خبرورزشی/اردشیر لارودی؛ پرسپولیس با این پیروزى آخر که دهمین برد شاگردان برانکو ایوانکوویچ در لیگ هجدهم بود، دوباره به صدر رفت ولى هیبت و هیمنه یک صدرنشین و یک پیشتاز را نشان نداد! خلاصه کلام، از پرسپولیس باید بیش از این انتظار داشت! مقتدرانه‌تر باید بازى کرد و اقتدار بیشترى باید داشت! پرسپولیس، حالا تیم پرمهره‌ترى است! پس باید در مهره‌چینى، حساب‌شده‌تر عمل کند!
برانکو، شاید تصدیق کند این نکته را و شاید هم نه ولى ما دیدیم و او نیز دیده است که تیمش هنوز، نه به اندازه کافى توپ را مال خود مى کند و نه فشار لازم را وارد مى‌کند! در بازى پرسپولیس، خبرى از فشار نیست و اثرى هم از پرسینگ به چشم نمى‌خورد! «توپ‌هاى دوم» همه از آن استقلال خوزستان مى‌شد! پرسپولیس با این آهنگ، با این شدت و با این عادت که کاهلى هم چاشنى آن است، هم در لیگ برتر به «خنسى» مى‌خورد و هم در لیگ آسیا با اگر و، اما روبه‌رو مى‌شود!
پرسپولیس در ترکیب خود دست برد و تیمى از نفرات آماده‌تر را راهى میدان کرد! به بازى گرفتن امید عالیشاه و بشار رسن (مسئول تقسیم توپ و پاس‌هاى کوتاه) تدبیر خوبى بود ولى باید تدابیر بهتری و راهکارهاى مفید بیشترى به کار بست! مثلاً به بازى گرفتن سیامک نعمتى در قالب یک مدافع نفوذى! تدبیرى که در لیگ آسیا خیلى خوب جواب داد! و البته باید فکرى کرد براى «بودیمیر» که در بازى، بیشتر «گم» است و کم‌کم دارد یاد اوکراینى‌ها را زنده مى‌کند! خیلى ندو و خیلى کم‌حرکت که زیاد در آفساید جا مى‌ماند! بودیمیر، بازى را بلد است ولى تنبل است یا گران‌فروش و گاهى به نظر مى آید کم‌فروشى مى‌کند! براى مهدى ترابى هم نسخه بهترى باید پیچید! توپ را پیش انداختن و چشم‌ها را به زمین دوختن و با سرى کاملاً پایین، از همه جا به جلو دویدن، بارى از دوش پرسپولیس که روز چهاردهم اسفند در لیگ آسیا نبردى سخت خواهد داشت، بر نمى‌دارد!
جنس سپاهان جورتر است
سپاهان جنس جورترى دارد! کى‌روش استنلى، هم خیال خودش را از جهت سبک بازى و چگونگى حرکات معنادار راحت کرده و هم آدرس درستى داده است به دست ایرانپوریان و سعید آقایى تا راه را گم نکنند! تکلیف ولادیمیر کومان هم در میانه زمین روشن است! توپ را از مهدى کیانى و شهباززاده و محمدى مى‌گیرد و استنلى پُرتکل‌زن و شیرجه‌رو را به حرکت درمى‌آورد! کومان به کمک کیانى. اگر لازم شد با یارى بحیرایى، توپ را در خط هافبک پخته مى‌کند و دفاع‌هاى چپ و راست تیم «ژنرال» را، به فرار پا به توپ و سانترهاى هدف‌دار وامى‌دارد! آسمان محوطه پنالتى، مال استنلى است!
پارسال، پرسپولیس «سرراست»تر بازى مى‌کرد! امسال سپاهان صاحب این مزیت است! مى‌دانیم که برانکو، کوتاه نمى آید و سپر نمى‌اندازد! پرسپولیس، نه با عجله بلکه با سرعت لازم، بهترین ترکیب تیمى اش را دوباره مى‌سازد! با شایان، سیامک، کمال، بشار و روح‌اللهى!
مقابل استقلال خوزستان، تیم پرسپولیس یک ویژگى هم دارد که هیچ «خاص» بودنى را در پى ندارد! پرسپولیس ١-١-١-٣-٤ بازى مى‌کند! چهار مدافع که معلومند! سه هافبک هم عبارتند از بشار، کمال و عالیشاه که فضاى حرکتى شناخته‌شده‌اى دارند! ولى سه مرد «تک» و سه مرد «تک‌رو» خط حمله عبارتند از ترابى، بودیمیر و علیپور که از هرجا توپ گیرشان بیاید، «یک‌کله» مى‌کوبند به سمت دروازه حریف! گاهى با ٤٠ متر، حمل توپ! برانکو از «سه تک‌رو» تیمش، چه انتظارى دارد؟
استقلال و یک دل دریایى
استقلال به اندازه دو تیم ١٨ نفره بازیکن دارد! بازیکنان استقلال، همه در زمره خوب‌هایند! باید دید، وینفرد شفر که تجربه کافى و دانسته‌هاى مکفى دارد، چگونه از این همه نیروى انسانى ماهر، یک تیم براى رقابت در لیگ برتر و یک تیم خیلى مدعى جهت پیروزى‌هاى تکرارشونده در لیگ آسیا، درست مى‌کند! شفر اگر در لیگ برتر، بتواند بازى اش برابر پیکان را دوباره و ١٠، ۱۲ باره پیاده کند، هم کارى مى‌کند که آب خوش از گلوى مدعیان لیگ برتر پایین نرود و هم کارى مى‌کند که در لیگ آسیا، همه از مقابله با استقلال تهران (استقلال ایران) واهمه داشته باشند! ساختن چنین استقلالى، بازیکنان ویژه مى‌خواهد که شفر دارد و نیز به یک مربى بادانش نیازمند است که استقلال آن را هم دارد! فقط مى‌ماند دلِ دریایى!
