خبرورزشی/ جهانگیر کوثری؛ حدود ۴۰ سال پیش در ورزشگاه استقلال جنوب و در ضلع جنوبی آن اتاقکی به نام سالن وزنه‌برداری وجود داشت که علی با یک تی‌شرت سفید که یقه آن هم پاره شده بود به شکل خیره‌کننده‌ای تمرین می‌کرد با کمترین امکانات و دریغ از یک شیشه آب معدنی که وجود نداشت. علی مرادی پله به پله پیش آمد، پسرک خجول و افتاده آن روز به دنبال مدال بود و کنارش درس هم می‌خواند تا درجه دکترای افتخاری از ازبکستان. نایب‌رئیس کنفدراسیون وزنه‌برداری آسیا شد، بعد دبیرکل، خزانه‌دار و عضو کمیسیون بین قاره‌ای هم شد و پست‌های اجرایی بی‌شمار که در کنار قهرمانی آسیا تمام آن‌ها را خرج وزنه‌برداری ایران کرد. او برای ۴ سال دیگر رئیس فدراسیون وزنه‌برداری شد، ۴ سالی که باید برای او از دوران قبل مهم‌تر و حساس‌تر باشد و وزنه‌برداری را به جایگاه واقعی خود برساند. وزنه‌برداری ما نیاز به تحول اساسی دارد و با وجود این همه استعداد می‌تواند جایگاهی بالاتر و بهتر از این زمان به دست آورد. توقع مسئولان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک هم در این دوره از علی مرادی این است، ۴ سال مدیریت پرانرژی از مردی که خاک صحنه وزنه‌برداری را خورده است و به تمام زیر و بم‌های این رشته وارد است. مردم چشم به برنامه‌های فدراسیون و مدال‌های رنگین دارند تا حال‌شان خوب باشد و خیلی از کمبود‌های خود را از یاد ببرند. نگاه یکسان علی مرادی به تمام استان‌ها و به تمام قهرمانان. کینه‌ها را دور باید ریخت و جور دیگر باید نگاه کرد و آفتابی شد.
۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه
فدراسیون وزنه‌برداری رئیس خود را شناخت. علی مرادی مرد دوران سخت و بی‌بضاعتی وزنه روی صندلی خود نشست. مردی که از پایین‌ترین نقطه شهر و با کمترین امکانات وزنه‌برداری را شروع کرد.