به گزارش خبرورزشی، رشید مظاهری بعد از اتفاقات ورزشگاه کربلا در عراق واکنشی به درگیری داشت و پستی جنجالی علیه هواداران حریف منتشر کرد، اما در طرف مقابل شایان مصلح نسبت به این موضوع واکنش نشان داد و ابتدا بشار رسن را به عنوان یک عراقی خوب و برادرش معرفی کرد. مصلح در ادامه متن زیر را خطاب به مظاهری منتشر کرد:
«در استادیوم‌های ما نقل و نبات پخش می‌کنند؟
ما که به قول شما هموطنیم! کی ما به هم رحم کردیم؟
کی ما فقر فرهنگی خودمان را به رخ دیگران نکشیدیم؟
مگر همین ما نبودیم که در گذشته در هر بازی آسیایی با نارنجک و سنگ از مهمانان خود پذیرایی می‌کردیم؟
مگر ما نبودیم اگر هوادار تیم حریف که هموطن خودمان بود را تنها گیر می‌آوردیم، به قصد کشت می‌زدیم؟
مگر ما نیستیم که هر بازی خواهر و مادر حریف و داور را جلوی چشمش می‌آوریم؟! حالا چند عراقی از تساوی تیم محبوب خود ناراحتند و علیه ما شعار داده‌اند و چند نفر به داخل زمین آمده‌اند، باید مسئله را سیاسی و جناحی و اعتقادی کنیم؟
بی‌فرهنگی، بی‌فرهنگی است چه در استادیوم‌های ایران، چه عراق، چه آن سوی دنیا در انگلیس و آرژانتین و... که باید قانونی با آن برخورد شود.
اما حالا، چون صدام جنگی راه انداخت و ما را هشت سال به جان هم انداخت، باید بگوییم این دشمنی تا ابد پابرجاست؟
جهالت تا کی؟
سر و پای بازیکنان در لیگ خودمان با سنگ هواداران حریف کم شکسته است؟ هواداران تیم‌های ما وسط زمین نیامده‌اند بازیکنان تیم مهمان را بزنند؟
همه جا خوب و بد دارد.
عراقی خوب می‌خواهی همین بشار که جز خوبی در این دو سال از او ندیده‌ام. اصلاً عراقی خوب می‌خواهی اربعین بیا با هم به کربلا برویم، دست و پایت را می‌بوسند، هرچه در منزل دارند پیشکش می‌کنند، جورابت را می‌شورند و آب و خاکش را به گلدان‌های‌شان می‌دهند که بگویند ما با هم برادریم که بگویند تو زائری و برای ما عزیزی! اصلاً بگذار یک خاطره بگویم.
اربعین چند سال پیش بود که هنوز پول آنچنانی از فوتبال نگرفته بودم، به کربلا رفتم و تقریباً تمام سفرم مجانی درآمده بود؛ از غذا بگیر تا جای خواب. فقط یک پول بلیت رفت داده بودم تا مهران و آن‌ور مرز همه‌چی مجانی بود. وقت برگشت تا مرز هم از شانس‌مان مجانی آمدیم. لب مرز اتوبوس‌های ایرانی تا تهران صد هزار تومان می‌گرفتند در حالی که کرایه مهران به تهران ۴۰ هزار تومان بود. آمدم بگویم چقدر ما ایرانی‌ها بدیم! چرا ما به خودمان رحم نمی‌کنیم! گفتم نه این‌طور نیست!
همه جا خوب و بد دارد.
مگر فلان راننده اتوبوس را یادت نیست وقتی می‌خواستی از تهران به شمال بیایی با اینکه جا نداشت تو را سوار کرد و جای شاگردش نشستی و از تو پول نگرفت؟
پس همه جا خوب و بد هست.
بازی السد نیمه‌نهایی آسیا هواداران السد مرا به اسم صدا می‌کردند و رکیک‌ترین الفاظ را به کار می‌بردند!
همه جا همین است.
اگر خودمان را اصلاح کنیم و کمتر یقه دیگران را بگیریم، دنیا گلستان می‌شود!
قرن ۲۱ فارس و لر و کرد و ترک و عرب و گیلک و بلوچ و... کردن و قدر انسان‌ها را بر مبنای نژادشان دانستن، حماقت است. باشد که با حماقت‌مان به خاطر کینه‌ای که وجود ندارد آتش‌افروزی نکنیم!»
