و بازدید هم می‌رفتند. الان همه فرار می‌کنند شمال!
* چرا؟
برای اینکه هیچ‌کس به خانه‌شان نرود (خنده ما)! باور کنید! بیشتر مردم در این سال‌ها به مسافرت می‌روند. دیگر دید و بازدید به معنای قدیم نداریم. خانه تمیز کردن و این بیاید و آن برود و این چیز‌ها از بین رفته و اصلاً قابل مقایسه با قبل نیست.
* سال تحویل چه دعایی می‌کنید؟
همیشه و هر سال دعا می‌کنیم اوضاع خوب شود، اما هر سال بدتر از پارسال می‌شود (خنده)! ولی باز هم دعا می‌کنیم ان‌شاءالله شرایط اقتصادی مردم خوب شود. ما فقط می‌توانیم دعا کنیم.
* چرا اوضاع تغییر نمی‌کند؟
چون آن‌هایی که مسئول کارند، یا عین خیال‌شان نیست یا بلد نیستند. فکر می‌کنم در ایران خیلی از مردان ایرانی شرمنده زن و بچه‌شان هستند. البته امیدوارم این‌گونه نباشد ولی فکر می‌کنم متأسفانه همین‌طور است. چرا باید خودمان را گول بزنیم و فقط خوبی‌ها را نشان بدهیم؟ باید واقعیت اجتماع را لمس کرد. شاید خیلی‌ها حرف نزنند و خیلی‌ها بترسند. خیلی‌ها هم می‌گویند نباید سیاه‌نمایی کرد ولی این عین واقعیت است که بسیاری شرمنده زن و بچه‌شان می‌شوند. یکی از دلایلش همان سوءمدیریت برخی مسئولان است.
* با این اوصاف دعایتان را تغییر می‌دهید؟
به نظرم باز هم باید دعا کنیم این وضعیت درست شود. عمده‌ترینش همین است.
* دید و بازدید عید دارید؟
الان چند سال است پس از فوت مادر و پدرم به هیچ عنوان عید آنچنانی نداریم. این سخت است و وقتی آدم یاد آن‌ها می‌افتد دلش می‌گیرد. زمان‌هایی هست که حتی نسبت به یک‌سری افراد حسودی‌ات می‌شود. امیدوارم سایه همه پدر و مادر‌ها برای فرزندان مستدام باشد. این رویه دنیا خوب نیست ولی راه فراری هم نداریم.
* در این مدت متنی دست به دست شد که قیمت‌های سال ۸۶ را با اسفند ۱۳۹۷ قیاس کرده بود. وقتی تفاوت‌ها را دیدید باورتان می‌شد تا این اندازه تورم داشته باشیم؟
گفتم که فقط می‌توانم ابراز تأسف کنم. ما نه می‌توانیم حرف بزنیم نه نظر بدهیم. حرف هم بزنیم و مشکلات مردم را منعکس کنیم خیلی‌ها ایراد می‌گیرند. مثلاً وریا غفوری راجع به مشکلات مردم یک پست منتشر کرد، ۱۰ نفر آمدند گفتند نگو! به شما چه ربطی دارد؟ وریا‌ها و قربانی‌ها را مردم وریا و قربانی کرده‌اند و صدقه سری آن‌ها این شده‌ایم. ما نمی‌توانیم سرمان را مثل کبک در برف فروکنیم و مشکلات جامعه را نبینیم.
* چرا این رفتار‌ها صورت می‌گیرد؟
متأسفانه برخی مسئولان، مردم ایران را در اولویت هزارم‌شان قرار داده‌اند. وضع مملکت‌مان خوب نیست. مردم‌مان با سختی زندگی می‌کنند. مردم که می‌گویم، نه قشر خاصی که از هر اتفاقی به نفع خودشان بهره برداری می‌کنند و پولدارتر می‌شوند، نه! مردم یعنی همان‌هایی که هر روز کف خیابان می‌بینیم. یعنی پیرمردی که راننده اسنپ شده و با ده جور درد و مرض برای یک لقمه نان از صبح تا شب کلاچ می‌گیرد و دنده عوض می‌کند. ما خودمان هم از همین مردم هستیم. واقعاً شرایط زندگی‌شان سخت است. یک عده هر روز گردن‌کلفت‌تر می‌شوند عده‌ای هر روز لاغرتر! قدیم‌ها هم فقر بود ولی بین دو نفر که در یک شهر از کنار هم رد می‌شدند این‌قدر فاصله نداشتیم.