برانکو، شاید تصدیق کند این نکته را و شاید هم نه ولى ما دیدیم و او نیز دیده است که تیمش هنوز، نه به اندازه کافى توپ را مال خود مى کند و نه فشار لازم را وارد مى‌کند! در بازى پرسپولیس، خبرى از فشار نیست و اثرى هم از پرسینگ به چشم نمى‌خورد! «توپ‌هاى دوم» همه از آن استقلال خوزستان مى‌شد! پرسپولیس با این آهنگ، با این شدت و با این عادت که کاهلى هم چاشنى آن است، هم در لیگ برتر به «خنسى» مى‌خورد و هم در لیگ آسیا با اگر و، اما روبه‌رو مى‌شود!
پرسپولیس در ترکیب خود دست برد و تیمى از نفرات آماده‌تر را راهى میدان کرد! به بازى گرفتن امید عالیشاه و بشار رسن (مسئول تقسیم توپ و پاس‌هاى کوتاه) تدبیر خوبى بود ولى باید تدابیر بهتری و راهکارهاى مفید بیشترى به کار بست! مثلاً به بازى گرفتن سیامک نعمتى در قالب یک مدافع نفوذى! تدبیرى که در لیگ آسیا خیلى خوب جواب داد! و البته باید فکرى کرد براى «بودیمیر» که در بازى، بیشتر «گم» است و کم‌کم دارد یاد اوکراینى‌ها را زنده مى‌کند! خیلى ندو و خیلى کم‌حرکت که زیاد در آفساید جا مى‌ماند! بودیمیر، بازى را بلد است ولى تنبل است یا گران‌فروش و گاهى به نظر مى آید کم‌فروشى مى‌کند! براى مهدى ترابى هم نسخه بهترى باید پیچید! توپ را پیش انداختن و چشم‌ها را به زمین دوختن و با سرى کاملاً پایین، از همه جا به جلو دویدن، بارى از دوش پرسپولیس که روز چهاردهم اسفند در لیگ آسیا نبردى سخت خواهد داشت، بر نمى‌دارد!
جنس سپاهان جورتر است
سپاهان جنس جورترى دارد! کى‌روش استنلى، هم خیال خودش را از جهت سبک بازى و چگونگى حرکات معنادار راحت کرده و هم آدرس درستى داده است به دست ایرانپوریان و سعید آقایى تا راه را گم نکنند! تکلیف ولادیمیر کومان هم در میانه زمین روشن است! توپ را از مهدى کیانى و شهباززاده و محمدى مى‌گیرد و استنلى پُرتکل‌زن و شیرجه‌رو را به حرکت درمى‌آورد! کومان به کمک کیانى. اگر لازم شد با یارى بحیرایى، توپ را در خط هافبک پخته مى‌کند و دفاع‌هاى چپ و راست تیم «ژنرال» را، به فرار پا به توپ و سانترهاى هدف‌دار وامى‌دارد! آسمان محوطه پنالتى، مال استنلى است!
پارسال، پرسپولیس «سرراست»تر بازى مى‌کرد! امسال سپاهان صاحب این مزیت است! مى‌دانیم که برانکو، کوتاه نمى آید و سپر نمى‌اندازد! پرسپولیس، نه با عجله بلکه با سرعت لازم، بهترین ترکیب تیمى اش را دوباره مى‌سازد! با شایان، سیامک، کمال، بشار و روح‌اللهى!
مقابل استقلال خوزستان، تیم پرسپولیس یک ویژگى هم دارد که هیچ «خاص» بودنى را در پى ندارد! پرسپولیس ١-١-١-٣-٤ بازى مى‌کند! چهار مدافع که معلومند! سه هافبک هم عبارتند از بشار، کمال و عالیشاه که فضاى حرکتى شناخته‌شده‌اى دارند! ولى سه مرد «تک» و سه مرد «تک‌رو» خط حمله عبارتند از ترابى، بودیمیر و علیپور که از هرجا توپ گیرشان بیاید، «یک‌کله» مى‌کوبند به سمت دروازه حریف! گاهى با ٤٠ متر، حمل توپ! برانکو از «سه تک‌رو» تیمش، چه انتظارى دارد؟
استقلال و یک دل دریایى
استقلال به اندازه دو تیم ١٨ نفره بازیکن دارد! بازیکنان استقلال، همه در زمره خوب‌هایند! باید دید، وینفرد شفر که تجربه کافى و دانسته‌هاى مکفى دارد، چگونه از این همه نیروى انسانى ماهر، یک تیم براى رقابت در لیگ برتر و یک تیم خیلى مدعى جهت پیروزى‌هاى تکرارشونده در لیگ آسیا، درست مى‌کند! شفر اگر در لیگ برتر، بتواند بازى اش برابر پیکان را دوباره و ١٠، ۱۲ باره پیاده کند، هم کارى مى‌کند که آب خوش از گلوى مدعیان لیگ برتر پایین نرود و هم کارى مى‌کند که در لیگ آسیا، همه از مقابله با استقلال تهران (استقلال ایران) واهمه داشته باشند! ساختن چنین استقلالى، بازیکنان ویژه مى‌خواهد که شفر دارد و نیز به یک مربى بادانش نیازمند است که استقلال آن را هم دارد! فقط مى‌ماند دلِ دریایى!
