خبرورزشی/ شهراد باغستانی: بهترین مربی لیگ برتر انگلیس چه کسی است؟ این موضوعی جذاب است که می‌توان مدت طولانی درباره آن بحث کرد یا مطالب متعددی نوشت، اما در این مطلب اصلاً قصد نداریم کارنامه مربیگری ۲۰ مربی لیگ برتری را بررسی کنیم و در ادامه فقط به کنکاش در دوران بازیگری مربیان خواهیم پرداخت. مربیانی که برخی از آن‌ها دوران بازی کاملاً متفاوتی با دوران مربیگری داشته‌اند و حتی فوتبالیست‌های غیرحرفه‌ای یا ناشناخته‌ای بوده‌اند.
۲۰- مائوریتسیو ساری (چلسی)
پست: مدافع
تیم‌ها: فیلینه
فیلینه؟! اگر در ایتالیا هم از فوتبال‌دوستان بپرسید تیمی به نام فیلینه در کشورشان می‌شناسند هم پاسخ‌شان منفی خواهد بود. تیم ناشناخته‌ای که مائوریتسیو ساری زمانی در آن بازی می‌کرد و متعلق به شهری ۱۷ هزار نفری در ایالت توسکانی است، اما این اهمیتی ندارد چراکه حالا ساری یکی از مربیان صاحب‌سبک دنیاست. او دوران مربیگری‌اش را هم در تیم‌های گمنام شروع کرد. حرفی که زمانی آریگو ساکی درباره ارتباط مربیگری و دوران بازی زده جالب بوده. او می‌گوید برای اینکه سوارکار خوبی باشید نباید پیش از آن حتماً اسب بوده باشید!

۱۹- ژوزه مورینیو (منچستریونایتد)
پست: هافبک
تیم‌ها: ریوآوه، بلنسس، سسیمبرا
نفر دوم از آخر هم یکی دیگر از مربیان «بیگ‌سیکس» است! ژوزه مورینیو که پیش از این درباره او حتماً شنیده‌اید که دوران بازی قابل ذکری نداشته و در خط میانی تیم‌های پرتغالی بازی‌های کمی انجام داده. او خیلی زود در ۲۴ سالگی فوتبال را کنار گذاشت تا به سراغ مربیگری برود که تصمیم عاقلانه‌ای هم بود چراکه آقای خاص فوتبال شد و یکی از مربیان پرافتخار دنیای فوتبال به شمار می‌رود.

۱۸- روی هاجسون (کریستال‌پالاس)
پست: مدافع
تیم‌ها: کریستال‌پالاس، تونبریج، گرِیوسند، مایدستون، اشفوردتاون، برئاپارک، کارشالتون‌اتلتیک
مدافع پرتلاشی که هیچ‌وقت بازیکن مطرح و خوبی نشد. پس از اینکه در کریستال‌پالاس فوتبالش را شروع کرد در تیم‌های گمنامی عضویت داشت که شاید اصلاً اسم آن‌ها به گوش شما نخورده باشد. شاید تنها نکته جالب در دوران بازی او عضویت در تیم برئاپارک آفریقای‌جنوبی باشد، زمانی که دولت این کشور در دوران آپارتاید یا تبعیض نژاد ورزش را هم تحریم کرده بود.

۱۷- نیل وارناک (کاردیف‌سیتی)
پست: وینگر
تیم‌ها: چسترفیلد، روترهام‌یونایتد، هارتلپول‌یونایتد، اسکونتورپ‌یونایتد، آلدرشات، بارنزلی، یورک‌سیتی، کرو الکساندرا
جای تعجب نیست که نیل وارناک، مرد اهل یورکشایر بیشتر سال‌های فوتبالش را در همین منطقه سپری کرده باشد. او در چسترفیلد فوتبال را شروع کرد و علاوه بر این تیم تنها باشگاه مطرحی که در دوران بازی‌اش به چشم می‌خورد بارنزلی است. وینگر ریزنقشی که روز‌های خوبی هم در بارنزلی داشت. در ۳۰ سالگی برای شروع دوران مربیگری فوتبال را کنار گذاشت.

