افشین نوروزی، کاپیتان مغضوب فدراسیون تنیس روی میز، دوباره به تیم ملی پینگ‌پنگ برگشت. اتفاقی که خودش معتقد است کار خدا بوده و هدیه او بابت زحماتش. پینگ‌پنگ‌باز ملی‌پوش باتجربه که هیچ وقت در شرایط سخت ناامید نشده، ایمان دارد با انتخاب شدنش، در رقابت‌های انتخابی و به شیوه تنها، یک‌بار دیگر خودش را به مخالفانش ثابت کرده است و بس؛ آن هم بعد از اتهام تبانی که آخرین بار به او زده بودند. حرف‌های نوروزی درباره انتخابی تیم ملی خالی از لطف نیست.

خیلی‌ها منتظر خداحافظی تو بودند ولی با موفقیت در انتخابی، بار دیگر حقانیتت را ثابت کردی. 
تمرینات خوبی داشتم و با انگیزه به انتخابی رفتم تا خودم را به افرادی که انتخاب شدنم را دو سال قبل برای مسابقات جهانی زیر سؤال بردند و حتی می‌خواستند مرا تخریب کنند و انگ تبانی به من زدند، ثابت کنم. در دوره‌ای سعی کردند مرا محروم کنند و به کمیته انضباطی ببرند و بحث تبانی را پیش کشیدند. آنها گفتند افشین نوروزی، در ۳۶ سالگی با تبانی انتخاب شده است. شیوه جدیدی را طراحی کردند تا به قول خودشان افشین نوروزی نتواند اعمال نفوذ کند. من هم استقبال کردم، هرچند با تجربه ۲۰ ساله‌ام اعتقاد دارم در شیوه قبلی شانس در قرعه‌کشی دخیل نبود و هرکسی از نظر سیستم استقامتی و تکنیکی شرایط بهتری داشت، انتخاب می‌شد. در شیوه جدید، قرعه‌کشی خیلی دخیل بود و مهم بود که چه کسی، به چه کسی می‌خورد. من با انتخاب شدنم در همین سیستم به دوستانی که تلاش کردند مرا حذف کنند، ثابت کردم در رشته‌های انفرادی توانمندی بازیکن، حرف اول را می‌زند و خیلی سلیقه و اظهار نظر و تغییر شرایط انتخابی نمی‌تواند تأثیرگذار باشد و کسی که توانمند باشد، می‌تواند تحت هر شرایطی پیراهن تیم ملی را بپوشد. فکر می‌کنم انتخاب شدنم کار خدا بود، نه من. فقط به عنوان یک بازیکن پشت میز می‌رفتم و انتخاب شدنم هدیه‌ای از طرف خداوند بود. عده‌ای می‌خواستند، زحمات من در این ۲۰ سالی که ملی‌پوش بودم را زیر سؤال ببرند ولی این موفقیت جواب محکمی به آنها بود تا متوجه بشوند هیچ وقت یک قهرمان بزرگ و کسی که زحمت ‌کشیده، تلاش کرده و آسیب دیده تا به این جایگاه برسد را نمی‌توانند و نمی‌شود حذف کرد. آنها باید به فکر نسل‌های بعدی باشند تا جوان‌ها با توانمندی پشت میز بیایند و امثال ما را شکست دهند تا آن موقع ما از تیم ملی خداحافظی کنیم، نه اینکه به سلیقه یکسری کنار برویم. 

مثل اینکه انتخابی حاشیه‌های زیادی داشته. درست است؟
بله... حواشی خیلی زیادی داشت. من انتخاب شدم ولی نقدهای زیادی به این انتخابی وارد است. به نظرم میزبانی بابل در شرایط آب و هوایی اول تابستان و رطوبت بالا شاید خیلی فنی و حرفه‌ای نبود، حتی اگر بخواهیم آب و هوای بابل را با شرایط آب و هوایی قطر، میزبان مسابقات قهرمانی آسیا شبیه‌سازی بکنیم هم متوجه می‌شویم اصلاً کار منطقی‌ای نیست. چرا که شاید آب و هوای داخل شهر بابل و دوحه یکی باشد ولی قطعاً شرایط سالن‌های قطر، با سیستم‌های سرمایشی و تهویه قوی‌ای که دارند، کاملاً متفاوت است. در سالن بابل، به‌خاطر گرما و رطوبت زیاد حداقل برای هر مسابقه ۵ تی‌شرت عوض می‌کردیم که کار را برای‌مان سخت می‌کرد، چون گرما روی اعصاب و روان بازیکنان تأثیر می‌گذارد و این شبیه‌سازی اصلاً منطقی نیست. باز هم می‌گویم شرایط سالن‌های کشورهایی مثل قطر و چین طوری است که بعد از بازی‌ها گرمکن می‌پوشیم. رشته ما هم حساس است، توپ سبکی دارد و رویه‌های راکت ما از لاستیک است که رطوبت هوا در نم‌دار شدن رویه‌های راکت تأثیرگذار بود. از طرفی فکر می‌کنم اگر بازی‌ها در تهران برگزار می‌شد، نظارت بهتری روی مسابقات بود. البته جا دارد به محمد عموئیان برگزارکننده انتخابی، خسته‌نباشید بگویم و تشکر کنم چون کار سختی انجام داد و مدیریت انتخابی در چنین شرایطی واقعاً سخت بود.

