برداشت یک| قحط‌الرجال!

خبرورزشی/ جهانگیر کوثری؛  این همه فوتبالی‌های مدیر، این همه دلسوز و علاقه‌مند به استقلال کجایند؟ مردان کارآمد نایاب شده‌اند؟ در حالی که تعدادی از آن‌ها در بالاترین سطوح فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و حتی ورزشی در حال مدیریت و اجرای طرح‌های مدیریتی و دکترای خود در جامعه امروزی ایرانند. این اسم مرکب قحط‌الرجال را طوری ساخته‌اند که رجال توانا نتوانند به میز‌های مدیریتی نزدیک شوند. میرزا تقی‌خان امیرکبیر پس از عزل شدن به کاشان تبعید شد و در بین راه در کاروانسرایی با مردی عاقل و سرد و گرم چشیده به صحبت پرداخت و آن مرد نظر امیر کبیر را در مورد شرایط آن روز پرسید که امیر چه می‌شود این دیار و چه کنیم، امیرکبیر مقابل او ایستاد و با خنده تلخی گفت: من ابتدا فکر می‌کردم که مملکت وزیر دانا می‌خواهد و مدتی بعد به این نتیجه رسیدم که مملکت شاه دانا می‌خواهد، اما اکنون می‌فهم که مملکت ملت دانا می‌خواهد. اداره مملکت که با توصیه عمه و خاله میسر نمی‌شود. امروز در فوتبال هم گرفتار نوعی عقل‌گردانی به دست عده‌ای حامی فوتبال شده‌ایم که با تجمع ۵۰ نفره قادرند روی تصمیم‌گیری عقلایی تأثیر بگذارند و از کم اندیشان اسطوره بسازند. بدون آنکه معنای اسطوره را برایشان تعریف کرده باشند و اینان می‌روند و از سوهان تپه برای استقلال و پرسپولیس رئیس می‌آورند. آدم‌ها کنار می‌مانند و یا کنارشان می‌گذارند وگرنه مگر می‌توان باور کرد که این سرزمین این اندازه از مدیران تنگدست باشد! حتماً هستی و زندگی بر سطح می‌گذرد که چنین مردان استوار و دانا در کنار می‌نشینند و میدان را خالی می‌کنند، انگار فصلی دیگر است و کسی به پیشواز زمستان نمی‌رود و هیچ‌کس استقلال را دوست ندارد و با هم داریم در منگنه دنیا فشرده می‌شویم. برویم به دنبال انسان‌های بزرگ و دانا. انسان‌های قامت برافراشته، مدیران با تدبیر، با چراغ به دنبال‌شان روان هستیم تا از این شرایط پیر و فرتوت خارج شویم و بتوانیم چهره یک مدیر خنده بر لب که بتواند در دنیای کم عمق امروزی خوب شنا کند و به ساحل برسد و عشق به مردم را داشته باشد و شور و نشاط در بین اهالی فوتبال به پا کند و دست‌های خسته را در آغوش هم کند و پیروزی را مهیا کند و یک غباررویی در مکتب استقلال انجام دهد. وزیر در این خانه قحط‌الرجال نیست اگر تنگ‌نظری‌ها بگذارد.