خبرورزشی - انتخابات ریاست جمهوری برگزار شد و شمارش آرا نشان داد آیتالله ابراهیم رئیسی به عنوان رئیسجمهور جدید ایران انتخاب شده و از اواسط تابستان امسال زمام امور قوه مجریه را در دست خواهد گرفت. بدون شک با روی کار آمدن دولت تازه، رویه جدیدی هم در تمام وزارتخانهها برقرار میشود و وزارت ورزش و جوانان نیز یکی از محلهایی خواهد بود که با رویکردی جدید کارش را دنبال میکند. استقلال در ماههای پایانی دولت دکتر روحانی به لحاظ مدیریتی شرایط بسیار دشواری را سپری میکند و همه در انتظار هستند تا دولت تازه نفس با اتخاذ سیاستهای جدید و روی کار آوردن مدیران متفاوت، مشکلات مالی و مدیریتی این باشگاه بزرگ را مرتفع کند. اتفاقاً تاریخ نشان میدهد استقلال اغلب اوقات پس از عوض شدن رئیس جمهور و سر کار آمدن دولت جدید دچار پوستاندازی مدیریتی شده و اتفاقات بسیار مهمی در این عرصه برایش رخ داده است.
فتح آسیا
تا اواخر دهه ۶۰ ورزش اصلاً جزو دغدغههای اصلی مردم محسوب نمیشد و با توجه به درگیر بودن کشور با جنگ تحمیلی کاملاً هم طبیعی و بدیهی بود که اولویتها روی مسائل دیگری استوار باشد ولی پس از پایان جنگ شرایط عوض شد. دولت سازندگی در تابستان سال ۶۸ روی کار آمد و از همان ابتدای کار به مقوله ورزش قهرمانی تحت عنوان فرایندی برای افزایش نشاط جامعه نگاه کرد. بسیاری از مدیران ارشد سیاسی که علاقهمند به امور ورزشی بودند، تحت عنوان رئیس فدراسیون یا اعضای ارشد هیئت مدیره تیمهای ورزشی به کار گرفته شدند. در چنین شرایطی افرادی مانند: علی آقامحمدی، محمدجواد ایروانی ، مهندس میرولد و... به هیئت مدیره استقلال آمدند و کاظم اولیایی هم مدیرعامل آبیپوشان شد. در آن مقطع سیاست بر پایه پیشبرد امور توسط مدیرعامل و سرمربی بنا گذاشته شده بود و بازیکنان عملاً ارتباطی با هیئت مدیره نداشتند. استقلال طی هشت سال دولت موسوم به سازندگی، قهرمانی و نایب قهرمانی جام باشگاههای آسیا را تجربه کرد، فاتح اولین دوره رقابتهای پیکارهای لیگ باشگاهی پس از انقلاب شد، با کاپ قهرمانی جام حذفی عکس یادگاری گرفت، جام باشگاههای تهران را فتح کرد و قهرمانی در جام استقلال قطر را نیز به دست آورد. افتخاراتی فوقالعاده ارزشمند که بعضی از آنها (مانند قهرمانی در آسیا) تا به امروز تکرار نشده است. البته فراموش نکنیم سقوط استقلال به دسته سوم هم طی همان هشت سال رقم خورد. اتفاقی که از آن همچنان تحت عنوان یک اشتباه مهم یاد میشود .
