خبرورزشی - بازی امیر جباری بسیار روان، منظم و با سرعتی قابل قبول است. بیننده بازی امیر در گام اول یک چیز را به خوبی متوجه خواهد شد و آن هم این است که ملی پوش ایرانی عرف بازی بدمینتون را به خوبی می داند. ستاره بدمینتون ایران با وقار بازی می کند و کمتر مایوس می شود و باید گفت سبک و شخصیت بازی امیر کم شباهت به بازی ایرانی هاست و سعی در زیبا بازی کردن دارد تا نتیجه خالص از بازی گرفتن انگار بیننده بازی یورگنسن دانمارکی را با ورژن ایرانی می بیند و دلخوش به لحظات خوبی در بازی است.
اگر بخواهیم سبک بازی جباری را مورد بررسی قرار دهیم باید با انصاف بگوییم که با بازی های کم برون مرزی سبب این شده که بسیاری از ملی پوشان بدمینتون کشور بازی های اول را با استرس پشت سر بگذارند و از این رو بسیاری از بازیکنان عملکرد ایده آل تمرین را ندارند.
نقاط قوت در بازی امیر جباری را باید اینگونه توصیف کنیم که او بیشتر به عقب زمین حریف دلخوش است و با فرستادن شاتل به عقب زمین حریف هم برای خودش وقت برای تمرکز بیشتر می خرد و هم ایجاد استراتژی جدید را در دستور کار خود قرار می دهد.
امیر اسمش های قدرتمندی دارد چه در جامپ اسمش چه در اسمش های عادی که علاوه بر قدرت کافی ضربه شکست مچ به او این امکان را می دهد که شانس امتیاز را بالا ببرد. مهمترین قسمت ضربات اسمش او در این جاست که کمتر وسط زمین را هدف قرار می دهد و به اطراف زمین ضربات را هدایت می کند.
نکته مثبت دیگر بازی جباری را باید در نت اسکیل های خوب و با دانش او دانست. نت اسکیل هایی که تکراری نیستند و بنا به شرایط به زمین حریف زده می شوند و این نشان دهنده شجاعت در بازی ملی پوش بدمینتون ایران است.
اما امیر جباری در کنار بازی چشم نواز خود معایبی دارد که باید به آنها نیز بپردازیم. اول اینکه سرعت بالا و انفجاری امیر در بازی برایش چندان سودی ندارد و نمی تواند از آن به نحوی که شایسته است استفاده کند و فرصت های لب تور را تبدیل به نت کیل کند دوم اینکه علیرغم اسمش های قدرتمند در بازی جباری کمتر از ضربات سهمگین و تمام کننده خبری است و باید منتظر بود و دید که چه زمانی مناسب است. البته در بازی های بلاروس مقابل حریف چینی کلکسیونی از اسمش های زیبای جباری را مشاهده کردیم. نکته بعدی دفع توپ ها با بک هند به وسط زمین است که حریف خیلی به زحمت نمی افتد و چالشی از جانب رقیب ایرانی نمی بیند.نکته دیگر نت اسکیل ها با ارتفاع بلند است که خطر بسیاری برای ملی پوش ما دارد که باید از ارتفاع کم کرد و ریسک را پذیرفت.
در کل باید امیر جباری را بازیکنی سرعتی با دانش بالای بدمینتون دانست که به مخاطب بازی زیبا را هدیه می دهد و صرفا به دنبال نتیجه گرایی نیست. شاید ذات کمال گرای سبک دانمارکی او نشان از آن دارد که باید بازی را به رخ حریف کشید و توانایی را به بازی گرفت و زمین نمایشگاهی برای به رخ کشیدن توانایی هاست.
