به گزارش خبرورزشی ، قرار نبود تیم ملی در بازی با ویتنام هم ۵ بار به گل برسد و در همین جام دیدیم کره‌جنوبی در مصاف با فلیپین و قرقیزستان تنها یک بار به گل رسید و مدعی‌ای، چون استرالیا حتی در مصاف با اردن یک بر صفر شکست خورد.
این تجربه هم تجربه خوبی برای کارلوس کی‌روش و دستیارانش بود به‌خصوص که خط حمله تیم ویتنام در چند صحنه، خط دفاعی تیم ملی را به چالش کشید. یکی، دو اشتباه به‌خصوص از دو مدافع میانی نشان داد هنوز خط دفاعی ما هماهنگ نشده است. در این بازی شاهد بازی کنعانی‌زادگان در کنار مرتضی پورعلی‌گنجی بودیم و وریا هم به‌جای رامین رضاییان به میدان آمد. این دو حضور به همراه بازی سامان قدوس در ترکیب تیم ملی از ابتدای بازی به جای مهدی ترابی، کارلوس کی‌روش و دستیارانش را به نتیجه جدیدی خواهد رساند.
صرف نظر از نتیجه‌ای که در این بازی رقم خورد گل نخوردن تیم ملی مهم بود؛ همچنین ادامه سبک بازی تهاجمی تیم ملی. به هر صورت تیم ملی در سال‌های اخیر برای اولین بار است که سبک بازی اش را از دفاع – ضد‌حمله به بازی ترکیبی تغییر داده است و در این تغییر ممکن است ایراداتی در بازی تیم ملی دیده شود که چشمه‌هایی از آن در دیدار با ویتنام نمایان شد. به‌خصوص که ما در این بازی با دو گل به برتری رسیدیم. در پیروزی با گل‌های کم، درباره نقصان‌های تیم بیشتر صحبت می‌شود.
در تحلیل تیم ملی بازی با اعداد هم مطرح است. تیم ملی با شیوه ۱-۴-۱-۴ بازی کرد که این سیستم قابل تغییر بود و در زمان حمله با جلو کشیدن مهدی طارمی و سامان قدوس به ۳-۳-۴ تغییر می‌کرد. این سیستم در برخی از دقایق هم ۲-۴-۴ لوزی می‌شد؛ با جلو کشیدن مهدی طارمی و انتقال سامان قدوس به سمت راست، اما آنچه مسلم است تلاش بازیکنان در زمین نتیجه را رقم می‌زند نه اعداد و سیستم‌ها.
ویتنام حریف سرسختی برای تیم ملی بود و به آسانی مغلوب ما نشد. این چالش هم یک چالش شیرین برای تیم ملی بود به‌خصوص که این چالش در مرحله گروهی برای تیم ملی رخ داد. تیم ملی متوجه شد نتیجه گیری برابر تیم‌هایی که دفاعی بازی می‌کنند سخت است. همان‌طور که تیم ملی اسپانیا در مصاف با ایران به سختی پیروز شد، نمایش ویتنام برابر ایران شبیه بازی تیم ملی برابر اسپانیا بود؛ با این تفاوت که تیم ایران در دفاع خیلی بهتر از ویتنام ظاهر شد.
دیدار با ویتنام آخرین بازی ساده تیم ملی بود و به همین دلیل کارلوس کی‌روش به بازیکنانی که علاقه‌مند بود به آن‌ها بازی دهد، بازی داد، اما از بازی بعدی که دیدار با عراق خواهد بود تیم ملی به ترکیب ثابت خود برمی‌گردد. در بازی بعدی احتمالاً علیرضا جهانبخش به ترکیب تیم ملی برمی‌گردد. رامین رضاییان هم از ابتدا بازی خواهد کرد و با بازی نفرات اصلی، شرایط تیم ملی بهتر می‌شود.
حملاتی که تیم ملی ویتنام روی دروازه ایران داشت که در یکی، دو صحنه می‌توانست باعث گلزنی ویتنامی‌ها شود، صفر تا صد به خاطر ضعف خط دفاعی‌مان نبود چراکه همه تیم‌ها حتی ویتنام در تدارک حمله تبحر دارند. کما اینکه دیدیم این تیم در بازی با عراق دو بار به گل رسید و حتی می‌توانست با یک امتیاز میدان را ترک کند که در ثانیه‌های پایانی بازی را باخت.
تیم ملی در حال حاضر بهترین خط حمله و خط دفاعی بازی‌ها را در اختیار دارد.
