خبرورزشی/ عباس اسدزاده؛ این شهرآورد هم همانند شهرآورد‌های گذشته بود. با این تفاوت که دو تیم سعی می‌کردند روی زمین بازی کنند و به هم پاس بدهند، اما در بیشتر این صحنه‌ها پاس‌ها به دوم و سوم می‌رسید قطع می‌شد و مدام خطا می‌شد و بازیکنان دو تیم با هم دعوا می‌کردند. فوتبالی که استقلال و پرسپولیس در شهرآورد به نمایش می‌گذارند همه ظرفیت‌های فنی آن‌ها نیست و اگر از خودشان سؤال کنید ضعیف‌ترین بازی فصل تان کدام بازی بود احتمالاً شهرآورد رفت و برگشت را پاسخ خواهند داد. سال‌های سال است که شرایط همین‌طوراست.
این درست عکس اتفاقی است که در بازی‌های بزرگ جهان رخ می‌دهد. می‌بینید بارسا و رئال در ال‌کلاسیکو بهترین بازی فصل خود را به نمایش می‌گذارند و گاهی بازی‌های آن‌ها بیشتر از انگشتان یک دست گل به همراه دارد. برای تماشای این بازی‌ها هم تماشاگران زیادی به استادیوم می‌روند و تعصب تماشاگران این دو تیم هم مثال‌زدنی است و تازه رسانه‌های بیشتری به این بازی می‌پردازند. علت چیست که شهرآورد فقط در فوتبال ایران فاقد کیفیت جذاب است؟
به نظر می‌رسد مشکل یک مشکل فرهنگی است. دو تیم در شهرآورد راحت نیستند. با استرس بازی می‌کنند. علیرضا بیرانوند گفته در شهرآورد بیشتر از جام جهانی استرس داشتم! به نظر می‌رسد یکی از دلایل امر بزرگ کردن بیش از اندازه شهرآورد شاید از سوی رسانه‌ها بوده است. به بازیکنان دو تیم القا شده هر بازی را باختید اشکالی ندارد، اما شهرآورد را نبازید حتی اگر قهرمان نشدید! در حالی که اگر تیمی شهرآورد را ببازد و قهرمان لیگ برتر شود به هدف خود می‌رسد و به لیگ قهرمانان آسیا راه پیدا می‌کند. نباید این‌طور باشد. در این بین یک نکته مهم هم وجود دارد. ادای دین دو تیم به فوتبال و تماشاگران است که باید برای بازیکنان استقلال و پرسپولیس احساس مسئولیت ایجاد کند. آیا بازیکنان دو تیمی که در تیم ملی حضور دارند و سالانه دستمزد آن‌ها بیش از یک میلیارد تومان است و حتی به ۷، ۸ میلیارد تومان هم می‌رسد باید این‌گونه فوتبال کنند؟ دو تا پاس به هم ندهند و مدام خطا کنند و گاهاً همدیگر را کتک بزنند.
در جریان بازی نه رسانه‌ها بازی می‌کنند و نه تماشاگران. این دو تیم هستند که بازی می‌کنند و کسی نمی‌تواند سوت بزند و اگر این دو تیم در حال بازی تهاجمی هستند بازی را متوقف کند و از آن‌ها بخواهد به خاطر حساسیت‌های شهرآورد بد بازی کنند.
استقلالی‌ها و پرسپولیسی‌ها بهتر است به خلوت خود بروند و کلاه خویش را قاضی کنند. آیا این فوتبالی که به نمایش می‌گذارند فوتبال خوبی است؟ تصور کنید یک تیم خوب بازی کند و در جریان بازی ۷، ۸ موقعیت گل ایجاد کند، اما بازی را ببازد. آیا تماشاگر و رسانه به تیمی که خوب بازی کرده و ۷، ۸ موقعیت گل ایجاد کرده می‌تازند؟ قطعاً نه و از این تیم به عنوان یک تیم بدشانس یاد خواهند کرد. از سویی باخت در شهرآورد با وجود ارائه یک بازی خوب فقط یک اتفاق است و تیمی که خوب بازی می‌کند قطعاً در ادامه مسیر به نتیجه مطلوب خواهد رسید.
حساسیت‌های ایجاد شده اگر مانع از بازی خوب دو تیم در شهرآورد شده و مقصر تماشاگر و رسانه هستند این دو تیم باید با بازی خوب خود این حساسیت را کم کنند و بی‌توجه به این موضوع خوب فوتبال کنند. این وظیفه‌ای که به دوش آنهاست. آن‌ها بیش از یک میلیارد تومان پول می‌گیرند که فوتبال کنند نه بازی زشت!
