نشریه تایمز نوشت: رونالدو پیش از دیدار برابر فرانسه با ۱۰۷ گل پشت سر علی دایی ۱۰۹ گله قرار داشت. دایی با تیم ملی ایران در ۱۴۹ بازی بین سال های ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۶ موفق به ثبت این تعداد گل شده بود. شاید او هرگز تصور نمی کرد روزی فوتبالیستی بیاید و رکورد او را تهدید کند ولی کریستیانو رونالدو با دو گلی که وارد دروازه فرانسه کرد، توانست ۱۰۹ گله شده و با رکورد تاریخی دایی برابری کند.
علی دایی در واکنش به این رکوردشکنی به تایمز می گوید: «من خوشحالم که رونالدو رکورد من را خواهد شکست چون اینکه رکورد من به دست بازیکنی مانند رونالدو بیفتد، خودش یک رکورد دیگر برای من است.»
علی دایی سال‌ها ستاره اول تیم ملی ایران بود. به خصوص نمایش او در جام ملت های آسیا ۱۹۹۶ بسیار خاطره انگیز است. او بهترین گلزن مسابقات شد و همان درخشش کافی بود تا راهی آرمینیا بیلفلد در بوندسلیگا شود. او همراه با کریم باقری نخستین فوتبالیست های ایرانی بودند که در بالاترین سطح فوتبال آلمان حاضر شدند.
درخشش دایی در بیلفلد باعث شد تا بایرن اقدام به جذب او کند و در ادامه فوتبالیست‌هایی چون وحید هاشیمان و علی کریمی نیز قدم جای پای دایی در بایرن گذاشتند. دایی با بایرن در لیگ قهرمانان اروپا ۵ بازی انجام داد و در مجموع توانست ۶ گل برای بایرن بزند و سپس راهی هرتابرلین شد.
بزرگترین افتخار دایی حضور در فینال لیگ قهرمانان اروپای ۱۹۹۹ با بایرن برابر منچستریونایتد بود: «خاطرات خوبی از فوتبال آلمان دارم و تجربیات حضور در بوندسلیگا کمک کرد تبدیل به بازیکن بهتری شوم.»
دایی پس از بازی در هرتا ترجیح داد به فوتبال کشورش برگردد. بزرگترین دستاور دایی ثبت ۱۰۹ گل برای تیم ملی ایران بود. گل‌هایی که هیجان و شور را تقدیم مردم کشورش می کرد: «با هر گلی که می زدم شادی را به ملتم هدیه می دادم. شاید آنها حتی بیشتر از من خوشحال می شدند. تفاوت بزرگ بازی برای باشگاه و تیم ملی در این است که من وقتی پیراهن کشورم را به تن می کردم، به افتخار پرچم کشور و برای ۸۰ میلیون ایرانی در میدان حاضر می شدم.»
دایی در مصاحبه با تایمز از گلی که به کره جنوبی در جام ملت های ۱۹۹۶ زد، یاد کرد. در برتری ۶-۲ ایران بر کره، دایی زننده ۴ گل بود و یکی از گل‌ها را به شکلی خاص به ثمر رساند. حرکت از سمت چپ و رسیدن به پشت محوطه جریمه و سپس ضربه کات داری که به گوشه دروازه کیم جی بیونگ رفت. دایی مهاجمی تنومند و بلندقامت بود و یک قاتل درون محوطه جریمه حریفان.
شاید برخی معتقد باشند که دایی بیشتر ۱۰۹ گل را برابر حریفان ضعیف در منطقه آسیا به ثمر رسانده باشد ولی شم گلزنی او و تعیین کنندگی اش در میدان مسابقات، غیر قابل انکار است.
دایی در تمجید از رونالدو می گوید: «تعهد و تمرکز رونالدو را تحسین می کنم. بعد از رسیدن به این همه موفقیت، عشق و علاقه اش مثلا روز اولی است که فوتبال را شروع کرد.»
دایی پس از بازنشستگی در ۲۰۰۷ به سرعت وارد عرصه مربیگری شد. او بین ۲۰۰۸ تا ۲۰۰۹ سرمربی تیم ملی ایران بود و دورانی که برایش خوشایند نبود و خیلی زود به دلیل اختلافاتی که وجود داشت، به اتمام رسید.
دایی هرگز علاقه ای به ورود به سیاست نداشته و ترجیح داده از سیاستمداران به دور باشد: «هرگز دوست نداشته ام وارد سیاست شوم. با همه احترام به سیاستمداران کشورم، ترجیح می دهم یک انسان عادی باشم.»
دایی تا به امروز مربیگری تیم های مختلفی را در لیگ ایران برعهده داشه ولی نمی توان از دایی نوشت و به تصادف سال ۲۰۱۲ او اشاره نکرد. خبرنگاران حتی ادعا کردند که او در این تصادف کشته شده اما خبر واقعیت نداشت. دایی نجات پیدا کرد و خیلی زود پس از بهبودی به نیمکت مربیگری بازگشت.
او از سال ۲۰۱۹ و پس از هدایت سایپا دیگر در مربیگری فعالیت نداشته است. دایی با مدرک مهندسی متالوژی صاحب چندین شرکت بزرگ است و در بخش بیمه نیز فعالیت دارد. او شاید به زودی بار دیگر به عرصه فوتبال بازگردد.
دایی می گوید که همیشه دوست دارد به روز باشد و مطالعات فوتبالش اش را به دقت ادامه می دهد. او کتاب می خواند و تا جایی که ممکن است مسابقات فوتبال روز دنیا را تماشا می کند. اخیرا حتی عنوان شده بود که دایی ممکن است در باشگاه اورتون تحت مالکیت هموطنش فرهاد مشیری مربیگری کند: «منتظر لحظه درست بودم تا به لندن بروم و در مورد پست پیشنهادی صحبت کنیم. متاسفانه پاندمی کرونا و محدودیت های سفر مانع شد.»
دایی این روزها یورو ۲۰۲۰ و به خصوص بازی های کریستیانو رونالدو با پرتغال را به دقت دنبال می کند. او منتظر شکسته شدن رکوردش بود و فعلا رونالدو را با رکورد خود برابر می بیند.
