خبرورزشی/ مسعود حکم‌آبادی؛ شاگردان «یحیی گل‌محمدی» در روز خوب‌شان بدشانس بودند که در یک موقعیت سخت و دشوار، دروازه‌شان باز شد و دروازه‌بان سوم تیم ملی در شبی که بهترین عملکرد فصلش را داشت، مانع هنرنمایی بازیکنان درجه یک «پدیده» شد.
پدیده‌ای‌ها امسال بدجوری در نوسانات بودند؛ از شروع خوب‌شان؛ صدرنشینی‌های تمام‌نشدنی تا تغییر و تحولات مالکیتی و سقوط‌شان به میانه جدول، اما هرچه بود آن‌ها بهترین نتایج تاریخ لیگ برتر برای یک نماینده از خراسان را رقم زدند.
«یحیی گل‌محمدی» در این بازی هم مثل قبل درگیر اسم‌ها نبود؛ ناصحی کاپیتان تیمش را روی نیمکت نشانده بود و جوان‌تر‌هایی مثل منصوری را توی زمین فرستاده بود تا مزد اعتماد به جوان‌هایش را بگیرد. یحیی در حقیقت امسال اگر اتفاق عجیبی برای تیمش نیفتد، همین که تیم سال بعدش را ساخت برایش کافی است.
حالا «پدیده» چه امسال آسیایی شود چه نشود (که حتی می‌توانست قهرمان هم شود) برگ برنده فوتبال مشهد برای فصل بعد است و این‌ها جز با حضور گل‌محمدی و البته حمایت‌های مدیران شهری امکان‌پذیر نبود. «پدیده» امسال با خیل زیادی از بازیکنان بومی ثابت کرد از نظر نیروی انسانی چیزی کم ندارد و فقط طبق همان چیزی که سال‌هاست فوتبالی‌های مشهد در انتظارش هستند، اگر حمایت استانی پشت سرش باشد می‌تواند دست به کار‌های بزرگی بزند.
آن‌ها حالا سرنوشت از دست‌شان خارج شده و باید بعد از پیروزی مقابل «ماشین‌سازی» در هفته آخر، چشم‌انتظار سایر بازی‌ها هم باشند تا مهر آسیایی روی پرونده امسال‌شان بخورد. این بدترین اتفاق برای تیم‌های فوتبالی است که هفته‌های پایانی‌اش دستخوش کلی اتفاق عادی و غیرعادی است.
خراسان با فوتبالش همیشه سرآمد بوده؛ از روزی که «حشمت مهاجرانی» از مشهد تیم ملی را برای نخستین بار به جام جهانی برد؛ تا وقتی «خداداد عزیزی» از همین شهر برای دومین بار این کار را عملی کرد و بعدترش «رضا قوچان‌نژاد» کار همشهریانش را تکمیل کرد.
همه این‌ها باعث می‌شود نقش خراسان در فوتبال کشور کتمان‌نشدنی باشد و حالا پدیده امسال مهر تأیید این ماجرا را بعد از سال‌ها دوباره تمدید کرد تا همه فوتبال‌دوستان ایرانی مجبور باشند تمام‌قد به احترام مشهد، پدیده، فوتبال خراسان و البته یحیی گل‌محمدی کلاه از سر بردارند و ایمان بیاورند به این جمله آقای سرمربی که «بازیکنان پدیده سوپراستارند».
پدیده‌ای‌ها امسال بدجوری در نوسانات بودند؛ از شروع خوب‌شان؛ صدرنشینی‌های تمام‌نشدنی تا تغییر و تحولات مالکیتی و سقوط‌شان به میانه جدول، اما هرچه بود آن‌ها بهترین نتایج تاریخ لیگ برتر برای یک نماینده از خراسان را رقم زدند.
«یحیی گل‌محمدی» در این بازی هم مثل قبل درگیر اسم‌ها نبود؛ ناصحی کاپیتان تیمش را روی نیمکت نشانده بود و جوان‌تر‌هایی مثل منصوری را توی زمین فرستاده بود تا مزد اعتماد به جوان‌هایش را بگیرد. یحیی در حقیقت امسال اگر اتفاق عجیبی برای تیمش نیفتد، همین که تیم سال بعدش را ساخت برایش کافی است.
حالا «پدیده» چه امسال آسیایی شود چه نشود (که حتی می‌توانست قهرمان هم شود) برگ برنده فوتبال مشهد برای فصل بعد است و این‌ها جز با حضور گل‌محمدی و البته حمایت‌های مدیران شهری امکان‌پذیر نبود. «پدیده» امسال با خیل زیادی از بازیکنان بومی ثابت کرد از نظر نیروی انسانی چیزی کم ندارد و فقط طبق همان چیزی که سال‌هاست فوتبالی‌های مشهد در انتظارش هستند، اگر حمایت استانی پشت سرش باشد می‌تواند دست به کار‌های بزرگی بزند.
آن‌ها حالا سرنوشت از دست‌شان خارج شده و باید بعد از پیروزی مقابل «ماشین‌سازی» در هفته آخر، چشم‌انتظار سایر بازی‌ها هم باشند تا مهر آسیایی روی پرونده امسال‌شان بخورد. این بدترین اتفاق برای تیم‌های فوتبالی است که هفته‌های پایانی‌اش دستخوش کلی اتفاق عادی و غیرعادی است.
خراسان با فوتبالش همیشه سرآمد بوده؛ از روزی که «حشمت مهاجرانی» از مشهد تیم ملی را برای نخستین بار به جام جهانی برد؛ تا وقتی «خداداد عزیزی» از همین شهر برای دومین بار این کار را عملی کرد و بعدترش «رضا قوچان‌نژاد» کار همشهریانش را تکمیل کرد.
همه این‌ها باعث می‌شود نقش خراسان در فوتبال کشور کتمان‌نشدنی باشد و حالا پدیده امسال مهر تأیید این ماجرا را بعد از سال‌ها دوباره تمدید کرد تا همه فوتبال‌دوستان ایرانی مجبور باشند تمام‌قد به احترام مشهد، پدیده، فوتبال خراسان و البته یحیی گل‌محمدی کلاه از سر بردارند و ایمان بیاورند به این جمله آقای سرمربی که «بازیکنان پدیده سوپراستارند».
