خبرورزشی/ سیدحسن صفوی؛ به نظرم کاراته را کاراته‌ای‌ها از المپیک حذف کردند. کاراته ۵۰ سال گذشته چندین‌بار فرصت حضور در المپیک را داشت اما دیدگاه‌های محدود و عملکرد ضعیف مسئولان ارشد فدراسیون جهانی و عدم ارتباط سطح بالای دولت‌ها و کمیته ملی المپیک باعث شد دیده نشود. این قسمتی از صحبت‌های احمد صافی سرمربی ایرانی تیم ملی کره‌جنوبی است.
نظر شما به عنوان یک مربی لژیونر درباره حذف کاراته از المپیک ۲۰۲۴ چیست؟
کاراته را کاراته از المپیک حذف کرد! به نظرم در ۵۰ سال قبل، چندین بار کاراته فرصت المپیکی شدن را داشت اما دیدگاه‌های محدود و عملکرد ضعیف مسئولان ارشد فدراسیون جهانی و عدم ارتباط سطح بالای دولت‌ها و کمیته ملی المپیک باعث شد دیده نشود. به‌خاطر یکسری منافع خیلی کوتاه‌مدت و یکسری درآمدهای خیلی کم، کاراته راهش را برای رسیدن به المپیک هموار نکرد. حتی وقتی برای المپیک توکیو خواست برود، فقط میزبانی ژاپنی‌ها این کار را هموار کرد.
اما اسپینوز، رئیس فدراسیون جهانی گفته حذف کاراته پشت‌پرده سیاسی دارد، حالا چرا پشت‌پرده سیاسی؟
فکر کنم جدال داخلی قدرت‌های داخل کشورها و کمیته المپیک هست. مثلاً شاید خوششان نیاید از ژاپن دو رشته رزمی در المپیک بماند، یا اینکه بعضی رشته‌ها مثل تکواندو که خیلی مورد حمایت کره هست در آینده به مشکل بخورد. یا حتی با تأیید دوباره کاراته، ووشو هم برای حضور در المپیک شانسی نداشته باشد، البته اگر کاراته مدیریتی با تعامل خوبی داشت باید قبل از ۱۹۸۸ المپیکی می‌شد و کلی داستان دیگر، کشتی و بعضی رشته‌ها هم بیشتر لب تیغ می‌رفتند. فراموش نکنید همه مسابقات جهانی کاراته بالای ۱۰ هزار نفر تماشاچی داشته و این خطر حذف رشته‌های دیگر در آینده را بیشتر می‌کند.
قبول دارید برای حضور کاراته به المپیک توکیو، فدراسیون جهانی هم سخت‌ترین مسیر را پیش پای فدراسیون‌ها گذاشت؟
بله متأسفانه فدراسیون جهانی کاراته سخت‌ترین و طولانی‌ترین ماراتن را برای انتخابی‌ها گذاشت. واقعاً همه ورزشکاران در این مسیر طولانی آسیب دیدند و خسته شدند. فدراسیون‌ها هم خیلی هزینه کردند. کاری که با ۴ رویداد می‌شد انجام داد را با ۱۴ مسابقه انجام دادند! این مسابقات هزینه‌های زیادی برای فدراسیون‌های ملی و ورزشکاران داشت، بدون پاداش برای آنها. یک قهرمان برای آمادگی باید کلی هزینه کند اما هر مسابقه نهایتاً ۵۰۰ تا ۷۰۰ یورو پاداش دارد. به نظرم فدراسیون جهانی بیشتر دنبال درآمدزایی بود تا به فکر ورود کاراته به المپیک. این رفتارها خیلی به کاراته لطمه زد. به هرحال وقتی کارشناسان المپیک عملکرد کاراته را بررسی می‌کنند بدون تعارف مسائل فنی را کنار می‌گذارند. عدم ارتباط درست باعث شد تا ما دیر به المپیک برویم و هنوز نرفته هم از المپیک حذف شویم.
اوضاع تمرین تیم ملی کاراته کره چطور است، ظاهراً شما با شیوع کرونا تا به امروز فرصت برگشت به ایران را نداشتید، از شرایط کاراته کره‌جنوبی برای ما بگویید؟
بعد از شیوع کرونا ما هیچ‌گونه کمپ تمرینی نداشتیم اما آنلاین آموزش می‌دادیم. من از اول شیوع کرونا تا به امروز در کره هستم و هنوز شرایط برای برگشتم به ایران مهیا نشده است. تیم ملی کره تقریباً ۲ هفته است با ورود به کمپ تمرینی برنامه‌ها را شروع کرده است. ما ناخواسته درگیر یک اتفاق شدیم وقتی کرونا آمد کمپ‌های تیم ملی کره تعطیل شد. قرار بود سه هفته دیگر اردوها شروع شوند اما بیش از ۹ ماه اردوها تعطیل بود. البته ما هم در این مدت برنامه می‌نوشتیم و به کاراته‌کاها می‌دادیم تا آنها تمرین کنند و چکیده گزارش کارهایشان را برای ما می‌فرستادند.
حمایت دولت از کاراته در کره‌جنوبی چطور است؟
کاراته در کره‌جنوبی طرفدار ندارد، جمعیت فعال کل کاراته‌کاها در کره‌جنوبی ۵۰۰ نفر هم نمی‌شود. ما ۱۲ ملی‌پوش داریم که دولت همه‌جوره از نظر حقوقی، امکانات تمرینی و... حمایت می‌کند. تیم من ۲ گروه است؛ یک گروه از سال ۲۰۰۸ تا۲۰۱۴ شاگران من بودند، به جز سال ۲۰۱۳ که من در کره نبودم. من با این تیم مدال طلای آسیا، نقره آسیا، ۷ مدال برنز بازی‌های آسیایی، طلای دانشجویان جهان، نقره هنرهای رزمی و یک مقام سومی در مجموع کاراته‌وان اندونزی را گرفتیم. موفقیت‌های ما با حمایت فدراسیون کاراته کره خیلی چشمگیر بود، حتی سال ۲۰۱۲ تعداد مدال‌های انفرادی تیم ملی کره چهارتایی شد و آن سال ایران سه مدال گرفت.
حضور مربیان لژیونر در شرق آسیا چقدر برای کاراته ایران مفید است؟
حضور مربیانی مثل رشیدنیا در ماکائو، کرک‌آبادی در هنگ‌کنگ، بنده در کره‌جنوبی، رضا سیدی در یکی از استان‌های چین، علیرضا سلیمانی در مالزی و... به سود کاراته ایران است. واقعاً در شرق آسیا که مهد هنرهای رزمی است، کاراته روی دست مربیان ایرانی می‌چرخد. این برای هرکشوری افتخار است که مربیان لژیونر در دنیا داشته باشد، در ایران ما چقدر مربی کروات داریم؟ خوب این به سود آن کشور است. من فکر می‌کنم کاراته در ورزش ایران پرچمدار مربیان لژیونر است، دستاورد بزرگی برای کاراته که علاوه بر اینکه تأثیر زیادی در جامعه دارد، منافع زیادی هم برای افراد دارد. نادر بیگی و خواجه حسینی در امارات کار می‌کنند، روحانی در روسیه، رضا رفعتی در قطر و مربیان دیگری داریم که در تیم‌های ملی و باشگاهی برای کشورهای دیگر فعالیت می‌کنند.