۱۶- رافائل بنیتس (نیوکاسل‌یونایتد)
پست: هافبک
تیم‌ها: رئال‌مادرید کاستیا، پارلا
یکی از مربیانی که با تاکتیک‌هایش در دنیای فوتبال معروف است هم در زمان بازیگری به جایی نرسید. رافائل بنیتس از جای خوبی فوتبالش را شروع کرد، اما ادامه‌دار نشد. او عضو باشگاه رئال‌مادرید بود و حتی تا رئال‌مادرید کاستیا هم رسید، زمانی هم در پارلا بازی کرد، اما این هافبک اسپانیایی به دلیل مصدومیت نتوانست به فوتبالش ادامه دهد. بنیتس که زمانی عضو تیم ملی دانشجویان اسپانیا هم بود در ۲۶ سالگی فوتبال را کنار گذاشت.

۱۵- نونو اسپریتو سانتو (ولورهمپتون)
پست: دروازه‌بان
تیم‌ها: ویتوریا گیمارش، دپورتیوو لاکرونیا، اوساسونا، پورتو، دینامومسکو، آوِش
به لیست تیم‌هایی که سرمربی ولورهمپتون در آن‌ها دروازه‌بانی کرده نگاه می‌کنیم فکر می‌کنیم حتماً دوران خوبی داشته و باید در لیست بالاتر قرار بگیرد، اما سانتو معمولاً در این تیم‌ها دروازه‌بان دوم یا سوم بود. سانتو برخلاف ظاهرش سن زیادی ندارد و ۴۴ ساله است. زمانی هم در پورتو زیر نظر مورینیو کار می‌کرد. دروازه‌بان سابق پورتو در تیم‌های ملی پایه پرتغال و تیم ملی B. کشورش هم بازی کرده.

۱۴- اونای اِمری (آرسنال)
پست: هافبک
تیم‌ها: رئال‌سوسیه‌داد، تولدو، راسینگ‌فرول، لگانس، لورکا دپورتیووا
بازیکن آکادمی رئال‌سوسیه‌داد حالا سرمربی یکی از تیم‌های محبوب لیگ برتر انگلیس است. او نتوانست در سوسیه‌داد زیاد بازی کند، اما در تیم‌های بعدی‌اش کم و بیش به بازی گرفته می‌شد. با این حال اِمری در سطح اول فوتبال اسپانیا و تیم‌های مطرح چندان سابقه‌ای ندارد. در رده ملی هم اصلاً عضویت نداشته. بیشترین روز‌های دوران بازی‌اش را در تیم گمنام تولدو عضویت داشته.

۱۳- مارکو سیلوا (اورتون)
پست: مدافع راست
تیم‌ها: بلننسس، اتلتیکو، تورفنسه، ریوآوه، براگا B، سالگیروش، اودیولاس، اشتوریل
ظاهراً در پرتغال بازیکن‌های کوچک مربی بزرگ می‌شوند. مارکو سیلوا هم در چند تیم متوسط پرتغالی بازی کرده، اما نکته قابل ذکر و برجسته‌ای در این دوران به چشم نمی‌خورد، اما پایان دوران بازی‌اش در باشگاه اشتوریل مصادف شد با شروع مربیگری در همین تیم و سپس پله‌پله بالاتر رفتن. اتفاقی که برایش در دوران بازی رخ نداده بود.

۱۲- ادی هاو (بورنموث)
پست: مدافع
تیم‌ها: بورنموث، پورتسموث، سوویندون‌تاون
ادی هاو نه تنها مربی مورد علاقه گیلاس‌هاست، بلکه در دوران بازی هم اسطوره بورنموث بوده. از آکادمی بورنموث تا پایان بازی در سال ۲۰۰۷ در عضویت همین باشگاه بود. به غیر از مدت زمان کوتاهی در پورتسموث و سوویندون همه ۱۳ سال دوران حرفه‌ای را در بورنموث سپری کرد. اگرچه بورنموث آن زمان تیم مطرحی نبود، اما خودش در دوران مربیگری آن را به لیگ برتر آورد.

