برداشت یک| دیپلماسی ورزش!

خبرورزشی/ جهانگیر کوثری؛ باید ادامه مطلب المپیک را امروز می‌نوشتم، به سردبیر هم قول داده بودم اینچنین باشد، اما چند اتفاق باعث شد در این شماره از المپیک عبور کنم و به آن‌ها بپردازم. اولین مطلب لغو مسابقات جام جهانی کشتی به میزبانی ایران بود که اتفاق کم‌اهمیت و کوچکی نیست. تبعات این کنسل شدن بسیار ادامه‌دار و به زیان کلیت ورزش ما در تمام رشته‌ها خواهد بود. این حادثه از این تاریخ در تاریخ ورزش جهان و اکثر کشور‌های دوست و دشمن دیده خواهد شد و صفحه‌اش باز خواهد بود و می‌توانند در مقاطع مختلف آنجا که به سمت و سود آن‌ها خواهد بود، از آن بهره‌برداری کنند و برای ارائه مدارک به آن استناد کنند. فرصت‌طلبانی، چون سعودی‌ها که حاضر نبودند در ایران بازی‌های خود را انجام دهند، به تکاپو بیفتند و جار بزنند. برای آنکه این موضوع اپیدمی نشود و به دیگر جریانات ورزشی کشیده نشود، باید جلوی آن را گرفت. رئیس کمیته ملی المپیک که دیپلماسی این نوع رفتار‌ها را خوب می‌داند، باید در فکر چاره‌ای برای حل آن باشد و چه کار سخت و دشواری. تطبیق سیاست‌های سیاسی جامعه امروز ما با مسائل اجتماعی و ورزشی کار آسانی نیست و گاه غیرممکن است. ورزش هنوز درگیر موضوع روبه‌رو شدن قهرمانان ما با حریفان رژیم اشغالگر است و در بعضی رشته‌ها کمیته ملی المپیک و ورزش ما دچار پیچیدگی‌های عجیبی شده‌ایم که مشکل میزبانی هم به آن اضافه شده است. ورزش اگرچه وارد عرصه‌های سیاسی گسترده نمی‌شود، اما در زمان‌هایی به دلیل خاصیت پرهیز از سیاست مجبور است موضع‌گیری‌های قاطعی بگیرد و گاه یک کشور، یک قهرمان را از دایره ورزش و المپیک دور بگذارد. در مورد جودو و ملایی این اتفاق افتاد، توطئه، لابی و وعده‌های خالی یک قهرمان را از ما جدا کرد، اما باید از تیم‌های خود، فدراسیون‌های خود محافظت کنیم و با سیاست‌های سنجیده اجازه ندهیم یک فدراسیون ما دچار حادثه‌ای شود و یا یک میزبانی آن آسان از دست برود. حالا اداره ورزش و کمیته ملی المپیک نیازمند سیاست‌های صحیح و سنجیده و دیپلماسی واقعی است. همین.