به گزارش خبرورزشی ، از گل و لایی که تا قوزک پا عمق دارد، در آسیای مرکزی تا گرمای سوزان استرالیا، مینا گولی این بانوی ۴۸ ساله استرالیایی که در حال دویدن در کره زمین است (۴۲ کیلومتر یا به عبارتی ۲۶ مایل در هر دفعه)، تنها لحظهای میتواند ساعتش را تنظیم کند که پیش از نوبت، به توقف بعدی برسد.
دنیای غیرمعمول او، چهارم نوامبر در نیویورک آغاز شد و تاکنون وارد فرانسه، واتیکان، هند و هنگ کنگ شده است.
گولی که پیش از این وکیل بوده، دهها مکان دیگر را طی خواهد کرد و مسابقه خواهد داد. کشورهایی مانند اردن، کنیا و مکزیک و پیش از آنکه در ۱۱ فوریه به نیویورک برگردد، خود را برای یک فینال ماراتن موفقیت آمیز آماده میکند.
گولی میگوید: "دویدن فعالیت مورد علاقه من در این دنیا از هر لحاظ که تصور کنید نیست، اما مسیری را برای ماجراجویی برای من گشوده است."
مثل زمان سفرش به ازبکستان که خیابانها به خاطر او بسته شدند. یک اسکورت پلیس گولی را همراهی میکرد و شهردار نیز برای دویدن به او ملحق شده بود.
او میگوید: "زمانی که ترافیک را میبینید و این که چراغ راهنمایی به خاطر شما متوقف شده است، فکر میکنید که باید سریعتر بدوید."
با وجود این که داشتن برنامه سفر، موضوع مورد علاقه بسیاری از مسافران فصلی است، گولی و تیم شش نفره قدرتمند او، وقتی برای گردشگری و توریسم ندارند. اغلب آنها در داخل چادر استراحت میکنند و هر روز سعی میکنند تا مردم را ببینند. در حالی که فشار خشکسالی را تحمل میکنند یا در تلاش برای صرفه جویی در مصرف آب هستند.
گولی رئیس سازمان غیرانتفاعی Thirst واقع در هنگ کنگ است و تلاش میکند تا فشار بر روی منابع آب در سطح جهان را نشان دهد. او میگوید: "ما فراموش کرده ایم که آب وارد هر چیزی میشود که ما همه روزه میخریم و مصرف میکنیم و تنها شامل مواد غذایی که میخوریم نمیشود بلکه شامل تمام لباسهایی میشود که میپوشیم و به گفته کارشناسان، با افزایش جمعیت زمین، این منبع ارزشمند نیز کمیابتر خواهد شد."
دنیای غیرمعمول او، چهارم نوامبر در نیویورک آغاز شد و تاکنون وارد فرانسه، واتیکان، هند و هنگ کنگ شده است.
گولی که پیش از این وکیل بوده، دهها مکان دیگر را طی خواهد کرد و مسابقه خواهد داد. کشورهایی مانند اردن، کنیا و مکزیک و پیش از آنکه در ۱۱ فوریه به نیویورک برگردد، خود را برای یک فینال ماراتن موفقیت آمیز آماده میکند.
گولی میگوید: "دویدن فعالیت مورد علاقه من در این دنیا از هر لحاظ که تصور کنید نیست، اما مسیری را برای ماجراجویی برای من گشوده است."
مثل زمان سفرش به ازبکستان که خیابانها به خاطر او بسته شدند. یک اسکورت پلیس گولی را همراهی میکرد و شهردار نیز برای دویدن به او ملحق شده بود.
او میگوید: "زمانی که ترافیک را میبینید و این که چراغ راهنمایی به خاطر شما متوقف شده است، فکر میکنید که باید سریعتر بدوید."
با وجود این که داشتن برنامه سفر، موضوع مورد علاقه بسیاری از مسافران فصلی است، گولی و تیم شش نفره قدرتمند او، وقتی برای گردشگری و توریسم ندارند. اغلب آنها در داخل چادر استراحت میکنند و هر روز سعی میکنند تا مردم را ببینند. در حالی که فشار خشکسالی را تحمل میکنند یا در تلاش برای صرفه جویی در مصرف آب هستند.
گولی رئیس سازمان غیرانتفاعی Thirst واقع در هنگ کنگ است و تلاش میکند تا فشار بر روی منابع آب در سطح جهان را نشان دهد. او میگوید: "ما فراموش کرده ایم که آب وارد هر چیزی میشود که ما همه روزه میخریم و مصرف میکنیم و تنها شامل مواد غذایی که میخوریم نمیشود بلکه شامل تمام لباسهایی میشود که میپوشیم و به گفته کارشناسان، با افزایش جمعیت زمین، این منبع ارزشمند نیز کمیابتر خواهد شد."
سازمان ملل برآورد میکند که تا سال ۲۰۳۰، تقاضا برای آب به میزان ۴۰ درصد از عرضه آن، پیشی میگیرد. گولی میگوید: "این تفکر موجب میشود تا من وارد طولانیترین و دشوارترین تلاش و کوشش عمرم شوم. به نظر من کارهای اشتباه زیادی انجام شده است. این در حالی است که در خیلی از لحظات، من خیلی خسته هستم و حتی قادر به باز نگه داشتن چشمانم نیستم، چه برسد به اینکه بایستم و در یک خط مستقیم قدم بزنم و یا اینکه یک دوی ماراتن انجام دهم. ".
اما تصمیم و اراده برای مبارزه به خاطر دلیلی که خودش انتخاب کرده و هدفش برای بهبود زندگی نسلهای جوان تر، موجب شد تا گولی دوباره بر روی پای خود بایستد و تلاش کند. او میگوید:" زمانی که من درباره امیدها و رویاهای کودکان فکر میکنم، دستم را از روی صورتم بر میدارم، میایستم و احساس تأسف و اندوه برای خودم نمیکنم و دویدن را ادامه میدهم. "
مترجم: نیلوفر رهگذر