خبرورزشی/جهانگیر کوثری: پس از کشتی آزاد به دنبال تلخی‌های شرایط و اوضاع فدراسیون فرنگی‌کاران نیز اندوهبار مسابقات را ترک کردند. دلسردی‌های رئیس و روشن نبودن افق پیش رو و دخالت‌ها و تصمیم‌گیری‌های سیاسی در کشتی این رشته را به جهتی می‌برد که ما را از رده‌های مدعیان و بالای این رشته به زیر می‌آورد. کشتی در یک برزخ عجیب سیاست در ورزش گرفتار شده است و رئیس ورزشی و تحصیلکرده کشتی هم از این وضعیت و شرایط خشنود نیست و خوب می‌داند که این حرکت در نهایت به سود کشتی نخواهد بود. رئیسی که بهترین مربی کشتی آزاد برای ماست، اما هر زمان رئیس است سرمربی خوبی نیست و هر زمان سرمربی خوبی است رئیس موفقی نیست. به این دلیل که هر کدام از شغل‌های تعریف شده مسئولیت سنگینی را بر دوش رسول خادم می‌گذارد و نمی‌توان از پس هر دو آن‌ها برآمد. سرمربی تنها در زمان مسابقه سرمربی نیست. او باید در تمام تمرینات حضور داشته و کشتی‌گیران خود را روزانه زیر نظر داشته باشد. در مورد حسن یزدانی می‌توان بهترین مصداق را آورد که از او غافل شده بودند و این بدن، آن تنومندی و آمادگی لازم را نداشت و این مسئله از چشم رسول دور مانده بود. رسولی که هزاران مشکل ریز و درشت بیرون از کشتی دارد و باید پاسخگوی اتحادیه جهانی کشتی، خطر محرومیت و موضوع حاضر نشدن کشتی‌گیران ما مقابل کشتی‌گیران رژیم اشغالگر باشد. این رئیس با این همه شلوغی چگونه می‌تواند همه روز کشتی‌گیران خود را زیر نظر داشته باشد. رسول اگر تنها پست سرمربیگری را داشته باشد بهترین مربی کشتی جهان است و قبول کنیم که فاصله زیادی بین او و بقیه مربیان زیر دستش است و اعتماد به نفس آن‌ها به نوعی به اعتماد به نفس رسول پیوند خورده است. کشتی ما در این ایستگاه (مجارستان) اساسی ارزیابی شد و باید تکلیف خود را با این وضعیت روشن کند و وزارت ورزش و معاونت قهرمانی به کمک فدراسیون کشتی بیایند و رسول را یاری رسانند.