این تجربه هم تجربه خوبی برای کارلوس کی‌روش و دستیارانش بود به‌خصوص که خط حمله تیم ویتنام در چند صحنه، خط دفاعی تیم ملی را به چالش کشید. یکی، دو اشتباه به‌خصوص از دو مدافع میانی نشان داد هنوز خط دفاعی ما هماهنگ نشده است. در این بازی شاهد بازی کنعانی‌زادگان در کنار مرتضی پورعلی‌گنجی بودیم و وریا هم به‌جای رامین رضاییان به میدان آمد. این دو حضور به همراه بازی سامان قدوس در ترکیب تیم ملی از ابتدای بازی به جای مهدی ترابی، کارلوس کی‌روش و دستیارانش را به نتیجه جدیدی خواهد رساند.
صرف نظر از نتیجه‌ای که در این بازی رقم خورد گل نخوردن تیم ملی مهم بود؛ همچنین ادامه سبک بازی تهاجمی تیم ملی. به هر صورت تیم ملی در سال‌های اخیر برای اولین بار است که سبک بازی اش را از دفاع – ضد‌حمله به بازی ترکیبی تغییر داده است و در این تغییر ممکن است ایراداتی در بازی تیم ملی دیده شود که چشمه‌هایی از آن در دیدار با ویتنام نمایان شد. به‌خصوص که ما در این بازی با دو گل به برتری رسیدیم. در پیروزی با گل‌های کم، درباره نقصان‌های تیم بیشتر صحبت می‌شود.
در تحلیل تیم ملی بازی با اعداد هم مطرح است. تیم ملی با شیوه ۱-۴-۱-۴ بازی کرد که این سیستم قابل تغییر بود و در زمان حمله با جلو کشیدن مهدی طارمی و سامان قدوس به ۳-۳-۴ تغییر می‌کرد. این سیستم در برخی از دقایق هم ۲-۴-۴ لوزی می‌شد؛ با جلو کشیدن مهدی طارمی و انتقال سامان قدوس به سمت راست، اما آنچه مسلم است تلاش بازیکنان در زمین نتیجه را رقم می‌زند نه اعداد و سیستم‌ها.
ویتنام حریف سرسختی برای تیم ملی بود و به آسانی مغلوب ما نشد. این چالش هم یک چالش شیرین برای تیم ملی بود به‌خصوص که این چالش در مرحله گروهی برای تیم ملی رخ داد. تیم ملی متوجه شد نتیجه گیری برابر تیم‌هایی که دفاعی بازی می‌کنند سخت است. همان‌طور که تیم ملی اسپانیا در مصاف با ایران به سختی پیروز شد، نمایش ویتنام برابر ایران شبیه بازی تیم ملی برابر اسپانیا بود؛ با این تفاوت که تیم ایران در دفاع خیلی بهتر از ویتنام ظاهر شد.
دیدار با ویتنام آخرین بازی ساده تیم ملی بود و به همین دلیل کارلوس کی‌روش به بازیکنانی که علاقه‌مند بود به آن‌ها بازی دهد، بازی داد، اما از بازی بعدی که دیدار با عراق خواهد بود تیم ملی به ترکیب ثابت خود برمی‌گردد. در بازی بعدی احتمالاً علیرضا جهانبخش به ترکیب تیم ملی برمی‌گردد. رامین رضاییان هم از ابتدا بازی خواهد کرد و با بازی نفرات اصلی، شرایط تیم ملی بهتر می‌شود.
حملاتی که تیم ملی ویتنام روی دروازه ایران داشت که در یکی، دو صحنه می‌توانست باعث گلزنی ویتنامی‌ها شود، صفر تا صد به خاطر ضعف خط دفاعی‌مان نبود چراکه همه تیم‌ها حتی ویتنام در تدارک حمله تبحر دارند. کما اینکه دیدیم این تیم در بازی با عراق دو بار به گل رسید و حتی می‌توانست با یک امتیاز میدان را ترک کند که در ثانیه‌های پایانی بازی را باخت.
تیم ملی در حال حاضر بهترین خط حمله و خط دفاعی بازی‌ها را در اختیار دارد.