پس گرما و تهویه نامناسب سالن، باعث عصبانیت و رفتارهای عجیب بعضی از بازیکنان بود؟ 
شما هر چیزی که در گرما بگذاری، معمولاً فاسد می‌شود و باید در یخچال بگذاری. چنین مسابقه فرسایشی ۵، ۶ روزه در آن گرما روی مغز و روان بچه‌ها تأثیرگذار بود، تا حدی که شاهد واکنش‌های منفی از بعضی بازیکنان بودیم که در شأن و جایگاه ورزشی آنها و ورزش تنیس روی میز نبود. 

منظورت نوشاد عالمیان است؟
نمی‌خواهم اسم ببرم اما از طرفی به نوشاد حق می‌دهم و شاید تنها کسی هستم که بتوانم او را درک کنم. چون می‌دانم فشار زیادی روی او بود؛ از شرایط میزبانی گرفته تا خستگی مسابقات لیگ فرانسه و ایران، ناکامی‌اش در انتخابی المپیک تا استراحت به نیما و اجبار نوشاد برای حضور در انتخابی، فشارهای روحی به او وارد کرد و از طرفی باخت در دور اول فینال که فکرش را نمی‌کرد، او را بیشتر به‌هم ریخت. شاید بهتر بود یک روانشناس حرفه‌ای به او کمک می‌کرد. در دور سوم که نوشاد، دوباره وارد جدول شد، مشخص بود فشار زیادی روی اوست و باعث شد واکنشی غیرورزشی انجام دهد که کارت قرمز گرفت. اینها نشان می‌دهد یک جای کار ایراد دارد. عموئیان اولین باری بود که انتخابی تیم ملی را برگزار می‌کرد اما خیلی باصلابت و اقتدار مسابقات را مدیریت کرد. هرچند بهتر بود کنار او برگزارکننده‌های باتجربه‌ای مثل ضرغام‌پور، حجازیان یا حتی دبیر فدراسیون حضور می‌داشتند. به هر حال این نظر من است و شاید فدراسیون این‌طور صلاح دانسته که برگزاری بازی‌ها با این شرایط در بابل بهتر است. فقط نظر من به عنوان بازیکن این است که شرایط بابل واقعاً سخت بود. من دو روز آنجا بودم در صورتی که انگار ۱۰ روز آنجا بودم، به‌خاطر جو سنگین و مخصوصاً گرما اذیت شدیم. البته رئیس و دبیر هیئت مازندران برای میزبانی سنگ تمام گذاشتند اما با تمام این تفاسیر در مورد خودم خوشحالم که توانستم در ۳۶ سالگی یک بار دیگر خودم را ثابت کنم و حالا با این تغییر باز هم انتخاب شدم. 

با نوشاد که صحبت می‌کردیم دلیل انصرافش را اعتراضات بی‌جای هدایی و عدم اخطار داور به او عنوان کرد. به گفته نوشاد، هدایی حتی در بازی مقابل شما هم حالت تدافعی و اعتراضی داشته. درست است؟
اول از همه به امیرحسین هدایی تبریک می‌گویم، چون با آمادگی، بازی‌های خوبی انجام داد. قبل از انتخابی تمرینات خوبی انجام داده و زحمات زیادی کشیده بود که در جریانش بودم. در بازی با امیرحسین در گیم ۳-۱ از او جلو بودم و در گیم بعدی هم ۱۰-۹جلو بودم و یک پوئن کافی بود تا بازی را ۴-۱ ببرم. از او خطای سرویس گرفتند و هم خودش و هم مربی‌اش شروع به اعتراض کردند و جفت‌شان کارت زرد و قرمز گرفتند، اعتراض حق امیرحسین و مربی‌اش بود اما شاید بازیکنان و مربیان‌مان هنوز با نحوه اعتراض آشنا نیستند. با فاصله خیلی کم در میزهای کناری بازی‌ها در حال برگزاری بود و بازیکن و مربی اگر اعتراضی داشتند، باید با آرامش انتقال می‌دادند تا میزهای دیگر تحت تأثیر قرار نگیرند. این مسائل در ورزش طبیعی است اما بهتر است بازیکنان و مربیان کمی توجیه شوند و با آرامش اعتراض کنند. 

به نظرت تیم در قهرمانی آسیا می‌تواند نتیجه خوبی بگیرد؟
تقریباً دو ماهی فرصت داریم و با اینکه نیما و سرمربی تیم ملی به المپیک می‌روند، ممکن است تیم با نفرات کامل و زیر نظر سرمربی تمریناتش را انجام ندهد اما مطمئنم فدراسیون برنامه‌هایی را برای تمرینات و اردوها طراحی کرده است.مسابقات قهرمانی آسیا همیشه سخت بوده ولی نتیجه خوب، هیچ وقت دور از انتظار نیست و فکر می‌کنم با اردوها و شرایط آمادگی خوب، بتوانیم نتیجه خوبی بگیریم. تیم‌مان پخته و باانگیزه است اما باید برخلاف این دو سال و عدم برگزاری اردو و مسابقات، فدراسیون برنامه‌ریزی‌ای در قالب رعایت پروتکل‌های بهداشتی انجام دهد تا به خوبی آماده شویم.