خبرورزشی/مهدی همدانی؛ یک نمایش کاملاً امیدبخش در سئول. تساوی ارزشمند مقابل تیمی که با کلی ساز و برگ آمده بود تا حسرت نبردن ما طی ۸ سال گذشته را یکجا تلافی کند، ولی در دام ایران گیر افتاد تا وقتی سوت پایان بازی زده شد، بازیکنانش با ناراحتی راهی رختکن شوند و برای شکستن طلسم‌شان دوباره نقشه بکشند و رؤیا ببافند.
تیم ملی دیروز مقابل کره جنوبی واقعاً خوب بود. تیمی که آرزوهایش برای رسیدن به فینال آسیا در زمستان سال گذشته مقابل ژاپن پرپر شده بود، حالا با یک دگردیسی دوره جدیدی از حیات را آغاز کرده است. مجموعه‌ای که از کارلوس کی‌روش برای مارک ویلموتس به ارث گذاشته شده بود، حالا می‌رود تا در دوران حیات جدید، بار دیگر خاطرات خوشی را رقم بزند.
تیم ملی مقابل کره جنوبی تقریباً در تمام خطوط نمره قبولی گرفت. علیرضا بیرانوند یک‌تنه مقابل حملات میزبان شرقی سد زده بود و اجازه تعبیر خواب خوش به مهاجمان کره‌ای را نداد. مدافعان ما نیز به رغم اشتباه روی تک‌گل حریف، نشان دادند با تمرینات و مسابقات مستمر می‌توانند بهتر از قبل شوند. در خط میانی و حمله هم آن‌قدر خوب بودیم که با اتکا بر آن‌ها کاملاً از فرو رفتن در لاک تاکتیکی دفاع و ضدحمله خلاص شدیم. بچه‌ها خیلی خوب حمله می‌کردند، منطقه بازی را عوض کرده و به محوطه جریمه حریف می‌رسیدند. ماحصل همین کار این بود که کره‌ای‌ها جرأت ول کردن خط دفاع و حمله همه‌جانبه را حتی در داخل خاک خودشان هم نداشتند.
***
مهم‌ترین دستاورد تیم ملی از بازی دیروز، پیروزی تاکتیکی بود. دستاوردی که باعث اعتماد به نفس سرمربی جدیدمان می‌شود. حالا ویلموتس بعد از بازی دیروز کاملاً به این باور رسید که مجموعه‌ای تشنه پیروزی را تحویل گرفته نه تیمی که هنوز غم قهرمان نشدن در جام ملت‌ها روی شانه‌هایش سنگینی می‌کند. تیمی که کره‌جنوبی را با ارائه یک نمایش تهاجمی در سئول متوقف می‌کند و رکورد شکست‌ناپذیری مقابل این تیم در دوران کی‌روش را تداوم می‌بخشد، بدون شک می‌تواند روز‌های شیرین‌تری را برای‌مان رقم بزند و همین مسئله نشان‌دهنده آن است که باید حس اعتمادی دوگانه در جامعه فوتبال ایجاد شد. ابتدا ویلموتس باید فوتبال ما را باور کند که به نظر می‌رسد این اتفاق افتاده و قسمت دوم نیز اعتماد جامعه فوتبال به مرد بلژیکی است که در حال رخ دادن است.
تیم ملی دیروز مقابل کره جنوبی واقعاً خوب بود. تیمی که آرزوهایش برای رسیدن به فینال آسیا در زمستان سال گذشته مقابل ژاپن پرپر شده بود، حالا با یک دگردیسی دوره جدیدی از حیات را آغاز کرده است. مجموعه‌ای که از کارلوس کی‌روش برای مارک ویلموتس به ارث گذاشته شده بود، حالا می‌رود تا در دوران حیات جدید، بار دیگر خاطرات خوشی را رقم بزند.
تیم ملی مقابل کره جنوبی تقریباً در تمام خطوط نمره قبولی گرفت. علیرضا بیرانوند یک‌تنه مقابل حملات میزبان شرقی سد زده بود و اجازه تعبیر خواب خوش به مهاجمان کره‌ای را نداد. مدافعان ما نیز به رغم اشتباه روی تک‌گل حریف، نشان دادند با تمرینات و مسابقات مستمر می‌توانند بهتر از قبل شوند. در خط میانی و حمله هم آن‌قدر خوب بودیم که با اتکا بر آن‌ها کاملاً از فرو رفتن در لاک تاکتیکی دفاع و ضدحمله خلاص شدیم. بچه‌ها خیلی خوب حمله می‌کردند، منطقه بازی را عوض کرده و به محوطه جریمه حریف می‌رسیدند. ماحصل همین کار این بود که کره‌ای‌ها جرأت ول کردن خط دفاع و حمله همه‌جانبه را حتی در داخل خاک خودشان هم نداشتند.
***
مهم‌ترین دستاورد تیم ملی از بازی دیروز، پیروزی تاکتیکی بود. دستاوردی که باعث اعتماد به نفس سرمربی جدیدمان می‌شود. حالا ویلموتس بعد از بازی دیروز کاملاً به این باور رسید که مجموعه‌ای تشنه پیروزی را تحویل گرفته نه تیمی که هنوز غم قهرمان نشدن در جام ملت‌ها روی شانه‌هایش سنگینی می‌کند. تیمی که کره‌جنوبی را با ارائه یک نمایش تهاجمی در سئول متوقف می‌کند و رکورد شکست‌ناپذیری مقابل این تیم در دوران کی‌روش را تداوم می‌بخشد، بدون شک می‌تواند روز‌های شیرین‌تری را برای‌مان رقم بزند و همین مسئله نشان‌دهنده آن است که باید حس اعتمادی دوگانه در جامعه فوتبال ایجاد شد. ابتدا ویلموتس باید فوتبال ما را باور کند که به نظر می‌رسد این اتفاق افتاده و قسمت دوم نیز اعتماد جامعه فوتبال به مرد بلژیکی است که در حال رخ دادن است.