دوران پرفراز و نشیب
دولت اصلاحات در تابستان ۷۷ آغاز به کار کرد. این اتفاق درحالی رخ داد که استقلال به لحاظ فنی ماههای بدی را سپری کرده بود و ناصر حجازی فقید مأموریت داشت با جوان کردن تیم، زمینه برای کسب نتایج مطلوب در آینده را فراهم کند (اتفاقی که انصافاً هم در آن مقطع به درستی توسط سرمربی وقت آبیپوشان انجام شد) با توجه به ابقا مهندس هاشمیطبا در سمت ریاست سازمان تربیت بدنی، هیئت مدیره و مدیرعامل وقت باشگاه استقلال تغییر نکردند. زوج فتحاللهزاده و حجازی شرایط خوبی را برای استقلال رقم زد و در عرصه ملی هم صعودمان به مرحله نهایی جام جهانی فرانسه باعث افزایش چشمگیر مردم به مقوله فوتبال شد. آبیپوشان پایتخت طی هشت سالی که دولت اصلاحات بر سر کار بود، یک بار نایب قهرمانی جام باشگاهها و یک مرتبه هم عنوان سومی این مسابقات را به دست آوردند، دوبار قهرمان لیگ آزادگان شدند، دوبار جشن قهرمانی جام حذفی را برپا کردند، در تورنمنت جام پرچم ترکمنستان که در آن مقطع مسابقات باکیفیتی محسوب میشد عنوان قهرمانی را به دست آوردند و در کنار این موارد، زمینه برای لژیونر شدن تعدادی از بازیکنان استقلال نیز در همان مقطع فراهم شد. در تمام سالهای دولت سازندگی و اصلاحات، هیئت مدیره استقلال با تغییرات بسیار کمی بر مسند کار باقی ماند. علی فتحاللهزاده هم که از سال ۷۵ مدیر عامل باشگاه بود، تا سال ۸۲ این سمت را در اختیار داشت ولی سرانجام جای خود را به حسین قریب داد.
تحولات بنیادین
با روی کار آمدن دولت محمود احمدینژاد در تابستان سال ۸۴ کاملاً میشد احساس کرد که قرار است تحولات مدیریتی فراوانی در استقلال (و همچنین در پرسپولیس) ایجاد شود. اتفاقی که در نهایت طی کمتر از هشت ماه به وقوع پیوست. هیئت مدیره استقلال پس از ۱۶ سال عوض شد، حسین قریب که در روزهای پایانی دولت اصلاحات کنارهگیری کرده بود، دوباره مدیرعامل شد و مهمتر از همه اینها آنکه استقلال زیر چتر حمایتی وزارت رفاه قرار گرفت. تصمیمی که بازتاب فراوان و انتقادات زیادی را در پی داشت و در نهایت پس از یکسال، دوباره باشگاه به سازمان تربیت بدنی بازگردانده شد. رفتوآمدهای مدیریتی در استقلال طی آن هشت سال به مراتب بیشتر از گذشته شده بود ولی با این وجود افتخارات مهمی برای هواداران به دست آمد. استقلالیها در طی دوران زمامداری دولت احمدینژاد ۳ بار فاتح رقابتهای لیگ برتر شدند و دو مرتبه هم قهرمانی در جام حذفی را جشن گرفتند که در نوع خود نتایج مطلوبی محسوب میشود. البته این نکته را نیز نباید فراموش کرد که فاجعه عدم ارسال به موقع اسامی بازیکنان برای شرکت در لیگ قهرمانان آسیا (زمستان سال ۸۵) هم در همان دوران برای آبیها به وقوع پیوست .
اختلاف با وزارتخانه
روی کار آمدن دولت حسن روحانی مصادف شد با اختلاف هواداران استقلال با وزارت ورزش و جوانان؛ در همان ماههای آغازین این دولت، اختلاف نظر شدید امیررضا خادم معاون وقت وزارت ورزش با علی فتحاللهزاده زمینه برای تغییر مدیرعامل در استقلال را فراهم کرد و پس از آن، سریال تغییرات مداوم مدیران استقلال چه در قامت مدیرعامل و چه در لباس هیئت مدیره آغاز شد. ماجرایی که همچنان هم ادامه دارد. اگرچه استقلالیها طی دو ماه اول ریاست جمهوری حسن روحانی تا مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان آسیا پیش رفتند (مسابقاتی که البته از ماههای پایانی دولت احمدینژاد آغاز شده بود) ولی بهطور کلی در چهار سال اول این رئیسجمهور افتخار مهمی به دست نیاوردند. در دوره دوم دولت تدبیر و امید هم فقط یک قهرمانی در جام حذفی نصیب استقلال تهران شد. البته هنوز رقابتهای این فصل لیگ برتر و جام حذفی باقی مانده و شاید انتهای دولت دکتر روحانی برای استقلالیها با اتفاقات خوشایندی همراه شود. از زمان انتصاب مسعود سلطانی فر به عنوان وزیر ورزش و جوانان (پاییز سال ۹۵) و طرح ادعای پرسپولیسی بودن او و پسرش توسط استقلالیها، رابطه هواداران این تیم با مرد شماره یک ورزش خراب شد و این داستان همچنان ادامه دارد.