خبرورزشی/ محمدرضا مدنی؛ هنوز تصویر احمد مددی، معاون ورزشی باشگاه استقلال در جلسه قرعهکشی مرحله نیمهنهایی جامحذفی را در ذهن داریم که پس از تعیین قرعه استقلال با پرسپولیس، سرش را به علامت تأسف به چپ و راست تکان داد! نوعی اندوه از دیدار با رقیب همشهری که در همه کشورهای فوتبالی اتفاقاً موجب خوشحالی و هیجانِ افزونتر بین طرفداران این رشته میشود.
گروههای حساس
اما مسئولان سازمان لیگ، مربیان هر دو تیم و جامعه داوری از روزی که اعلام شد این دو تیم چهارشنبه، پنجم شهریور به مصاف هم میروند دچار هول و هراس شدند.
- یکی در اینباره که چطور این مسابقه را در روزهای دهه اول محرم برگزار کنند؟
- دیگری اینکه چطور به استراحت قبل از ورود به لیگ قهرمانان آسیا بپردازند؟
- داوران هم به این دغدغه که چه داوری برای قضاوت خوب است، ایرانی یا خارجی؟
ترس از باخت
به راحتی میتوان این هراس را از شروع ماجرای درخواست تعویق دربی از سوی سرمربیان هر دو تیم حس کرد! همه میدانیم شکست در دربی تا چه اندازه جایگاه سرمربیان دو تیم را سست میکند! بیشک یکی از دلایل مجیدی و گلمحمدی هم میتواند این باشد که مبادا باخت احتمالی در دربی آنها را در نگاه هواداران مربی ناکارآمد جلوه بدهد!
مُرفّهین راحتطلب
تماس تلفنی مربیان از یک سو و درخواست کتبی رسولپناه (مدیرعامل پرسپولیس) و مسئولان باشگاه استقلال برای این منظور به سازمان لیگ شاهد این ماجراست که فوتبالیستهای ایرانی با درآمدهای مطلوب ریالی و بعضاً دلاری همواره بیش از هر چیز نگران استراحت کردنشان هستند! در حالی که با ارقامی که برای هفتهای دو ساعت فوتبال بازی کردن دریافت میکنند به مراتب کافی است و آنها را در جمع طبقه مرفه اجتماع قرار میدهد. اگر دنبالکننده اخبار فوتبال باشید قطعاً جمله «با برگزاری دیدارهای فشرده وقت استراحتمان کم میشود» را بارها و بارها از زبان بازیکنان، سرمربیان و مدیران باشگاهها شنیده اید در حالی که همین حالا مسابقات لیگ قهرمانان اروپا پس از چند ماه وقفه ظرف یک ماه با برگزاری دیدارهای فشرده ۳ یا ۴ روز درمیان در کشور پرتغال به صورت متمرکز برگزار شد و دیدارهای یوفا کاپ هم به همین شکل در آلمان به پایان رسید! نه کسی غر زد و نه به استراحت فکر کرد!
مرگ و حادثه در اروپا نیست؟
اینکه ظرفیت برگزاری بازیهای بزرگ را نداریم شاید ریشه در کمبود چنین مسابقاتی دارد و یا شاید به واسطه بروز برخی اتفاقات ناگوار در مسابقات لیگ، جامحذفی یا دیدارهای ملی در استادیومهای کشورمان باشد که اتفاقاً نمونههای مشابه آنها بارها و بارها در همان اروپا که مهد فوتبال و پیشرفت است اتفاق افتاده و جان شمار زیادی از طرفداران فوتبال را هم گرفته است. از درگیریهای خیابانی در انگلیس، آلمان و ایتالیا گرفته تا خسارتهای آنچنانی به شهرها، ولی باز هم بارها و بارها میزبان دیدارهای بزرگ، حساس و رقابتهای نفسگیر بین غولهای اروپا با هم یا تیمهای بزرگ کشورها با یکدیگر بودهایم. آث میلان و اینترمیلان، بارسا و رئالمادرید، چلسی با منچستریونایتد، بایرنمونیخ با دورتموند و پاریسنژرمن با لیون! اما به محض اینکه قرار میشود استقلال و پرسپولیس با هم بازی کنند همه اهالی فوتبال، نیروهای انتظامی، آتشنشانی و اورژانس به هول و ولا میافتند که چه اتفاقی میخواهد بیفتد! هنوز از یاد نبردهایم اتفاقات مربوط به برگزاری سوپرجامی که باید بین استقلال و پرسپولیس برگزار میشد ولی مسئولان باشگاه استقلال بدون هیچ بهانهای از حضور در مصاف با پرسپولیس طفره رفتند!