خبرورزشی/ مهدی هژبری؛ حالا که کیانوش رستمی «اوت» کرده و وزنه‌های یک‌ضرب را پشت هم انداخته و از رقابت در حرکت دوضرب هم کنار کشیده، می‌توان خیلی راحت اسلحه انتقاد را روی شقیقه‌اش گذاشت و با اطمینان ماشه را چکاند... خدا را شکر، این هنر را زیاد داریم؛ هنر لگد زدن به قهرمان شکست خورده و تسویه حساب کردن با ورزشکار بازنده!
حالا زدن و تخریب کردن این قهرمان لج‌باز که رکورد یکدندگی را جابه‌جا کرده و در هیچ چارچوب و قاعده‌ای قرار نگرفته و تنهایی برای رقابت‌های جهانی تمرین و وزن و وزنه انتخاب کرده، ساده‌ترین کار دنیاست، اما برای واکاوی آنچه کیانوش رستمی با خودش کرد، باید مقداری به عقب‌تر برگشت؛ ما با قهرمانان‌مان چه می‌کنیم که آن‌ها اینگونه از راه راست و درست خارج می‌شوند و تک‌روی را به کار جمعی و گروهی ترجیح می‌دهند؟
خودمان را گول نزنیم، کیانوش رستمی با تمام ویژگی‌های خاص اخلاقی‌اش، از ابتدا ناسازگار نبود. مجموعه رفتار‌های ما که نه بلدیم از قهرمانان‌مان چگونه در مسیر ورزش حرفه‌ای مراقبت و حمایت کنیم و نه برای ارتقای سطح فرهنگی آن‌ها بعد از ارتقای سطح فنی‌شان برنامه‌ای داریم، از کیانوش رستمی و ده‌ها قهرمان مثل او، معترض و لج‌باز می‌سازد و ما هم در سقوط قهرمان‌مان سهیم هستیم.
حالا زدن و تخریب کردن این قهرمان لج‌باز که رکورد یکدندگی را جابه‌جا کرده و در هیچ چارچوب و قاعده‌ای قرار نگرفته و تنهایی برای رقابت‌های جهانی تمرین و وزن و وزنه انتخاب کرده، ساده‌ترین کار دنیاست، اما برای واکاوی آنچه کیانوش رستمی با خودش کرد، باید مقداری به عقب‌تر برگشت؛ ما با قهرمانان‌مان چه می‌کنیم که آن‌ها اینگونه از راه راست و درست خارج می‌شوند و تک‌روی را به کار جمعی و گروهی ترجیح می‌دهند؟
خودمان را گول نزنیم، کیانوش رستمی با تمام ویژگی‌های خاص اخلاقی‌اش، از ابتدا ناسازگار نبود. مجموعه رفتار‌های ما که نه بلدیم از قهرمانان‌مان چگونه در مسیر ورزش حرفه‌ای مراقبت و حمایت کنیم و نه برای ارتقای سطح فرهنگی آن‌ها بعد از ارتقای سطح فنی‌شان برنامه‌ای داریم، از کیانوش رستمی و ده‌ها قهرمان مثل او، معترض و لج‌باز می‌سازد و ما هم در سقوط قهرمان‌مان سهیم هستیم.
