خبرورزشی/ محمدرضا مدنی؛ علی فتح‌الله‌زاده از اینکه فرهاد مجیدی با اسماعیل خلیل‌زاده دیدار کرده باشد اصلاً متعجب نشد اما بیشتر از رفتار احمد مددی متعجب بود که چرا در قبال این اتفاقات منفعل بوده است!
قبل از هر پرسشی به شایعه دیدار اسماعیل خلیل‌زاده و فرهاد مجیدی بپردازیم. آیا در این موقعیت که استقلال صدر جدول است و تیم آرامش نیاز دارد چنین دیداری که گفته شده اصلاً هم اتفاق نیفتاده لازم بود؟
فوتبال مانند یک آکواریوم است که از هر طرف می‌توان داخلش را دید. گاهی ماهی‌های کوچک فکر می‌کنند اگر پشت یک تکه سنگ پنهان شوند کسی آنها را نمی‌بیند در حالی که بالاخره دیده می‌شوند. ما در ماجرای مذاکرات پشت پرده استراماچونی با استقلال دیدیم که چطور بالاخره همه چیز عیان شد، گرچه ابتدا مدیران استقلال به شدت همه چیز را تکذیب می‌کردند.
یعنی این ملاقات هم روزی عیان می‌شود؟
بنده معتقدم آقای خلیل‌زاده و فرهاد مجیدی که هر دو استقلالی هستند هیچ ایرادی ندارد با هم دیدار داشته باشند. این نیست که پشت هر دیداری یک پرده‌ای باشد. مجیدی خودش استقلالی ناب است و باید خوشبینانه به این دیدار نگاه کنیم. حرف من با فکری است.
چه حرفی؟
اینکه محمود فکری باید کاملاً حرفهای رفتار کند. باید تلاشش را دوچندان کند و وقتی تیمش در تبریز تیم پرآوازه تراکتور را با ۳ گل شکست می‌دهد مطمئن باشد با این نتایج هر توطئه‌ای را خنثی می‌کند تا کسی به جایگاهش دست نزند. البته قبول دارم که فکری در این مدت تحت فشار روحی و روانی بوده است ولی چون او بازیکن من بوده دوست دارم این نصیحت را به او بکنم که وارد حاشیه‌ها نشود و به تیمش بچسبد و با نتایجش همه را وادار به عقب‌نشینی کند.
این حواشی چرا باید ایجاد شود؟
فکری خودش بازیکن استقلال بوده و می‌داند هر زمان استقلال خواسته اوج بگیرد این حواشی را برایش ایجاد کرده‌اند.
بهتر نبود در این مدت باشگاه نسبت به این شایعات درباره فرهاد مجیدی واکنش نشان می‌داد؟
من این خرده را به احمد مددی مدیرعامل باشگاه می‌گیرم که چرا در این برهه حساس سکوت کرده است. الان وقت حمایت از سرمربی است که با تلاش فراوان استقلال را به صدر جدول رسانده و اتفاقاً مددی باید سفت و محکم از او حمایت کند ولی این سکوت در این برهه درست نیست.
درباره خط حمله راه افتاده استقلال حرفی نمی‌زنید؟
استقلال ۳ فوروارد ویرانگر دارد که هر یک ویژگی‌های تکنیکی و گلزنی بالایی دارند اما نمی‌دانم چه حسابی است که وقتی قایدی در زمین دیاباته را کنار خودش می‌بیند از این رو به آن رو می‌شود و تلاشش دوچندان می‌شود. روی گلی هم که به دیاباته پاس داد دیدیم که چقدر تلاش کرد تا توپ را به او برساند که این قابل تقدیر است.