دلیل افت فنی شهرآورد سرخابی چیست؟
مسعود اقبالی: فشار روانی دلیل اصلی است
کارشناس فوتبال کشورمان در این خصوص گفت: این هم یکی از بدترین شهرآورد‌هایی بود که به چشم دیدم. بازی احساسی، پربرخورد و خارج از عرف روز دنیا بود. فوتبال شهرآورد از لحاظ فنی عیاری نداشت و در کل دلیل زیبا نشدن بازی‌های دو تیم فشار روانی زیادی است که روی دو تیم حاکم می‌شود و بازیکنان در دقایق پرفشار نمی‌توانند آرام و روان بازی کنند. آمار دقیق در طول ۹۰ دقیقه نشان می‌دهد که بازی بیشتر خشونت و درگیری داشته تا عیار فنی بالا و دلیلش هم همان فشار روانی بازی بود.
سعید مراغه‌چیان: از ۱۱ بازیکن ۹ نفر را نمی‌شناختم
کاپیتان استقلال در دهه ۶۰ به خبرورزشی گفت: بحث استرس و روح و روان نیست. مگر در دهه ۶۰ استرس و مسائل روحی، روانی نبود؟ پس چرا ما در حضور ۱۲۰ هزار تماشاگر که حتی دور زمین هم نشسته بودند جانانه بازی می‌کردیم و همه لذت می‌بردند. ۱۱ استقلالی و ۱۱ پرسپولیسی ستاره بودند و حتی از بالای سکو‌های طبقه دوم آزادی هم می‌شد تشخیص داد فلان بازیکن کیست، ولی حالا خود من از ۱۱ بازیکن دو تیم ۹ نفر را نمی‌شناختم. مشکل در جذب بازیکنانی است که قابلیت‌های فنی پایینی دارند.
محمد پنجعلی: ترس از باختن بازی را خراب می‌کند
کاپیتان پرسپولیس در دهه ۶۰ به خبرورزشی گفت: به نظر من ترس از باختن باعث می‌شود بازیکنان نتوانند توانایی‌های فنی خودشان را به خوبی نشان دهند و ساق‌های‌شان خسته به نظر برسد. به هر حال وقتی ذهن بازیکن خسته باشد و استرس بر او غلبه کند روی مسائل فنی‌اش هم تأثیر می‌گذارد. روی هم رفته پرسپولیس در شهرآورد بهتر از استقلال کار کرد و با وجود این که بازی هیجان‌انگیزی از سوی دو تیم شاهد نبودیم، ولی سرخپوشان در مهار پنالتی حریف و گلزنی موفق‌تر عمل کردند که جای تبریک دارد.
بیژن ذوالفقارنسب: چهره واقعی فوتبال ما همین است
کارشناس فوتبال کشورمان در این خصوص گفت: شهرآورد تهران چهره واقعی فوتبال ما را نشان داد. نامنظم، عجول و بدون همبستگی تیمی و این در حالی است که مدیریت‌های صحیحی هم نداریم. خطا‌های بی‌مورد و پرخاشگرانه کیفیت فنی بازی را پایین آورده بود و حتی کار داور هم در برخی صحنه‌ها مختل می‌شد. حالا جالب اینجاست که تازه هفته چهارم را برگزار کردیم. بازیکنان نه آمادگی فنی داشتند و نه آمادگی روانی و همین مسئله از جذابیت شهرآورد که می‌شد زیبا برگزار شود، کاسته بود. سرخابی‌ها ساختار حرفه‌ای ندارند و در شرایط سخت دچار مشکل می‌شوند.
محمود کلهر: بار فنی ندارند بازی را خراب می‌کنند
هافبک اسبق تیم‌های پرسپولیس و استقلال در این خصوص گفت: متأسفانه برخی بازیکنان که بار فنی بالایی ندارند سعی می‌کنند با بی‌اخلاقی و ایجاد جنجال در زمین خودشان را مطرح کنند و همین مسئله باعث می‌شود مسائل فنی به حاشیه کشیده شود. هم در پرسپولیس و هم در استقلال این مسئله دیده شد در حالی که در گذشته در شهرآورد‌ها مسائل فنی حرف اول و آخر را می‌زد و تماشاگران ۹۰ دقیقه روی سکو‌ها از هیجان سر از پا نمی‌شناختند. به اعتقاد من دلیلش همان بازیکنانی است که به جای نشان دادن بار فنی خود سعی می‌کنند با حاشیه‌سازی خودشان را مطرح کنند.
