خبرورزشی/ مدیریت فوتبال؛ روزی که احمد سعادتمند مدیرعامل استقلال شد خیلی‌ها گفتند او منصوب وزارت ورزش است و حمایت می‌شود پس حداقل ۲ سال ماندگار است اما عمر حضور سعادتمند در استقلال به ۶ ماه هم نکشید و در نهایت او برکنار شد. سعادتمند با اینکه زحماتی کشید اما خروجی کارش چندان مثبت نبود و بیش از هر چیزی اختلافات او با فرهاد مجیدی به چشم آمد. نکته اینجاست که مدیران قبل از سعادتمند حتی ضعیف‌تر هم بودند و نمرات منفی در کارنامه آنها به مراتب بیشتر از نمرات مثبت بود. در پرسپولیس هم با وجود پوکر قهرمانی نمی‌توان به خیلی از مدیران نمره مثبت داد و پرسپولیس بیشتر نان مربیان و بازیکنانش را خورد که قهرمان شد. در پرسپولیس هم مثل استقلال خبری از ثبات مدیریت نبوده و شما به جز علی‌اکبر طاهری مدیری را پیدا نمی‌کنید که مثلاً ۳ سال مانده باشد. البته در مجموع و در این ۵، ۶ سال اخیر وضعیت مدیریتی در پرسپولیس کمی بهتر از استقلال بوده اما اگر فکر کنیم پرسپولیس به این دلیل است که ۴ سال قهرمان می‌شود به بیراهه رفته‌ایم. مسلماً در قهرمانی‌های پرسپولیس نقش برانکو خیلی برجسته بود و البته بازیکنان پرسپولیس هم به‌مراتب بهتر از استقلال کار کردند.
سؤال مهم مردم از وزارت ورزش این است که چرا در پرسپولیس و استقلال چیزی به اسم ثبات مدیریت وجود ندارد؟ مگر این مدیران را خودتان انتخاب و حمایت نمی‌کنید؟ مگر نه اینکه یک مدیرعامل را با مطالعه و شناخت انتخاب می‌کنید و طرف استقلال رأی دارد؟ خب پس چرا ۶ ماه ۶ ماه عوض می‌شوند و دوباره مدیر سازمانی دیگری را می‌گذارید؟ آیا نمی‌شود قبل از انتخاب هر مدیر کمی بیشتر تحقیق کرد؟ استقلال نمونه باشگاهی است که به زعم تمام کارشناسان و اهل فن در تمام سال‌های گذشته چوب مدیریت را خورده و بابت ضعف آشکار مدیریتی لطمات بسیاری خورده است. آبی‌ها ۸ سال است که قهرمان لیگ برتر نشده‌اند و در این سال‌ها فقط یک قهرمانی جام حذفی گرفته‌اند. پس به طور طبیعی بخشی از انتقاد هواداران استقلال از وزارت ورزش به این دلیل است که درست هم به نظر می‌رسد. البته نه اینکه وزارت تعمداً قصد تضعیف استقلال را داشته باشد اما به هر حال همین انتخاب غلط مدیران و تغییرات پی‌درپی آنها ضربات جبران‌ناپذیری به استقلال زده و انگار قرار هم نیست جلوی این وضعیت گرفته شود.