مصلح برخلاف مظاهری که گفته بود ما برادر نیستیم، به برادری خودش و عراقی‌ها هم اشاره کرد.
«در استادیوم‌های ما نقل و نبات پخش می‌کنند؟
ما که به قول شما هموطنیم! کی ما به هم رحم کردیم؟
کی ما فقر فرهنگی خودمان را به رخ دیگران نکشیدیم؟
مگر همین ما نبودیم که در گذشته در هر بازی آسیایی با نارنجک و سنگ از مهمانان خود پذیرایی می‌کردیم؟
مگر ما نبودیم اگر هوادار تیم حریف که هموطن خودمان بود را تنها گیر می‌آوردیم، به قصد کشت می‌زدیم؟
مگر ما نیستیم که هر بازی خواهر و مادر حریف و داور را جلوی چشمش می‌آوریم؟! حالا چند عراقی از تساوی تیم محبوب خود ناراحتند و علیه ما شعار داده‌اند و چند نفر به داخل زمین آمده‌اند، باید مسئله را سیاسی و جناحی و اعتقادی کنیم؟
بی‌فرهنگی، بی‌فرهنگی است چه در استادیوم‌های ایران، چه عراق، چه آن سوی دنیا در انگلیس و آرژانتین و... که باید قانونی با آن برخورد شود.
اما حالا، چون صدام جنگی راه انداخت و ما را هشت سال به جان هم انداخت، باید بگوییم این دشمنی تا ابد پابرجاست؟
جهالت تا کی؟
سر و پای بازیکنان در لیگ خودمان با سنگ هواداران حریف کم شکسته است؟ هواداران تیم‌های ما وسط زمین نیامده‌اند بازیکنان تیم مهمان را بزنند؟
همه جا خوب و بد دارد.
عراقی خوب می‌خواهی همین بشار که جز خوبی در این دو سال از او ندیده‌ام. اصلاً عراقی خوب می‌خواهی اربعین بیا با هم به کربلا برویم، دست و پایت را می‌بوسند، هرچه در منزل دارند پیشکش می‌کنند، جورابت را می‌شورند و آب و خاکش را به گلدان‌های‌شان می‌دهند که بگویند ما با هم برادریم که بگویند تو زائری و برای ما عزیزی! اصلاً بگذار یک خاطره بگویم.
اربعین چند سال پیش بود که هنوز پول آنچنانی از فوتبال نگرفته بودم، به کربلا رفتم و تقریباً تمام سفرم مجانی درآمده بود؛ از غذا بگیر تا جای خواب. فقط یک پول بلیت رفت داده بودم تا مهران و آن‌ور مرز همه‌چی مجانی بود. وقت برگشت تا مرز هم از شانس‌مان مجانی آمدیم. لب مرز اتوبوس‌های ایرانی تا تهران صد هزار تومان می‌گرفتند در حالی که کرایه مهران به تهران ۴۰ هزار تومان بود. آمدم بگویم چقدر ما ایرانی‌ها بدیم! چرا ما به خودمان رحم نمی‌کنیم! گفتم نه این‌طور نیست!
همه جا خوب و بد دارد.
مگر فلان راننده اتوبوس را یادت نیست وقتی می‌خواستی از تهران به شمال بیایی با اینکه جا نداشت تو را سوار کرد و جای شاگردش نشستی و از تو پول نگرفت؟
پس همه جا خوب و بد هست.
بازی السد نیمه‌نهایی آسیا هواداران السد مرا به اسم صدا می‌کردند و رکیک‌ترین الفاظ را به کار می‌بردند!
همه جا همین است.
اگر خودمان را اصلاح کنیم و کمتر یقه دیگران را بگیریم، دنیا گلستان می‌شود!
قرن ۲۱ فارس و لر و کرد و ترک و عرب و گیلک و بلوچ و... کردن و قدر انسان‌ها را بر مبنای نژادشان دانستن، حماقت است. باشد که با حماقت‌مان به خاطر کینه‌ای که وجود ندارد آتش‌افروزی نکنیم!»
مصلح برخلاف مظاهری که گفته بود ما برادر نیستیم، به برادری خودش و عراقی‌ها هم اشاره کرد.
