خبرورزشی/ اردشیر لارودی؛ رسیده‌ایم به هفته بیست‌وسوم لیگ برتر و هنوز عده‌ای دوست دارند، نقش از ما بهتران را در فوتبال ایران بازی کنند! نقش بازیگران پشت پرده را! رسیده‌ایم به روزی که لیگ برتر، بیست‌وسومین مسابقه‌های خود را برگزار می‌کند ولی هنوز اغلب کسانی که باید- توجه کنید که باید- درباره خوب و بد و درست و غلط فوتبال ایران تصمیم اتخاذ کنند، نمی‌دانند که خودشان چه‌کاره‌اند و در این دایره بسته و پر از ابهام، چه نقشی بر‌عهده دارند و چرا باید در قالب سیاهی لشگر ظاهر شوند! شیرانی بی‌یال و دم و اشکم، جز سیاهی لشکر بودن چه فایده‌ای دارند؟
بوی خطر دخالت‌ها در هوا پیچیده است! چه خطری؟ ندانم‌کاری! چه خطری؟ بی‌سوادی! چه خطری؟ لجبازی! ظاهراً فیفا، در آخرین گفته خود گفته است: فدراسیون فوتبال ایران را، آن‌طور که باید باشد، بدون پیشوند و بدون پسوند و بدون میانوند، معرفی کنید! یک نهاد مستقل، با ماهیت غیردولتی و از جنس بخش خصوصی! فدراسیون دولتی نداریم!

پرسپولیس و محکومیت به پیروزی
یک گله شیر در کمین یحیی
پرسپولیس، ۱۰ پوئن از تیم دوم پیش افتاده است ولی می‌داند که حق آسان‌گیری ندارد! از خوبی‌های یحیی گل‌محمدی، یکی هم این است که غرق رؤیا نمی‌شود! پرسپولیس، نه قیافه تیم‌های از پیش برنده را به‌خود می‌گیرد و نه ترسو و محافظه‌کارانه بازی می‌کند! در کمال تمرکز، در کمال حوصله! ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند، تا قرمز‌های تهران، امتیاز‌های لازم را کسب کنند!
یحیی، برای غلبه بر شاهین بوشهر هم، حساب همه‌جا را کرده است! بوشهر را نمی‌توان ضعیف و از پیش باخته دانست! در غیاب وحید امیری، معلوم نیست که ترکیب تیم یحیی، چه ترتیبی دارد؟ شما چطور فکر می‌کنید، مهدی عبدی، گلزن جوان هفته پیش، امروز از اول به میدان فرستاده می‌شود؟
اگر آری بگویید، یحیی را هنوز نشناخته‌اید! و اگر بگویید نه، باز هم خود را در معرض غافلگیری قرار داده‌اید! پرسپولیس، برای برنده شدن، حتی یک اشتباه هم مرتکب نخواهد شد! برخلاف حریفان!
پرسپولیس، تیمی شده است که سیدجلالش، سه، چهار دقیقه بازی می‌کند و آب هم از آب تکان نمی‌خورد! و این یعنی قدرت تیمی!

پرسپولیس حق ندارد
پرسپولیس با ١٠ امتیاز بیشتر از سپاهان، حق باختن ندارد! تراکتور هم برابر نفت آبادان، اجازه بد بازی کردن و برنده نشدن را از دست داده است! یحیی با خونسردی اش که ذات اوست، صبورانه و باحوصله بازی می‌کند و می‌برد ولی، درون‌مایه فوتبال تراکتور و خصوصیت عملکرد ساکت الهامی، ساکت نبودن است!
برعکس نهند نام زنگی کافور! ساکت هم با بی‌قراری‌هایش برنده می‌شود! با سرعت بیشترشونده! با شتاب مرتب رو به زیاد شدن! تراکتور نباید بازی خودش را با شیوه بازی بقیه، مثلاً نفت آبادان، عوض کند! نفتی‌ها، متکی هستند به بازی بیشتر فردی و تکنیک‌محور! تراکتور تیمی بازی می‌کند و جنگی!
تا بهنام سراج، چگونه مقابل ساکت الهامی ظاهر شود! و تا ساکت، چقدر در استفاده از جوان‌هایش «دل» داشته باشد! خلاصه کلام، ساکت باید مربی تراکتور باشد و نه آنکه حواسش به توصیه‌های بیرون از زمین! و این نکته‌ای است که «راز» تراکتور به حساب می‌آید والا نفت آبادان، ضعیف‌تر از نساجی مازندران بازی می‌کند!

ذوب‌آهن از که بنالد؟
ذوب‌آهن مربی نداشت و می‌باخت (از زمانی که امید نمازی را بالای سر داشت، ولی مربیگری امر دیگری بود)! هفته پیش هم ذوب‌آهن، همه چیز داشت ولی فاقد یک مربی بود و باخت! باید دید که امروز چه می‌شود؟ باید دید که ذوب‌آهن که قدر سعید آذری اش را هم ندانسته بود، برابر عبدا... ویسی و پیکان چه خواهد کرد! یعنی اگر باز هم پنالتی گرفت، هدرش می‌دهد تا مغلوب شود؟
پیکان هم یک تیم مربی خراب‌کن است:... جلالی... فرکی و حالا ویسی! همه بدند و پیکان هیچ مشکلی ندارد؟ وقتی در انتخاب، بنیه تیمی و قدرت بازیکنان، تحت‌الشعاع پول قرار می‌گیرد، باید منتظر این خروج‌های اخراج‌مانند و این نیمه‌کاری‌ها بود! مربی خوب، بازیکن خوب هم لازم دارد! پیکان، تیمی دارد برای آینده، نه امروز و حالا! پیکان هفته پیش مقابل پرسپولیس، مزه نقص تیمی را چشید! ویسی که با شاهین بوشهر شروع نیمه‌کاره‌ای داشت، با پیکان چگونه به پایان می‌رسد! تیم آخر، از سقوط فرار می‌کند؟

شهرآورد ال‌گیلانو
فوتبال گیلان، یک «ال‌گیلانو» دارد که انسان را گرم می‌کند، نبردی دیدنی میان سپیدرود و ملوان! و حالا همه گیله‌مردان در فکر برگزاری این نمایش دیدنی‌اند! سپیدرود که با مربی اش مسئله دارد، به‌خاطر نتایج ضعیفی که کسب کرده و ملوان، امیدوار به تیمش و دلبسته به اکبر میثاقیانش که بازی در لیگ یک و بردن از حریفانی مثل سپیدرود را بلد است!
ملوانی‌ها، یک دل‌خوشی دیگر هم دارند: پای کار آمدن احمد دنیامالی! ملوان دیگر ول و رها نیست! ملوان دیگر خسته و از پیش باخته نیست! شهر رشت، برای شهرآورد «ال‌گیلانو» آماده می‌شود! ملوان برای این مسابقه، ساعت‌شماری می‌کند! و میثاقیان که به جان مرده هم روح پیروزی می‌دهد! «اکبر آقا» از بقیه انزلی‌چی‌ها بی‌تاب‌تر است!