خبرورزشی/ بدمینتون؛ روزی که «چاگاتای تاشدمیر» مربی سرشناس ترکیه‌ای در صدد کشف استعدادهای در بدمنیتون این کشور بود هرگز گمان نمی‌کرد کشف او بتواند روزی برای ترکیه تاریخ‌سازی کند. دختری که امروز در رتبه ۳۲ جهان قرار دارد و هر کشوری در خاورمیانه آرزوی داشتن ستاره ای مانند «نسلیهان یگیت» را دارد.
یگیت بازیکنی است که تمام خصوصیات بدمینتون‌بازهای خاورمیانه‌ای را دارد قد مناسب (۱۷۸ سانتی‌متر) و فیزیکی که بیشتر قدرتی است و سرعت را در لحظه می‌تواند چاشنی کارش کند. نایب قهرمان بدمینتون اروپا در سال ۲۰۰۹ و اولین بدمینتون‌باز ترکیه‌ای حاضر در المپیک عملکرد استثنایی ندارد که بتوان آن را برای رقبایش تهدیدی دانست ولی نکته حائز اهمیت در بازی او گام‌های بلند و صحیح و دراپ‌های مرگ‌آور است. ستاره ترک‌ها با فکر بازی می‌کند و یک اشتباه را چندین بار تکرار نمی‌کند درست مثل یک شطرنج‌باز.
نسلیهان درست است هوش حرکتی و تجربه و تکنیک بالای کارولینا مارین یا تای سو یینگ را ندارد اما با تلاش و دوندگی جبران کاستی هایش را در زمین می‌کند.
در بازی با کارولینا مارین عملکرد خوب ستاره ترک‌ها را نمی‌شد نادیده گرفت. بازی که برای مارین یک بازی تدارکاتی بود و برای یگیت یک تجربه و درس بزرگ. نسلیهان در آن بازی متوجه تفاوت کلاس بازی بدمینتون خاورمیانه و بخصوص خودش با کلاس جهانی شد. او به خوبی دانست فرصتی برای اشتباه وجود ندارد و رقیب بی‌رحمانه تشنه امتیاز است پس شما از شروع بازی یا همان زدن سرویس نباید اشتباهی کنید.
ستاره ترکیه روزی دو جلسه بدنسازی سنگین و به قول خودش تا سر حد بیهوشی را انجام می‌دهد و بدون شکایتی به تمرینات فنی پس از بدنسازی می‌پردازد. در بازی‌های فجر ۲۰۱۵ اصلاح و پیشرفت یگیت را می‌شد به راحتی مشاهده کرد و آویختن طلا بر گردنش و جبران شکست قبلی نشان داد او بازیکنی است که دنبال اصلاح خود است و فرصتی برای بهانه ندارد.
یگیت تمرینات خود را در زادگاهش یعنی بورسا انجام می‌دهد و تا کنون به اردوی خاصی برای تمرینات نرفته و از مربی وطنی هم استفاده می‌کند چیزی که مشابه آن در کشور ما نیز وجود دارد، مربیان وطنی و اردو در داخل کشور اما تفاوت نتیجه‌گیری از زمین تا آسمان است. بازیکنان ایرانی در رقابت‌های خارجی عملکرد بسیار ضعیفی دارند و نامی در جهان برای ما در عرصه بازی نیست.
باید روزی به دلایل این موضوع با دقت پرداخت که کجای کار ما اشتباه است اگر استعدادهای خوبی در کشور داریم پس خروجی کار چرا اینقدر ناامید کننده است. باید تحلیل شود مشکل از دانش مربیان است یا تمرینات کم و ضعیف بازیکنان آنچه که مبرهن و مشهود است در بدمینتون خود بازیکن بیشترین نقش را دارد و هیچ توجیهی برای بازیکنی در سطح جهانی وجود ندارد که به علت خستگی بازی را واگذار کند.
پیام نسلیهان یگیت به تمام بازیکنان خاورمیانه و به خصوص کشور ما این است: «بهانه نگیر و تقصیر را گردن فرد یا امکانات نینداز این تویی که باید در زمین بدرخشی پس دنبال رفع اشکالات باش و به ستاره شدن فکر کن.»
