به گزارش خبرورزشی، ریزش محبوبیت عادل فردوسی‌پور که طی ماه‌های پایانی با حمایت آشکار و جهت‌دار او از کارلوس کی‌روش و سکوت جانبدارانه و تابلوی او در قبال موضوعاتی نظیر قهر و آشتی‌های سردار آزمون، ماجرای مذاکره‌های سرمربی تیم ملی و بازی‌های تدارکاتی عجیب این تیم و ورود نکردنش به داستان عجیب‌تر قرارداد امضا شده یا نشده کی‌روش و فدراسیون، ملموس و محسوس شده بود، با اشتباه استراتژیک مسئولان شبکه ۳ جبران شد.
حالا حتی همان منتقدانی که تا دیروز می‌گفتند برنامه ۹۰ هویت و ماهیت واقعی خود را از دست داده و از جایگاه یک برنامه روشنگرانه به پرتگاه یک شوی نمایشی نزدیک شده، به ضرورت ماندگاری این برنامه تأکید دارند و می‌گویند تلویزیون با هیچ منطق و بهانه‌ای نباید این برنامه را حذف کند. دعوای عادل و شبکه ۳ به نفع عادل تمام شد. اگر چه او در این دعوا که از داستان کارلوس پویول شروع شد، در ظاهر باخت و مثلاً همین دو هفته اخیر، دو برنامه هفتگی اجرا نکرد، اما حمایت ۹۵ درصدی مردم را به دست آورد، مردمی که معتقدند برنامه عادل برای فوتبال مفید است.
حالا بحث‌هایی مثل «آیا جنجال‌های این برنامه به نفع فوتبال است یا نه؟... آیا فردوسی‌پور همان عادل سابق است یا نه؟!» جای خود را به «حق با عادل است... برنامه ۹۰ با تمام کمبود‌ها و ایرادهایش مفید است» داده و همه حامی فردوسی‌پور شده‌اند.
دیروز عبدالله سمامی، عضو ارشد کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال به خبرورزشی گفت: «عادل بار‌ها به روند سالم‌سازی فوتبال کمک کرده و با پرداختن به موضوع‌های حساس جلوی انحراف را گرفته و به کمیته اخلاق برای برخورد با خاطیان و مهم‌تر از آن پیشگیری از یک سری تخلفات و جلوگیری ازگسترش یک سری رفتار‌های اشتباه و کنترل فضای اخلاقی و جوانمردانه فوتبال کمک کرده است. چنین برنامه‌ای برای فوتبال ایران مفید است.» البته سازمان صدا و سیما هم برنامه عادل را غیر مفید تشخیص نداده است. آن‌ها فقط می‌خواهند عادل را کنترل کنند. بعد از ماجرای پویول که عادل در واکنش به حذف مهمان برنامه‌اش، استودیو را ترک کرد و حاضر به اجرای برنامه آن شب ۲۰۱۸ نشد، شبکه ۳ نسبت به او گارد گرفت و هفته قبل هم وقتی عادل قبول نکرد برنامه‌اش را بعد از پایان پخش مستقیم بازی اسپانیا و انگلیس شروع کند، این گارد کاملاً بسته شد. این بار مدیر شبکه ۳ که روبه‌روی عادل قرار گرفته و نمی‌خواهد مثل مدیران قبلی با هر قهر و دلخوری فردوسی‌پور، یک قدم عقب برود و یک امتیاز دیگر به او بدهد، فردوسی‌پور را فرا خواند و گفت: شرط روی آنتن رفتن ۹۰ این است که او بابت پخش نشدن برنامه هفته قبل عذرخواهی کند و بگوید خودش قبول نکرده این برنامه بامداد سه‌شنبه روی آنتن برود. عادل هم قبول نکرده و مدیر شبکه ۳ برنامه او را از کنداکتور پخش شبکه خارج کرده است تا با بیانیه‌ای که از طرف او صادر شده، شکاف بین طرفین بیشتر و اختلاف‌شان علنی‌تر شود.
برنامه عادل هفته آینده هم به دلیل همزمانی دوشنبه ۷ آبان با شب اربعین حسینی پخش نمی‌شود و حتی احتمال دارد ۱۴ آبان هم، چون رحلت رسول اکرم نزدیک است، ۹۰ روی آنتن نرود. ۳ الی ۴ هفته پخش نشدن این برنامه، جایگاه عادل را متزلزل‌تر می‌کند، اما آیا صدا و سیما دنبال این تزلزل است؟
عقلانی نیست شبکه ۳ برنامه‌ای مثل ۹۰ که بیشترین امکان جذب مخاطب و جذب آگهی را دارد، تعطیل کند. این هم که می‌گویند شبکه ۳ پخش ۹۰ را به یکی غیر از عادل بسپارد، شایعه‌ای بیش نیست، چون حداقل همین دیروز مشخص شد مردم کسی غیر از فردوسی‌پور را نمی‌پذیرند. البته در اینکه تلویزیون تلاش می‌کند برای عادل و ۹۰، رقیب بتراشد و فوتبال را از انحصار او خارج کند، شکی نیست. حمایت از محمدحسین میثاقی، تغییر ساعت چند برنامه ورزشی و واگذاری بهترین ساعت به این برنامه‌ها و تق و لق کردن برنامه ۹۰ در همین راستاست...
عادل فردوسی‌پور از تلویزیون بزرگتر شده و تلویزیون به جای آنکه حالا از این برنده بزرگ که با هزینه صدا و سیما بزرگ شده، بهره بگیرد، می‌خواهد قد او را کوتاه کند. اینکه گرایش سیاسی عادل با نگاه و جناح سیاسی حاکم بر صدا و سیما یکی نیست، نمی‌تواند بهانه خوبی برای کوتاه کردن قد عادل باشد. صدا و سیما با این کار خودزنی می‌کند. صدالبته عادل هم در رویه خود نیاز به یک بازنگری اساسی دارد. او باید در این برهه حساس، بین خودش و برنامه‌اش یکی را انتخاب کند.
او اگر برنامه‌اش را دوست داشته باشد، باید از برخی مواضع خود کوتاه بیاید و با مدیر شبکه ۳ به تفاهم برسد. تفاهم همیشه به به معنی سازش نیست.
فوتبال ایران به برنامه ۹۰ نیاز دارد نه تنها فوتبال ایران که سینمای ما و اقتصاد و سیاست‌مان هم برنامه‌ای مثل ۹۰ می‌خواهد و این برنامه نباید قربانی دعوای عادل و فروغی شود. مدیر شبکه ۳ تصور می‌کند عادل برای شکست دادن او تیم رسانه‌ای تشکیل داده و از طریق رسانه‌های همسو به شبکه ۳ فشار می‌آورد. بی‌تردید این تصور اشتباه است. عادل رفیق رسانه‌ای زیاد دارد، اما تیم رسانه‌ای همسو ندارد.
به همان اندازه که دیروز فرهاد مجیدی، مهدی پاشازاده، محسن تنابنده، نوید محمدزاده، قاسم‌خانی‌ها، مهناز افشار و... خودجوش از عادل حمایت کردند، رسانه‌ای‌ها هم کاملاً خودجوش پشت او درمی‌آیند.