به گزارش خبرورزشی، امیرحسین اکبری آقای گل فوتبال ساحلی جهان شد. او در مسابقات جام بین‌قاره‌ای توانست ۶ گل بزند، آن هم در دو بازی و نصفی! خودش با خنده در این باره می‌گوید: «آره دیگر، دو تا و نصفی بود. حتی بازی سوم مقابل روسیه را کامل بازی نکردم. اواسط بازی مصدوم شدم که همه دیدند... با این حال آقای گل شدم.»
یکی از ستاره‌های فوتبال ساحلی ایران مهمان خبرورزشی بود و برایمان از خودش، قهرمانی جام بین‌قاره‌ای و فوتبالی بودنش حرف زد.

مادرم...
حالم خوب است. بعد از مصدومیت بدی که در بازی روسیه داشتم و متأسفانه دستم زیرم ماند و آن اتفاق برایم افتاد، دردم کمتر شده و ان‌شا‌ءا... به زودی گچ دستم را باز می‌کنم. مادرم خیلی نگران بود. آن لحظه از ورزشگاه به او زنگ زدم و گفتم مامان حالم خوب است. شب قبلش بازیکن مصر در زمین مصدوم شد و مادرم کلی نگرانش بود. حالا تصور کنید وقتی مصدومیت من را دید چه حسی داشت...

فکر کردند بازنده‌ایم
بعد از اینکه مصدوم شدم، برایم سخت بود روی سکو بنشینم. دوست داشتم خودم در زمین مسابقه باشم، مخصوصاً در بازی فینال. اما بچه‌ها اینقدر خوب بازی کردند که واقعاً لذت بردم. من روی سکو بودم، هیجان زیادی داشتم. وقتی سه بر دو عقب افتادیم شاید خیلی‌ها فکر می‌کردند ما بازنده‌ایم. بچه‌ها، اما عالی بودند. روزی بود که همه در بالاترین سطح خود بازی کردند و در نهایت ۶ بر ۳ بردیم.

قدرتمندتر از اسپانیا هستیم
مسئولان سازمان بیچ ساکر ورلد که بازی‌ها را برگزار می‌کنند، اکثراً اسپانیایی بودند. دوست داشتند تیم ملی کشور خودشان در فینال قهرمان شود. داور هم پرتغالی بود و به نظرم خوب سوت نمی‌زد. خدا را شکر نشان دادیم ما قدرتمندتر از اسپانیا هستیم.

همه از ما می‌ترسند
الان همه تیم‌های دنیا از ایران می‌ترسند، حتی تیم برزیل. باورتان می‌شود؟ این را سرمربی آن‌ها گفته بود. یکی از مربیان مصری که با ما رابطه خوبی دارد، قبل از بازی گفت با سرمربی برزیل حرف می‌زد. به او گفت دوست دارید با کدام تیم بیفتید و با کدام تیم نیفتید. سرمربی برزیل گفت: «دوست داریم با هر تیمی رودررو شویم، جز ایران، چون آن‌ها واقعاً تیم خوب و قدرتمندی هستند. همیشه برای بازی مقابل ایران مشکل داریم.»

اول فوتبالیست بودم
من قبلاً فوتبال بازی می‌کردم و بعد به سمت فوتبال ساحلی آمدم. در رده نونهالان تیم پلی‌اکریل اصفهان بودم. پدرم در رده کارگری این باشگاه بازی می‌کرد. بعد از آن راهی ذوب‌آهن شدم. راستش هر روز به من می‌گفتند تو دعوت شده‌ای تیم ملی نوجوانان و بعد اردوی این تیم تمام می‌شد و همچنان من در لیست نبودم. به خاطر همین دلسرد شدم. تصمیم گرفتم از فوتبال کنار بکشم. در ماه‌های اولی هم که وارد فوتبال ساحلی شدم آن را زیاد جدی نمی‌گرفتیم تا اینکه در رقابت‌های اصفهان توانستم عنوان بهترین را به دست بیاورم. بعد از آن به تیم عمران‌سازان اصفهان رفتم که در لیگ برتر بود. چند بازیکن در تیم ملی داشتیم. اوایل رفت‌وآمد به محل تمرین برایم خیلی سخت بود و می‌خواستم بی‌خیال شوم. بعد فکر کردم دیگر از اینجا رانده و از آنجا مانده نشوم. ادامه دادم تا اینکه عید همان سال دعوت شدم به تیم ملی جوانان. یادم هست تیم ملی آن سال می‌خواست به جام جهانی ایتالیا برود. من گفتم بچه‌ها من با این تیم می‌روم. همه زدند زیر خنده. مسخره‌ام کردند. خیلی جالب بود که آقای داداش‌زاده من را تیم ملی بزرگسالان دعوت کرد. ۱۰۰ و خرده‌ای بازیکن دعوت شدند و من بین ۱۲ نفر نهایی ماندم. وقتی داشتیم می‌رفتیم فرودگاه که برویم ایتالیا در مسیر با آن بچه‌هایی که مسخره‌ام کرده بودند، تماس گرفتم و گفتم داداش ما رفتیم جام جهانی!

منصوریان می‌خواست من را زوج پادو بگذارد
من در تمرین امید‌های پرسپولیس حاضر شدم ولی توافقی نداشتیم. بعد از آن به واسطه دوستی که با آقای منصوریان داشتم، ایشان به من گفت بیا نفت تهران و بازی کن. گفت قد و هیکلت خوب است. من هم دفاع بازی کرده بودم هم هافبک دفاعی. آقای منصوریان گفت اگر سرعتت خوب باشد تو را زوج پادوانی می‌گذارم. استوک هم خریده بودم بروم ولی پشیمان شدم و گفتم به فوتبال ساحلی ادامه می‌دهم. منصوریان هم به من گفت دوست داشتم کمکت کنم، اما اگر تصمیمت این است، اشکالی ندارد.

یوونتوسی هستم
من طرفدار تیم سپاهان هستم. در خارج از ایران هم یوونتوس را دوست دارم. اصلاً هم این‌طور نبوده که رونالدو به این تیم رفته و من طرفدارش بشوم. اخیراً هم که دیدید بین رونالدو و ساری مشکلاتی به وجود آمده است. شاید یکسری اتفاقات در راه باشد.