خبرورزشی/ جهانگیر کوثری؛ داستانهای دنبالهدار جودو، آرش میراسماعیلی و فدراسیون جهانی جودو و جناب ماریوس ویزر! یک مرد رومانیایی یکدنده و لجوج از جان فدراسیون جودوی ما چه میخواهد؟ مرد ۶۱ سالهای که خود را قدرت مطلق جودو میشناسد و با آرش میراسماعیلی هم میانه خوبی ندارد. او مدت ۱۲ سال است بر مسند جودوی جهان تکیه زده است و اینبار ملایی تا مرز لغو فعالیتهای فدراسیون جودوی ما پیش رفت. مسئولان کمیته ملی المپیک ما با مطالعه و بررسی شرایط به وجود آمده با یک دیپلماسی مدبرانه بازی را به کمیته بینالمللی المپیک کشاندند تا شاید از این طریق تعلیق فدراسیون جودو را با استدلالهای خود مانع شوند. بحث داستانهای سعید ملایی یکطرف و مجادله و رودررویی جناب ماریوس ویزر با آرش میراسماعیلی از سوی دیگر بر التهاب این ماجرا افزوده است. حال چگونه میتوان این مشکل بزرگ را در شرایط امروزی و برنامهریزی رژیم اشغالگر برای ورزش ما حل کرد؟
۲۰۰ کشور عضو فدراسیون جهانی جودو چندان دلخوشی از ویزر ندارند، اما نفوذ و قدرت او در این فدراسیون جا افتاده است و با اعمال یک نوع دیکتاتوری مدیریتی کاملاً فدراسیون را در اختیار دارد و رقیبی هم فعلاً برای او نیست. شرایط امروزی ورزش طلب میکند تا ما هم در فدراسیونهای خود از مردانی با قدرت ورزشی، مدیریتی و حتی سیاسی بالا بهره ببریم که روشهای دیپلماسی قوی جهانی را بدانند. اگر فدراسیون جهانی جودو در این حرکت موفق شود، بقیه فدراسیونهای دیگر و رشتهها نیز به دلیل روابط با قدرتهای بزرگ و کشورهای منطقه ما را زیر فشار قرار خواهند داد و باید برای این بحران امروزی ورزش اندیشه تازهای را در نظر گرفت. سیاستهای رئیس کمیته ملی المپیک ایران تا حدودی مؤثر واقع شده است و توانسته جلوی فشارهای سنگین را بگیرد، اما کافی نیست و جو سنگین و شدیدی روی فدراسیون جودوی ایران است که شاید به کمک وزیر ورزش و رئیس کمیته ملی المپیک در فدراسیون جودو تا اندازهای از آن کاسته شود.
۲۰۰ کشور عضو فدراسیون جهانی جودو چندان دلخوشی از ویزر ندارند، اما نفوذ و قدرت او در این فدراسیون جا افتاده است و با اعمال یک نوع دیکتاتوری مدیریتی کاملاً فدراسیون را در اختیار دارد و رقیبی هم فعلاً برای او نیست. شرایط امروزی ورزش طلب میکند تا ما هم در فدراسیونهای خود از مردانی با قدرت ورزشی، مدیریتی و حتی سیاسی بالا بهره ببریم که روشهای دیپلماسی قوی جهانی را بدانند. اگر فدراسیون جهانی جودو در این حرکت موفق شود، بقیه فدراسیونهای دیگر و رشتهها نیز به دلیل روابط با قدرتهای بزرگ و کشورهای منطقه ما را زیر فشار قرار خواهند داد و باید برای این بحران امروزی ورزش اندیشه تازهای را در نظر گرفت. سیاستهای رئیس کمیته ملی المپیک ایران تا حدودی مؤثر واقع شده است و توانسته جلوی فشارهای سنگین را بگیرد، اما کافی نیست و جو سنگین و شدیدی روی فدراسیون جودوی ایران است که شاید به کمک وزیر ورزش و رئیس کمیته ملی المپیک در فدراسیون جودو تا اندازهای از آن کاسته شود.