۱۱- کلودیو رانیری (فولام)
پست: مدافع
تیم‌ها: رم، کاتانیا، کاتانتسارو، پالرمو
مربی تاریخ‌ساز لسترسیتی که به تازگی با هدایت فولام به لیگ برتر انگلیس برگشته در باشگاه بزرگی همچون رم عضویت داشته، اما دوران حضورش در این تیم بادوام نبوده. او بیشتر دوران بازی‌اش را در تیم نه چندان مطرح کاتانتسارو و همچنین کاتانیا سپری کرده. پالرمو هم آخرین تیم باشگاهی‌اش بود. در دوران مربیگری رانیری هدایت اکثر تیم‌های بزرگ ایتالیا را در دست گرفت.

۱۰- دیوید واگنر (هادرسفیلدتاون)
پست: مهاجم
تیم‌ها: فرانکفورت، ماینتس، شالکه، گوترشلو، والدهوف، دارمشتات، واینهایم
واگنر که متولد آلمان است و برای تیم ملی آمریکا بازی کرده عضو چند باشگاه مطرح آلمانی بوده. اگرچه بازیکن برجسته‌ای نبود، اما نیمکت‌نشینی در شالکه هم چندان برایش بد به حساب نمی‌آید. او در ماینتس دوران خوبی داشت و پس از اینکه نتوانست در اولین باشگاه حرفه‌ای‌اش فرانکفورت بازی کند در ماینتس مهاجم خوبی به شمار می‌رفت. او ۸ مرتبه برای تیم ملی آمریکا هم بازی کرده.

۹- شان دایش
پست: مدافع
تیم‌ها: ناتینگهام‌فارست، چسترفیلد، بریستول‌سیتی، لوتون‌تاون، میلوال، واتفورد، نورتمپتون‌تاون
شان دایش که از لحاظ سبک مربیگری به سم الردایس تشبیه می‌شود مدافعی تنومند و مستحکم بود که در لیگ چمپیون‌شیپ خواهان زیادی داشت. او سال‌ها در چسترفیلد بازی کرد و مطرح‌ترین تیمی که در آن به میدان رفته واتفورد بود. دایش که فوتبالش را در آکادمی ناتینگهام شروع کرد بیش از ۵۰۰ بازی در دسته‌های پایین‌تر انگلیس انجام داد، اما هیچ‌وقت در لیگ برتر بازی نکرد.

۸- یورگن کلوپ (لیورپول)
پست: مدافع و مهاجم
تیم‌ها: ماینتس، اینتراخت‌فرانکفورت دو، روت‌وایز فرانکفورت
برای هواداران ماینتس، یورگن کلوپ یک ستاره پرتلاش و بزرگ بود. هم در خط حمله و هم در خط دفاع ۱۱ سال برای تیم‌شان بازی کرد. کلوپ پیش از حضور در ماینتس دوران موفقی نداشت و در تیم دوم اینتراخت فرانکفورت هم یک سال بازی کرد. باشگاه ماینتس نه تنها در دوران بازی بلکه در دوران مربیگری هم برای کلوپ مهم و تأثیرگذار بود. او ۷ سال ابتدایی مربیگری‌اش را در ماینتس سپری کرد.

۷- رالف هازنهوتل (ساوتهمپتون)
پست: مهاجم
تیم‌ها: گراتسر، آستریاوین، آستریا سالزبورگ، میشلن، لیرس، کلن، گروترفورت، بایرن‌مونیخ دو
مربی جدید ساوتهمپتون در اتریش سال‌ها بازی کرد و یک مهاجم گلزن هم بود. او که ۸ بازی ملی برای اتریش در پرونده‌اش دارد در سال‌های پایانی فوتبالش به آلمان رفت و برای کلن و گروترفورت هم بازی کرد. باشگاهی که در آن بازنشسته شد هم بایرن‌مونیخ بود، البته برای تیم دوم باواریایی‌ها بازی کرد. هازنهوتل دیگر به اتریش برنگشت و حتی مربیگری را هم در آلمان شروع کرد.

۶- خاوی گارسیا (واتفورد)
پست: هافبک دفاعی
تیم‌ها: اتلتیک‌بیلبائو، یدا، وایادولید، رئال‌سوسیه‌داد، ویارئال، کوردوبا
مربی واتفورد سال‌ها در لالیگا بازی کرد و از بازیکن‌های مهم تیم‌هایی مثل سوسیه‌داد و ویارئال بود. او متولد پامپلونا و پرورش‌یافته آکادمی اوساسوناست که در رده بزرگسالان برای این تیم هیچ‌گاه بازی نکرد. خاوی گارسیا می‌توانست در باشگاه‌های بزرگ دیگری هم توپ بزند. او هم مربیگری را از یکی از باشگاه‌های دوران بازی‌اش یعنی ویارئال شروع کرد.

