خبرورزشی/ فرهاد اشراقی؛ AFC قبل از بازی پرسپولیس و الدحیل ناگهان بنعطیه را بخشید تا این سؤال مطرح شود که اگر جای پرسپولیس و الدحیل عوض میشد هم AFC این کار را میکرد؟! بخشش بنعطیه حتی اگر قانونی باشد، برمیگردد به نفوذ قطریها در AFC، اما اگر باخت پرسپولیس را کلاً به این مسئله ربط بدهیم، به بیراهه رفتهایم. واقعیت این است که الدحیل در فاز هجومی خطرناکتر از التعاون عربستان بود، ولی پرسپولیس در خط حمله زهردار به نظر نمیرسید. تیم گلمحمدی در این چند مسابقه مهاجم ششدانگ نداشته و البته کمبود مهدی ترابی را هم به شدت حس کرده است. بازیکنان جدید پرسپولیس البته بازیکنان بدی نیستند، ولی خب این تیم در مرکز میدان نیاز به بازیکن بزرگی مثل مهدی ترابی دارد که بتواند در لحظات و بازیهای حساس به قول معروف بازی را درآورد. کاری که ترابی در لیگ برتر ۶، ۷ بار برای پرسپولیس انجام داد.
بعد از شکستهای زنجیرهای شهرخودرو و سپاهان، استقلال از پس الشرطه عراق برنیامد و پرسپولیس به نماینده قطر باخت تا یک بار دیگر باور کنیم تیمهای عربی به شدت پیشرفت کردهاند و در آسیا هیچ بازی سادهای وجود ندارد. استقلال در مرحله گروهی سه بازی کرده که هیچکدام را نبرده و فعلاً آخر است، پرسپولیس هم رفت و برگشت به الدحیل باخته و حتی الشارجه را نبرده و کارش برای صعود و به خصوص صدرنشینی به، اما و اگر کشیده شده است. با این اوصاف اگر بخواهیم همه چیز را به داوری و نفوذ رقبا در AFC ربط بدهیم، همان بلایی سرمان میآید که در تیم ملیِ ویلموتس آمد. واقعیت آن است که ما نباید گول رنکینگ آسیا را بخوریم و لیگ قهرمانان آسیا به ما نشان میدهد دیگر آقای فوتبال آسیا نیستیم و جام جهانی رفتن هم به این آسانیها که عدهای فکر میکنند، نیست.
حالا پرسپولیس باید روز آخر (پنجشنبه) با شارجهای بازی کند که ۴ بر ۲ همین الدحیل را برده بود. مسلماً کار سخت است، ولی پرسپولیس هم مثل استقلال چارهای جز بردن ندارد. این اولین و آخرین راهکار است.