خبرورزشی/ سید مهدی فاطمی؛ وزیر ورزش از خصوصی شدن استقلال و پرسپولیس تا پایان پائیز  خبر داد!

وعده ای که با همه سر خرمن بودنش اما امید را در دل هواداران خوش باور  این تیم ها برای ورود به دنیای حرفه ای زنده کرده است. هوادارانی زخم خورده که صدای اعتراضشان به نحوه اداره این دو قطب بزرگ پایتخت توسط مدیران بیگانه با فوتبال به رغم تعطیلی لیگ و عدم فرصت حضور در استادیوم ها ،  در فضای مجازی و برخی میعادگاه های از پیش تعیین شده همچون مقابل مجلس شورای اسلامی، ساختمان وزارت ورزش در خیابان سئول و ساختمان دو باشگاه گوش فلک را کر کرده است.

طرفداران این دو تیم از عملکرد سعادتمند مدیر قبلی استقلال و رسول پناه سرپرست مستعفی پرسپولیس سخت آزرده خاطر، مایوس و نگران هستند. این افراد در شرایطی سکان دار دو باشگاه صاحب نام شدند که گزینه های واجد شرایط تری برای احراز این پست وجود داشت اما تصمیم وزیر ورزش برای انتصاب این نفرات تغییر نیافته و در نهایت اتفاقاتی افتاد که منجر به کناره گیری هر دو  شد. 

به جرات می توان بزرگی استقلال و پرسپولیس را در رقم خوردن شرایط فعلی دخیل دانست. اینکه مدیران ورزش و  دولت هیچگاه نتوانسته اند نیت واگذاری این دو مجموعه به بخش خصوصی را جامه عمل بپوشانند  جدای آنکه از اختیاراتشان خارج بوده است ، به نوعی مبین جایگاه ویژه ایست که دارند. هواداران سرخآبی بیش از هشتاد درصدجمعیت ایران را شامل می شوند . به این تعداد جمعیت چشمگیر ایرانیان خارج از کشور را اضافه کنید. مشابه این را کجای دنیا می توان یافت؟ این یعنی فراتر رفتن از قدرت یک وزیر و حتی هیات دولت! دولتی که غرق در مشکلات ریز و درست فرهنگی ، سیاسی و اقتصادی ست و در اکثر جبهه ها متحمل شکست های سختی شده است! 

اداره چنین باشگاه هایی که در صورت مدیریت درست می توانند به خود گردانی و حتی درآمد زایی برسند را به چه افرادی می‌توان سپرد؟ این سوال را اگر پاسخی بود قطعا تاکنون دهها بار موضوع واگذاری به سرانجام رسیده بود اما فقدان گزینه های مناسب که مورد وثوق حاکمیت هم باشند و عدم اعتماد به مدعیان موجود   سبب شده این اتفاق در حد شعار و وعده باقی بماند!

خصوصی شدن استقلال ‌و پرسپولیس در شرایط فعلی و با رویکردی که مسوولین کشوری دارند چیزی در حد غیر ممکن است چراکه نگاه مالکانه و نظارتی نهاد های دولتی هرگز به تیم های پر طرفدار تغییر نکرده و به عبارت دیگر قصد ندارند عنان کار از دستشان خارج شود. از این رو احتمال اینکه در پایان آخرین پاییز قرن هم هیچ اتفاق مثبتی در خصوصی شدن دو تیم رخ ندهد بیشتر از وعده وعید های سلطانی فر است. لذا این یکی دو ماه  باقیمانده تا زمستان را هم به چند دهه انتظار سنجاق کرده و کوش می‌خوابانیم بلکه اراده رها سازی واقعی استقلال و پرسپولیس پر روح حاکمیت طنین انداز شود.