نظرسنجی

نتیجه بازی استقلال - ذوب آهن؟
۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه

دو، سه ماه قبل بود که وزارت ورزش از توافق با مجلس شورای اسلامی و صدا و سیما درباره پرداخت حق پخش تلویزیونی رقابت‌های لیگ برتر به فدراسیون فوتبال خبر داد.

به گزارش خبرورزشی، صادق درودگر رئیس کمیته بازاریابی فدراسیون فوتبال اعلام کرده این توافق در بهترین حالت ۴۰ میلیارد تومان به حساب فوتبال ایران واریز می‌کند. اگر اصل را به همین «بهترین حالت» بگیریم و قرار باشد به همه تیم‌ها یکسان پول بدهند، به هر تیم ۲/۵ میلیارد تومان می‌رسد، اما ضرورت دارد چند نکته را مطرح کنیم:

۱- در همه لیگ‌های بزرگ دنیا سه اصل مورد توجه قرار می‌گیرد که به صورت همزمان در پرداخت حق پخش مورد توجه قرار می‌گیرد. ابتدا درصد پخش عادلانه بین همه تیم‌ها (که حدود ۵۰ درصد پول‌ها را شامل می‌شود) و توجه به دو نکته جایگاه تیم در جدول و میزان شهرت و محبوبیت تیم. اگر فرض را بر این بگیریم که باید به استقلال و پرسپولیس بیشتر پرداخت شود، این مبلغ بسیار کمتر از این هم خواهد شد. حالا فرض کنید قرار باشد به هر تیم ۱/۵ میلیارد برسد. این پول چه اندازه از هزینه‌های وحشتناک تیم‌ها را تأمین می‌کند؟ این مقدار پول خرید یک بازیکن می‌شود؟ در لیگی که رو به پایان است، تیم‌هایی بوده‌اند که بیش از ۱۰۰ میلیارد هزینه کرده‌اند.

۲- لیگ برتر انگلیس در قراردادی سه‌ساله حق پخش تلویزیونی بازی‌ها را با رقم سالی ۴۸ هزار میلیارد تومان (یعنی بیش از هزار برابر حق پخش ایران) واگذار کرد. این پول بخش قابل توجهی از هزینه تیم‌های حاضر در لیگ برتر را پوشش می‌دهد.

۳- در لیگ سری A درست تقسیم عادلانه بین همه تیم‌ها ۲۰ درصد است و باقی پول بر اساس محبوبیت تیم‌ها و جایگاه آن‌ها در جدول توزیع می‌شود. به این ترتیب تیم قهرمان سری A (یوونتوس) ۱/۸ هزار میلیارد تومان از حق پخش دریافت می‌کند.

۴- در لالیگا توزیع پول حق پخش صدای همه تیم‌ها را درآورده است. در این لیگ نیمی از پول حق پخش یعنی ۸۴۰۰ میلیارد تومان بین دو تیم (رئال و بارسا) تقسیم می‌شود و ۸۴۰۰ میلیارد تومان هم به دیگر تیم‌ها می‌رسد. با این حال آن‌قدر این رقم درشت هست که بخشی از نیاز تیم‌ها را برآورده کند.

۵- در لیگ ترکیه حدود ۴ هزار میلیارد تومان برای حق پخش بازی‌ها به تیم‌ها اختصاص پیدا می‌کند. در این لیگ جدا از جایگاه تیم‌ها در جدول پایانی لیگ، به مساوی و برد تیم‌های حاضر در لیگ هم پاداش داده می‌شود.

۶- قبول داریم که مقایسه لیگ غیر‌حرفه‌ای ما با لیگ‌های بزرگ دنیا چندان منطقی نیست، اما باید بپذیریم که با ریز کردن درصد‌ها می‌توان به یک قیاس علمی و درست رسید. اگر تناسب هزینه‌ها و مخارج را در یک تیم حاضر در این لیگ‌ها پیدا کنیم متوجه خواهیم شد که حق پخش پرداخت شده برای لیگ برتر ایران تا چه اندازه ناعادلانه است. 

۷- آدیداس که روزی بر تن بازیکنان ما بود به این دلیل حاضر به امضای قرارداد اسپانسری نشد که مدعی بود فدراسیون فوتبال ایران نمی‌تواند تضمین دهد سالانه ۱۰۰ هزار پیراهن اصل تیم ملی به فروش برسد. واقعاً نمی‌توان چنین تضمینی داد. در کشوری که تیم‌ها نه از فروش محصولاتشان از جمله پیراهن درآمد مناسب دارند و نه از راه حق پخش تلویزیونی، چرا نباید فوتبال، ورشکسته شود؟

وب‌گردی و دیدنی‌های ورزش

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرسنجی

نتیجه بازی استقلال - ذوب آهن؟

پربازدید امروز

آخرین خبرها

منهای ورزش

بازرگانی