مهاجمان پیشین تیم ملی پاسخ می‌دهند
آیا بازی تهاجمی تیم ملی قابل قبول بوده است؟
* تیم ملی دومین بازی خود را هم در جام ملت‌های آسیا انجام داد و توانست ویتنام را در یک بازی تهاجمی شکست دهد. ما در بازی مقابل یمن هم بازی سرعتی و تهاجمی را در دستور کار داشتیم و ۵ گل به حریف زدیم و در مجموع دو بازی توانسته‌ایم ۷ گل بزنیم و گلی هم دریافت نکنیم. حال اینکه آیا بازی تهاجمی تیم ملی و سبک بازی ما قابل قبول بوده است یا نه، سؤالی است که آن را با تنی چند از کارشناسان و مهاجمان پیشین تیم ملی مطرح کردیم. این پاسخ‌ها را بخوانید:
فرشاد پیوس: کاش سردار را تعویض نمی‌کردیم
مهاجم اسبق تیم ملی در این خصوص گفت: بچه‌ها روز به روز در حال بهتر شدن هستند و در حمله بسیار شاداب کار می‌کنیم و مقابل ویتنام حتی می‌توانستیم بیش از ۲ گل بزنیم که برخی موقعیت‌های ما از دست رفت. کاش کی‌روش در خط حمله سردار را تعویض نمی‌کرد و پس از رفتن او از قدرت خط حمله ما کم شد و به همان ۲ گل بسنده کردیم. من معتقدم ارسال‌های خوبی از کناره‌ها روی دروازه حریفان انجام می‌شود و یکی از گل‌های ما را هم سردار با سر به ثمر رساند که خیلی دقیق بود.
غلامرضا فتح‌آبادی: در فاز حمله عالی کار می‌کنیم
مهاجم اسبق تیم ملی در این خصوص به خبرورزشی گفت: به نظرم کی‌روش در ۴ سال اول حضورش در تیم ملی مشکلات خط دفاعی ما را برطرف کرده و در ۴ سال دوم هم به تقویت فاز حمله پرداخت و حالا تیمی داریم که هم در دفاع و هم در حمله عالی کار می‌کند. بچه‌ها خوب جمع می‌شوند و خوب هم حمله می‌کنند. به نظرم بازی تهاجمی تیم ملی واقعاً قابل قبول است و به طور قطع بازی به بازی بهتر خواهیم شد و در بازی با عراق هم علاوه بر دفاع خوب در حمله قوی‌تر ظاهر می‌شویم تا سومین برد را به دست آوریم.
کریم باوی: حملات هدفمندی انجام می‌دهیم
مهاجم اسبق تیم ملی در این خصوص به ما گفت: تیم ملی در فاز حمله هدفمند کار می‌کند و بازیکنان هم خوب از مهاجمان حمایت می‌کنند. خط میانی ما موقعیت‌های خوبی برای مهاجمان ایجاد می‌کند و شما دیدید سردار آزمون هم به بهترین شکل از آن‌ها استفاده کرد. به نظر من تیم ملی برای حمله کردن برنامه دارد، بازیکنان ما شرح وظایف خودشان را می‌دانند و برای گلزنی تاکتیک‌های مورد نظر سرمربی را پیاده می‌کنند. با این سبک بازی، ما قطعاً توان فینالیست شدن را داریم.
عبدالعلی چنگیز: در حمله پرتعداد هستیم
مهاجم تیم ملی در دهه ۶۰ در این خصوص گفت: تیم ملی بازی قابل قبولی مقابل ویتنام انجام داد و البته ما می‌توانستیم گل‌های بیشتری به حریف بزنیم و اگر قدر موقعیت‌هایمان را می‌دانستیم برد پرگل‌تری به‌دست می‌آوردیم. با این وجود ایران در دو بازی خود در جام ملت‌ها نمره قبولی گرفت و در فاز تهاجمی خوب کار کردیم و در حال حاضر شاخصه اصلی تیم ملی در حمله است که بچه‌ها خوب اضافه می‌شوند و مدافعان حریف را تحت فشار قرار می‌دهند و امیدوارم در بازی‌های بعدی هم موفق باشند.
ناصر محمدخانی: در حمله خوب اضافه می‌شویم
مهاجم اسبق تیم ملی در این خصوص به خبرورزشی گفت: بازی تهاجمی ایران به‌خصوص در نیمه اول بازی با ویتنام نمره قبولی می‌گیرد. ما در بازی قبلی هم عالی کار کردیم و در فاز تهاجمی کم‌نقص ظاهر شدیم و این نشان می‌دهد کی‌روش چه در حمله و چه در دفاع تیمی توانسته به خواسته خود برسد و تیم ملی را به یک ثبات تاکتیکی برساند. اگرچه مقابل عراق باید احتیاط کرد چرا که آن‌ها به مراتب قوی‌تر و تکنیکی‌تر از یمن و ویتنام هستند. من فکر می‌کنم اگر در حمله همین‌طور پرتعداد باشیم، بازی سوم را هم با برتری پشت سر خواهیم گذاشت.
