به گزارش خبرورزشی، حسین پورحمیدی، دروازه‌بان دوم و جوان استقلال این روز‌ها هزاران کیلومتر دورتر از مرکز کرونا (تهران) در ایران مشغول تمرین در زمین‌های خاکی روستای حمیدی در منطقه شُعِیبیه شوشتر است.
کجایی؟ چه می‌کنی و در چه حالی؟
کنار خانواده‌ام در روستای محل تولدم هستم.
آنجا کرونا نیست؟
نه! اصلاً! الحمدلله حتی یک مورد هم نیست.
اهالی روستای‌تان درباره کرونا چه می‌گویند؟
خیلی از اینکه کرونا به اینجا (روستای حمیدی) بیاید وحشت دارند ولی هر روز همه به مزرعه می‌روند و در زمین‌های کشاورزی گندم و برنج می‌کارند.
هوای جنوب گرم است؟
بله! اینجا خیلی گرم شده! خیلی‌ها کولرهای‌شان را روشن کرده‌اند. شاید هم به خاطر همین گرماست که کرونا در این منطقه نمی‌آید.
بالای ۳۰ درجه؟
نه! ولی دیروز ۲۷ درجه بود.
فرصت داری تمریناتت را هم انجام بدهی؟
بله! چون برادرم حسن (قُل دیگر برادران پورحمیدی) از انزلی به خانه برگشته به خاطر بودن او بیشتر و بهتر تمریناتم را دنبال کردم. اگر او برنمی‌گشت وضعیت سخت‌تر می‌شد.
در روستا زمین چمن دارید؟
نه بابا! این روستا فقط یک زمین خالی خاکی دارد که می‌رویم آنجا و می‌دویم. توپ را هم به هم شوت می‌زنیم ولی نمی‌توانیم شیرجه بزنیم، چون ممکن است مصدوم شویم. ولی باز هم همین خوب است.
از بهزاد غلامپور خبر داری؟
بله! آقا بهزاد پیگیر وضعیتم است.
از تغییرات مدیریتی در باشگاه خبر داری؟
بله! آقای فتح‌الله‌زاده آمده است. هنوز او را از نزدیک ندیده‌ام ولی از وقتی بچه‌تر بودم یادم هست هر زمان او در باشگاه بود تیم استقلال پرستاره و موفق بود. فکر کنم بیشترین جام‌های استقلال بعد از انقلاب با مدیریت او به دست آمده است. امیدوارم حضورشان باعث شود تیم روبه‌راه‌تر شود.