۵- مانوئل پیگرینی (وستهم)
پست: مدافع
تیم‌ها: یونیورسیداد شیلی
مانوئل پیگرینی که با منچسترسیتی قهرمان لیگ برتر انگلیس شده این فصل روی نیمکت وستهم می‌نشیند. پیگرینی در دوران بازی یکی از اسطوره‌های فوتبال شیلی بود. اگرچه در رده ملی فقط ۲۸ بازی انجام داد، اما در تیم یونیورسیداد تمام دوران بازی‌اش را سپری کرد و یکی از بازیکن‌های تک‌باشگاهی دنیای فوتبال به حساب می‌آید. پیگرینی هم مربیگری را در تیم دوران بازی‌اش شروع کرد.

۴- کریس هیوتن (برایتون)
پست: مدافع چپ
تیم‌ها: تاتنهام، وستهم، برنتفورد
اگر یک دنبال‌کننده قدیمی لیگ انگلیس باشید کریس هیوتن را در ترکیب تاتنهام به خوبی یادتان هست. ۱۳ سال در تاتنهام بازی کرد و یکی از بهترین‌ها بود. کریس هیوتن اهل جمهوری‌ایرلند که برای ارتش‌سیز هم ۵۳ بازی انجام داده سال ۱۹۹۰ به وستهم پیوست و سپس در برنتفورد فوتبالش را به پایان رساند. او همراه تاتنهام قهرمان جام‌حذفی انگلیس و جام یوفا هم شد.

۳- کلود پوئل (لسترسیتی)
پست: هافبک دفاعی
تیم‌ها: موناکو
یک مربی تک‌باشگاهی دیگر. کلود پوئل هم بازیکن شناخته‌شده‌ای در مرکز خط هافبک موناکو بود. او حتی در دهه ۱۹۸۰ زمانی که آرسن ونگر مربی موناکو بود با این تیم به قهرمانی لیگ فرانسه رسید. کلود پوئل در آکادمی موناکو کارش را شروع کرد و تا پایان فوتبالش بیش از ۵۰۰ بازی برای این تیم انجام داد. او ۲۰ سال عضو موناکو بود، اما هیچ‌گاه ملی‌پوش فرانسه نشد.

۲- مائوریسیو پوچتینو (تاتنهام)
پست: مدافع
تیم‌ها: نیوولز اولدبویز، اسپانیول، پاری‌سن‌ژرمن، بوردو
مربی موفق این سال‌های تاتنهام در دوران بازی یک مدافع برجسته بود. مدافع مورد علاقه مارسلو بیلسا که او را هیولا می‌نامید. پوچتینو فقط ۳ سال عضو تیم ملی آرژانتین بود، اما در همین ۳ سال ۲۰ بازی انجام داد و در جام جهانی ۲۰۰۲ هم بازی کرد. در زمان بازی فقط توانست ۲ مرتبه همراه اسپانیول به قهرمانی کوپادل‌ری برسد. مربیگری را هم از همین تیم کاتالونیایی شروع کرد.

۱- پپ گواردیولا (منچسترسیتی)
پست: هافبک دفاعی
تیم‌ها: بارسلونا، برشا، رم، الاهلی، دورادوس
حتماً در زمان بازی پپ گواردیولا را یادتان هست. یکی از بهترین هافبک دفاعی‌های دهه ۱۹۹۰ که از آکادمی بارسلونا کارش را شروع کرده بود. گواردیولا که کاپیتان بارسا هم شد در یک جام جهانی و یک جام ملت‌های اروپا پیراهن اسپانیا را پوشید. او ۴۷ بازی برای ماتادور‌ها انجام داد. ۶ مرتبه با بارسلونا قهرمان لالیگا شد و در کوپادل‌ری و سوپرجام اسپانیا هم به قهرمانی رسید. گواردیولا در جام باشگاه‌های اروپا، جام‌در‌جام اروپا و سوپرجام اروپا هم جام را بالای سرش برده.