آیا بازی تهاجمی تیم ملی قابل قبول بوده است؟
* تیم ملی دومین بازی خود را هم در جام ملت‌های آسیا انجام داد و توانست ویتنام را در یک بازی تهاجمی شکست دهد. ما در بازی مقابل یمن هم بازی سرعتی و تهاجمی را در دستور کار داشتیم و ۵ گل به حریف زدیم و در مجموع دو بازی توانسته‌ایم ۷ گل بزنیم و گلی هم دریافت نکنیم. حال اینکه آیا بازی تهاجمی تیم ملی و سبک بازی ما قابل قبول بوده است یا نه، سؤالی است که آن را با تنی چند از کارشناسان و مهاجمان پیشین تیم ملی مطرح کردیم. این پاسخ‌ها را بخوانید:
فرشاد پیوس: کاش سردار را تعویض نمی‌کردیم
مهاجم اسبق تیم ملی در این خصوص گفت: بچه‌ها روز به روز در حال بهتر شدن هستند و در حمله بسیار شاداب کار می‌کنیم و مقابل ویتنام حتی می‌توانستیم بیش از ۲ گل بزنیم که برخی موقعیت‌های ما از دست رفت. کاش کی‌روش در خط حمله سردار را تعویض نمی‌کرد و پس از رفتن او از قدرت خط حمله ما کم شد و به همان ۲ گل بسنده کردیم. من معتقدم ارسال‌های خوبی از کناره‌ها روی دروازه حریفان انجام می‌شود و یکی از گل‌های ما را هم سردار با سر به ثمر رساند که خیلی دقیق بود.
غلامرضا فتح‌آبادی: در فاز حمله عالی کار می‌کنیم
مهاجم اسبق تیم ملی در این خصوص به خبرورزشی گفت: به نظرم کی‌روش در ۴ سال اول حضورش در تیم ملی مشکلات خط دفاعی ما را برطرف کرده و در ۴ سال دوم هم به تقویت فاز حمله پرداخت و حالا تیمی داریم که هم در دفاع و هم در حمله عالی کار می‌کند. بچه‌ها خوب جمع می‌شوند و خوب هم حمله می‌کنند. به نظرم بازی تهاجمی تیم ملی واقعاً قابل قبول است و به طور قطع بازی به بازی بهتر خواهیم شد و در بازی با عراق هم علاوه بر دفاع خوب در حمله قوی‌تر ظاهر می‌شویم تا سومین برد را به دست آوریم.
کریم باوی: حملات هدفمندی انجام می‌دهیم
مهاجم اسبق تیم ملی در این خصوص به ما گفت: تیم ملی در فاز حمله هدفمند کار می‌کند و بازیکنان هم خوب از مهاجمان حمایت می‌کنند. خط میانی ما موقعیت‌های خوبی برای مهاجمان ایجاد می‌کند و شما دیدید سردار آزمون هم به بهترین شکل از آن‌ها استفاده کرد. به نظر من تیم ملی برای حمله کردن برنامه دارد، بازیکنان ما شرح وظایف خودشان را می‌دانند و برای گلزنی تاکتیک‌های مورد نظر سرمربی را پیاده می‌کنند. با این سبک بازی، ما قطعاً توان فینالیست شدن را داریم.
عبدالعلی چنگیز: در حمله پرتعداد هستیم
مهاجم تیم ملی در دهه ۶۰ در این خصوص گفت: تیم ملی بازی قابل قبولی مقابل ویتنام انجام داد و البته ما می‌توانستیم گل‌های بیشتری به حریف بزنیم و اگر قدر موقعیت‌هایمان را می‌دانستیم برد پرگل‌تری به‌دست می‌آوردیم. با این وجود ایران در دو بازی خود در جام ملت‌ها نمره قبولی گرفت و در فاز تهاجمی خوب کار کردیم و در حال حاضر شاخصه اصلی تیم ملی در حمله است که بچه‌ها خوب اضافه می‌شوند و مدافعان حریف را تحت فشار قرار می‌دهند و امیدوارم در بازی‌های بعدی هم موفق باشند.
ناصر محمدخانی: در حمله خوب اضافه می‌شویم
مهاجم اسبق تیم ملی در این خصوص به خبرورزشی گفت: بازی تهاجمی ایران به‌خصوص در نیمه اول بازی با ویتنام نمره قبولی می‌گیرد. ما در بازی قبلی هم عالی کار کردیم و در فاز تهاجمی کم‌نقص ظاهر شدیم و این نشان می‌دهد کی‌روش چه در حمله و چه در دفاع تیمی توانسته به خواسته خود برسد و تیم ملی را به یک ثبات تاکتیکی برساند. اگرچه مقابل عراق باید احتیاط کرد چرا که آن‌ها به مراتب قوی‌تر و تکنیکی‌تر از یمن و ویتنام هستند. من فکر می‌کنم اگر در حمله همین‌طور پرتعداد باشیم، بازی سوم را هم با برتری پشت سر خواهیم گذاشت.
