به گزارش خبرورزشی، قبل از آنکه چرخ فوتبال ایران دوباره به گردش درآید، اتفاقات بسیاری را شاهد بودیم. از بیانیه‌نویسی تا تهدید به کناره‌گیری. بعضی از تیم‌های لیگ برتری حتی ادعا کردند که پول ماسک و مواد ضدعفونی‌کننده را هم ندارند.
ماسک هم بود
لیگ از سر گرفته شد. هم ماسک بود، هم مواد ضدعفونی‌کننده، اما مشخص نشد چرا این همه ادعای نادرست مطرح شد تا بازی‌ها از سر گرفته نشود. عده‌ای می‌گفتند مخالفان برگزاری بازی‌ها ۳ دسته هستند. آن‌ها که امیدی به قهرمانی ندارند، آن‌ها که در خطر سقوط قرار دارند و آن‌ها که پولی برای پرداخت به بازیکنانشان ندارند.
کرونا فوتبال را تمام می‌کند
تیم‌هایی که مخالف از سرگیری بازی‌ها بودند ادعای علمی مطرح کردند که همه را ترساند. چند پزشک از جمع پزشکان ورزشی هم به این جریان انرژی دادند و نظریه‌ای علمی را مطرح کردند: «کرونا در مرحله اول، شش‌ها و سیستم تنفسی را هدف قرار می‌دهد، به همین دلیل کسی که کرونا بگیرد دیگر نمی‌تواند فوتبال بازی کند».
کرونا کجا بود؟
بعضی از تیم‌ها به شکلی باورنکردنی به سمت ادعا‌های غیرواقعی رفتند. ادعا کردند که تمام بازیکنان تیم ما کرونا دارند و نمی‌توانیم وارد بازی‌ها شویم. البته همین عده، بعد از آنکه بازی‌ها آغاز شد، گفتند کرونا کجا بود؟ یک نفر هم در تیم ما کرونا نگرفته است!
بیانیه را باور کنیم یا...
قبل از آنکه بازی‌ها از سر گرفته شود، بعضی از تیم‌ها می‌گفتند به دلیل واهمه از شیوع کرونا نمی‌توانند بازیکنان را در زمین فوتبال جمع کنند، چون سلامت بازیکنانشان از هر چیزی مهمتر است. این تیم‌ها البته در فهرست تیم‌های بیانیه‌نویس علیه برگزاری بازی‌ها هم دیده می‌شدند. سرانجام تصمیم گرفته شد بازی‌ها برگزار شود. دیدار‌های تدارکاتی برگزار شد و در یکی از این دیدار‌ها صحنه‌ای را دیدیم که باورش در ابتدا برای همه ما سخت بود. مدیر تیم به کنار زمین آمد و همه بازیکنان تیمش را در آغوش کشید. با دیدن آن ویدئوی کوتاه، ما مانده بودیم بیانیه برای ترس از کرونا را باور کنیم یا این «فاصله‌نگذاری» اجتماعی را.
فقط منافع شخصی
بیانیه‌ها نوشته شد، مصاحبه‌های آتشین یکی بعد از دیگری روی خط خبری رسانه‌ها قرار گرفت و ادعا‌هایی را شنیدیم که بعد‌ها متوجه شدیم ریشه واقعی ندارند. بازی‌ها از سر گرفته شد و در یک مورد به یقین رسیدیم: در این فوتبال هر حرفی زده می‌شود و هر تصمیمی گرفته می‌شود، با منافع شخصی ارتباط مستقیم دارد.
یک مثال نقض
در روز‌هایی که بعضی‌ها ادعا می‌کردند بازیکن در صورت ابتلا به کرونا، باید فوتبال را کنار بگذارد، ترس به جان همه فوتبال ما افتاد. همه با خود گفتند نکند محل کسب روزی ما با یک بی‌احتیاطی نابود شود. اما خبری از اروپا رسید که همه این فرضیه‌ها را باطل کرد: پائولو دیبالا.
۶ آزمایش مثبت
دیبالا به کرونا مبتلا شد. بیماری او موجب شد تمام باشگاه یوونتوس در وضعیت ویژه قرار بگیرد. همه تست دادند و در قرنطینه خانگی قرار گرفتند. کریستیانو رونالدو حتی به دلیل این وضعیت خاص، دیرتر به ایتالیا برگشت. دیبالا تنهایی کرونایی یوونتوس بود. او بار‌ها تست داد و همه آزمایش‌های او هم مثبت اعلام شد، اما سرانجام کرونا را شکست داد و به زندگی برگشت.
بازگشت دیبالا
دیبالا به فوتبال برگشت. بازی‌های سری A آغاز شد و یوونتوس باز هم در ایتالیا آقایی کرد؛ و در این میان، بهترین بازیکن راه‌راه‌پوشان تورینی کسی نبود جز پائولو دیبالا. رونالدو که از ترس کرونا دیرتر از پرتغال بازگشته بود هم کاملاً در سایه قرار داشت و همین ناآمادگی موجب درگیری توییتری خواهرش و سرمربی‌اش شد. دیبالا به زندگی برگشت و انگار کرونا او را سرحال‌تر کرد. یوونتوس از زمان آغاز بازی‌ها ۳ بازی در سری A انجام داد که حاصل آن ۹ امتیاز بود. برد ۲- صفر مقابل بولونیا، جشنواره ۴ گله مقابل لچه و پیروزی ۳- یک مقابل جنوا. دیبالا در بازی با جنوا یک گل زد و پک پاس گل داد، در دیدار مقابل لچه یک گل زد و در بازی با لچه هم یک گل به ثمر رساند.
دیبالا بهترین بازیکن ماه
بهترین‌های هر پست ماه ژوئن لیگ سری A ایتالیا معرفی شدند که در این میان، پائولو دیبالا به عنوان بهترین و کامل‌ترین بازیکن ماه معرفی شد. او شایسته‌ترین فرد برای این عنوان بود، چون در هر سه برد یووه تأثیر مستقیم داشت. با این تفاسیر چگونه باید باور کنیم که کرونا عمر قهرمانی فوتبالیست‌ها را به پایان می‌رساند؟
